نام مکان‌های ذکر شده در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

اماکنی مختلفی در [[قرآن]] ذکر شده است. نام شهرهایی مثل مصر و بابل. نام مساجدی همچون مسجدالاحرام و مسجدالقصی. سرزمین‌هایی مانند مدین و احقاف. کوه‌های طور و صفا و مروه. و اشاراتی به دریاها و رودخانه‌ها.

== شهرها ==

الف ـ روم؛ {{قرآن|غُلِبَتِ الرُّوم|ترجمه=رومیان شکست خوردند.|سوره=روم|آیه=۲}} که البته اشاره به اهل آن شهر دارد.

ب ـ مصر؛ این نام در دو جای قرآن کریم آمده است. {{قرآن|... اهْبِطُوا مِصْرًا|ترجمه=پس به شهر فرود آیید.|سوره=بقره|آیه=۶۱}} بعضی تفاسیر مصر را شهر معنا کرده‌اند و بعضی گفته‌اند نام سرزمین مصر است. و مورد بعدی در سوره یونس {{قرآن|... أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِکُمَا بِمِصْرَ بُیُوتًا|ترجمه=براى قوم خود در مصر خانه‏‌هايى ترتيب دهيد|سوره=یونس|آیه=۸۷}}

ج ـ بابل؛ {{قرآن|... وَمَا أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَکَیْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ …|ترجمه=آنچه بر آن دو فرشته، هاروت و ماروت، در بابِل فرو فرستاده شده بود|سوره=بقره|آیه=۱۰۲}}

د ـ بَکَّه (نام دیگر مکه)؛ {{قرآن|إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّه مُبَارَکًا وَهُدًی لِلْعَالَمِینَ|ترجمه=اولین خانه‌ای که برای مردم قرار داده شد همان است که در سرزمین مکه است که پربرکت و مایه هدایت جهانیان است.|سوره=آل‌عمران|آیه=۹۶}} و البته خود خانه خدا در آیات متعددی به صورت کنایه‌ای به کار رفته است. به عنوان مثال در سوره مبارکه آل عمران آیه ۹۷ مشاهده می‌شود.

هـ ـ مدینه؛ {{قرآن|یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَی الْمَدِینَه …|ترجمه=و می‌گویند اگر به مدینه برگردیم.|سوره=منافقون|آیه=۸}}

ب ـ مسجد الاقصی در سوره اسراء آمده است: {{قرآن|سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الأقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ|ترجمه=منزّه است آن [خدايى‏] كه بنده‏اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى- كه پيرامون آن را بركت داده‏ايم- سير داد،|سوره=اسرا|آیه=۱}}

الف ـ سرزمین مَدْیَن<ref>اسرار، مصطفی، دانستنی‌های قرآن، تهران: انتشارات محیا، ۱۳۷۵ ش، ص۱۳۶ و ۱۳۸.</ref> در سوره قصص آیه ۲۳ می‌فرماید: {{قرآن|وَلَمّا وَرَدَ ماءً مَدْیَنَ…|ترجمه=و چون به آب مدين رسيد.}}

ب ـ سرزمین احقاف،<ref>همان.</ref> در سوره احقاف آیه ۲۱ می‌فرماید: {{قرآن|وَاذْکُرْ أفاعادٍ اِذْ اَنْذَر قَوْمَهُ ما الأحْقافِ وقد خَلَتِ النُّدُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ…|ترجمه=برادر قوم عاد را یاد کن، آن زمان که قومش را در سرزمین احقاف بیم داد در حالی که پیامبران زیادی قبل ازاو در گذشته‌های دور و نزدیک آمده بودند.}}  

اسامی چندین کوه در قرآن آمده است که به اهم آن‌ها پرداخته می‌شود:

الف ـ غار کهف، در سوره مبارکه کهف آیات ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۶ و ۲۵ به کار رفته است و منظور از اسم کهف غار و کوه می‌باشد.

ب ـ [[کوه طور]]، که در چند جای قرآن به کار رفته از آن جمله، سوره نساء آیه ۱۵۴، مؤمنون آیه ۲۰، تین آیه ۲.

ج ـ کوه صفا و مروه، که در سوره بقره، می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ …}}<ref>بقره: ۲/۱۵۸.</ref>

۲ ـ جناتِ الفردوس، کهف آیه ۱۰۷.

۲۰ ـ عین، واقعه، ۲۷. بسیاری از مفسرین مراد از عین را بهشت دانسته‌اند.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه علوم قرآنی، ج۱، تهران: انتشارات دوستان، ۱۳۷۷، ص۳۹۹ و ۴۰۰.</ref>

 

 

| شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی

| شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها

| شاخه فرعی۳ =

  | شناسه = شد

  | تیترها = شد

  | ویرایش = شد

  | لینک‌دهی = شد

  | اولویت = ج

  | کیفیت = ج