|
|
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| | | {{سوال}}بر اساس روایتی از معتبرترین کتب شیعه (اصول کافی) امام سوم شیعیان تنها پس از ۶ ماه حاملگی مادرش بدنیا آمد و مادر ایشان یعنی فاطمه زهرا هنگام حاملگی و وضع حمل از کودک خود نفرت داشته است (حملته کرها و وضعته کرها). آیا این روایت درست است؟ |
| {{سوال}}بر اساس روایتی از معتبرترین کتب شیعه(=اصول کافی) امام سوم شیعیان تنها پس از ۶ ماه حاملگی مادرش بدنیا آمد و مادر ایشان یعنی فاطمه زهرا هنگام حاملگی و وضع حمل از کودک خود نفرت داشته است (حملته کرها و وضعته کرها). آیا این روایت درست است؟{{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| | |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| | {{درگاه|فاطمی|حسین}} |
| | '''ناراحتی حضرت زهرا(س) در بارداری و تولد امام حسین(ع)''' براساس روایتی از [[امام صادق(ع)]] بوده که علت آن‌را اطلاع از سرنوشت امام حسین(ع) دانسته است. |
|
| |
|
| سخن نادرست نفرت حضرت زهرا(س) از بارداری امام حسین(ع) بر پایه ترجمه غلط روایتی از کتاب کافی است که «کُرها» را نفرت معنا کرده است که معنای درست آن، سختی و مشقت است. و این روایت چندان هم معتبر نیست زیرا که به اصطلاح مرفوع است؛ به این معنا که راویان آن مشخص نیست. بخشی از این روایت هم عین عبارت قرآن در آیه ۱۵ [[سوره احقاف]] است که دلالت بیشتری بر نادرستی این روایت دارد.
| | در [[اعتبار کتاب کافی|الکافی]] آمده است که امام صادق(ع) فرمود: زمانی که فاطمه(س) به حسين(ع) آبستن شد (نزدیک به حامله شدن بود<ref>علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بيروت، دار إحياء التراث العربي، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۲۳۲.</ref>)، جبرئيل نزد پيامبر(ص) آمد و گفت: همانا فاطمه پسرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو می‌كشند. (فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ؛ فاطمه در دوران بارداری به حسين(ع)، خوشحال نبود، و چون زائيد از زائيدنش هم خوشحال نبود. سپس امام صادق(ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بزايد و خوشحال نباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست او كشته خواهد شد.<ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶۴ و ۴۶۵.</ref> |
| | |
| == متن روایت ==
| |
| #
| |
| در روایتی [[روایت مرفوع|مرفوع]] (عدم ذکر راوی) عمرو زیات از [[امام صادق(ع)]] گزارش می‌کند: «...پس به ناخوشی او را آبستن شد و به ناخوشی زائید و از آبستن شدن تا از شیر گرفتنش سی ماه بود.... و امام حسین (ع) از فاطمه (س) و از هیچ زن دیگر شیر نخورد، بلکه او را خدمت پیغمبر (ص) می‌آوردند و آن حضرت انگشت شَستش را در دهان او می‌گذارد و او به اندازه‌ای که دو روز و سه روزش را کفایت کند، از آن می‌مکید. پس گوشت حسین (ع) از گوشت و خون رسول خدا (ص) روئید. و فرزندی شش‌ماهه متولد نشد، جز عیسی بن مریم(ع) و حسین بن علی (ع).<ref>کلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج۱، ص۴۶۴ و ۴۶۵.</ref>
| |
| | |
| == بررسی سندی ==
| |
| #
| |
| تعدادی از راویان در سلسله این حدیث ذکر نشده‌اند؛ لذا به این حدیث مرفوع گفته می‌شود و در نگاه اهل فن از اعتبار برخوردار نبوده و حجت نیست؛ زیرا در روایت آمده، مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرو الزَّیَّاتِ «عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا» عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع، در این حدیث برخی از راویان حدیث با تعبیر عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع)، گزارش شده‌اند.
| |
| | |
| بر این اساس با توجه به اینکه در سلسله سند این روایت برخی از راویان آن حذف شده‌اند، به این روایت در اصطلاح علم رجال حدیث مرفوع گفته می‌شود؛ نتیجه آن‌که این حدیث از جهت سند ضعیف می‌باشد و قابل استناد و حجت نیست.
| |
| | |
| == معنای (حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً) در روایت ==
| |
| یکی از مستندات شبهه، استفاده نادرست از عبارت «حملته کرها و وضعته کرها» می‌باشد که ترجمه شده با حالت تنفر و اجبار آن را حمل کرده است که چنین برداشتی با توجه به لغت و کاربرد آن در قرآن کاملاً نادرست می‌باشد.
