۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
امام حسین(ع) پس از ورود به [[کربلا]] نامهای خطاب به برادر خود [[محمد بن حنفیه]] و سایر افراد قبیله بنیهاشم، که با امام(ع) در سفر عراق همراه نشده بودند، نوشت.<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹.</ref> متن این نامه کوتاه را ابنقولویه در کتاب [[کامل الزیارات]] از [[امام محمد باقر(ع]]) نقل کرده است:<ref>ابنقولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضوية، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۷۵.</ref> | امام حسین(ع) پس از ورود به [[کربلا]] نامهای خطاب به برادر خود [[محمد بن حنفیه]] و سایر افراد قبیله بنیهاشم، که با امام(ع) در سفر عراق همراه نشده بودند، نوشت.<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹.</ref> متن این نامه کوتاه را ابنقولویه در کتاب [[کامل الزیارات]] از [[امام محمد باقر(ع]]) نقل کرده است:<ref>ابنقولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضوية، ۱۳۵۶ق، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
{{عربی|بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ، مِنَ الحُسَينِ بنِ عَلِي إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَني هاشِمٍ، أمّا بَعدُ، فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل، وَالسَّلامُ|ترجمه=به نام خداوند رحمتگر مهربان. از حسين بن على به محمد بن على و ديگر فرزندان هاشم. امّا بعد، دنيا چنان است كه گويى هرگز نبوده است و آخرت چنان است كه گويى همواره بوده است. بدرود}}. | {{عربی|بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ، مِنَ الحُسَينِ بنِ عَلِي إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَني هاشِمٍ، أمّا بَعدُ، فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل، وَالسَّلامُ|ترجمه=به نام خداوند رحمتگر مهربان. از حسين بن على به محمد بن على و ديگر فرزندان هاشم که نزد او هستند. امّا بعد، دنيا چنان است كه گويى هرگز نبوده است و آخرت چنان است كه گويى همواره بوده است. بدرود}}. | ||
این نامه امام حسین(ع) را نموداری از بینش اساسی او درباره حقیقت دنیا و [[آخرت]] تلقی کردهاند. از نظر امام حسین(ع) ارزش دنیا و زندگی دنیایی، بدون انجام وظایفی چون قیام در راه حق و [[عدالت]]، مساوی با هیچ است؛<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹.</ref> زیرا آنچه موقت و زودگذر است نمیتواند بیش از این ارزش داشته باشد. از نظر امام حسین(ع) همه زندگی دنیایی با همه لذایذ آن، با نبودن عدالت و آزادی با حیاتی همراه با شکنجه و عذاب یکسان است و تفاوتی ندارد.<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> | این نامه امام حسین(ع) را نموداری از بینش اساسی او درباره حقیقت دنیا و [[آخرت]] تلقی کردهاند. از نظر امام حسین(ع) ارزش دنیا و زندگی دنیایی، بدون انجام وظایفی چون قیام در راه حق و [[عدالت]]، مساوی با هیچ است؛<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹.</ref> زیرا آنچه موقت و زودگذر است نمیتواند بیش از این ارزش داشته باشد. از نظر امام حسین(ع) همه زندگی دنیایی با همه لذایذ آن، با نبودن عدالت و آزادی با حیاتی همراه با شکنجه و عذاب یکسان است و تفاوتی ندارد.<ref>نجمی، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> |
ویرایش