نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلی‌ترین دلیل برای حکم نجاست سگ، روایاتِ مرتبط با این حکم است. از احکامی که قرآن آن را بیان نکرده ولی در روایات آمده، نجاست سگ است. این نوع احکام، توسط [[پیامبر اسلام(ص)]] و ائمه معصوم(ع) بیان شده است. در یکی از روایات، ابی‌سهل قریشی از [[امام صادق(ع)]] در مورد گوشت سگ سؤال کرد. ایشان فرمودند: سگ نجس است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۱، صفحه ۲۴۵.</ref>

[[شیخ حر عاملی]] از علمای شیعه در کتاب [[وسائل الشیعه]] بخشی را به نجاست پوست، مو و پشم سگ و خوک اختصاص داده است که آن را نجس و خرید و فروش آن را حرام می‌داند.<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ج۴، ص۳۵۲.</ref> تمامی فقها، سگ را نجس العین می‌دانند.<ref>موسوعة الإمام الخميني (استفتائات امام خمينى( س))،  الخميني، السيد روح الله، ج۱، ص۳۵۰</ref> و از ادله احکام این فتوا را برداشت کرده‌اند.<ref>مجمع المسائل، گلپايگانى، سید محمدرضا، ج۱، ص۳۴</ref>