| |
| | |
| الف) در فرق بین دو کلمه «کره» (به ضم کاف) و «کره» (به فتح آن) بعضی معتقدند که اولی به معنای مشقت و دومی به معنای کراهت و بی‌میلی است و این دو با هم ملازمه ندارند چه بسا چیزی را انسان دوست دارد ولی برایش مشقت دارد و چه بسا چیزی بی‌مشقت است ولی انسان آن را دوست ندارد.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۲۸۸، ناشر: فراهانی، چاپ اول، مکان چاپ: ایران- تهران.</ref>
| |
| | |
| با توجه به اینکه «کره» در این آیه شریفه به ضم کاف آمده لذا به معنای مشقت و دشواری است.
| |
| | |
| ب) اساساً این متنی که در حدیث به کار رفته عین متن قرآنی است و حالت حاملگی و وضع حمل تمام مادران را بازگو می‌کند که در سوره احقاف بیان شده است.
| |
| | |
| {{قرآن|وَوَصَّینَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کرْ‌هًا وَوَضَعَتْهُ کرْ‌هًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرً‌ا ۚ حَتَّیٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْ‌بَعِینَ سَنَةً قَالَ رَ‌بِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکرَ نِعْمَتَک الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَی وَعَلَیٰ وَالِدَی وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْ‌ضَاهُ وَأَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّ‌یتِی ۖ إِنِّی تُبْتُ إِلَیک وَإِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ|ترجمه=و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد. و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سی ماه است، تا آنگاه که به رشد کامل خود برسد و به چهل سال برسد، می‌گوید: «پروردگارا، بر دلم بیفکن تا نعمتی را که به من و به پدر و مادرم ارزانی داشته‌ای سپاس گویم و کار شایسته‌ای انجام دهم که آن را خوش داری، و فرزندانم را برایم شایسته گردان؛ در حقیقت، من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان‌پذیرانم.»|سوره=احقاف|آیه=۱۵}}
| |
| | |
| == اعتبار روایات اصول کافی ==
| |
| علم رجال و درایه برای فهم درستی و نادرستی روایات تدوین شده است.
| |
| | |
| صحیح بودن حدیثی نزد کسی، دلیل بر صحت آن نزد دیگران نیست، لذا می‌بینیم یک حدیث در یک کتاب صحیح شمرده می‌شود (شاید صاحب آن کتاب قرائنی داشته که دیگران چنین قرائنی ندارند و …) اما دیگران آن روایت را نپذیرند.
| |
| | |
| باید توجه داشت شیخ کلینی؛ اقدم، اوثق و بدون تردید از ائمه حدیث و عالم به اخبار تاریخ شیعه است و کتاب کافی، بی شک در نزد تمامی علمای شیعه، متقن‌ترین کتاب حدیثی تاریخ شیعه است.
| |
| | |
| اما با همه این توضیحات، نمی‌توان گفت که تمام روایات کافی، صحیح السند و قطعاً صادر از معصوم است؛ زیرا هر چند مرحوم کلینی مقام ارجمندی داشته؛ اما معصوم از اشتباه نبوده است و این باعث شده است که تعدادی از روایات کتاب شریف کافی از نظر سندی تمام نباشد و این امری است طبیعی. خود مرحوم شیخ کلینی هم مدعی نیست که تمامی روایاتی که در کافی جمع کرده است، صحیح است.
| |
|
| |
|
| اینکه مشهور است امام زمان (عج) درباره کتاب کافی فرموده باشند: «الکافی کاف لشیعتنا»، هیچ سند و مدرک معتبری ندارد.
| | امام صادق(ع) علت خوشحال نبودن از بارداری امام حسین(ع) را اطلاع از سرنوشت و شهادت فرزند در آینده دانسته است. |
|
| |
|
| مرحوم میرزای نوری در این باره می‌فرماید: این که گفته‌اند که امام فرموده: «ان هذا کاف لشیعتنا» اصل و اساسی ندارد و اثری از این روایت در کتاب‌های علمای شیعه دیده نمی‌شود و نیز هیچ روایتی، نه صحیح و نه ضعیف در این باره وارد نشده است ….<ref>میرزای نوری، خاتمه المستدرک، تحقیق: مؤسسه آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، ج۱، ص۳۹، ناشر: مؤسسه آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، قم، چاپ اول، ١٤١٥.</ref>
| | کلمه «كَرِهَ» علاوه بر معنای ناخشنودی<ref name=":0">مصطفوى، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ش، ج۱۰، ص۴۹.</ref> بر مشقت نیز دلالت دارد.<ref name=":0" /> برخی تعبیر این روایت را هم‌معنا با همین تعبیر در قرآن دانسته‌اند که سختی و مشقت حاملگی و وضع حمل تمام مادران را بازگو می‌کند دانسته‌اند: {{قرآن|وَوَصَّینَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کرْ‌هًا وَوَضَعَتْهُ کرْ‌هًا|ترجمه=و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد.|سوره=احقاف|آیه=۱۵}} |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| خط ۵۸: |
خط ۲۹: |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی =شد |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت =ج | | | اولویت =ج |
| | کیفیت =ج | | | کیفیت =ب |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
|
| |
|
| [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | | [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] |
| [[رده:درگاه فاطمی]] | | [[رده:سیره حضرت فاطمه(س)]] |
| | [[رده:حضرت فاطمه(س)]] |