ناراحتی حضرت زهرا(س) در بارداری و تولد امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به آیات و روایات واژه کرها به معنای سختی است نه نفرت و دلیل این‌که آن‌حضرت از مادرش شیر نخورده طبق روایتی این است که فاطمه زهرا(س) اصلاً شیر نداشته است. علاوه بر این که هر روایتی نیاز به بررسی سندی دارد خواه نزد نویسنده آن این حدیث صحیح باشد یا نباشد، و این حدیث مرفوع و ضعیف است.

برای پاسخ به شبهه لازم است به نکاتی اشاره شود:

«پس به ناخوشی او را آبستن شد و به ناخوشی زائید و از آبستن شدن تا از شیر گرفتنش سی ماه بود، و چون به قوت رسید و چهل ساله شد، گفت: پروردگارا! مرا وادار کن تا نعمت تو را که به من و به پدر و مادرم انعام کرده‏¬ای سپاس‌گزارم و عملی شایسته کنم که پسند تو باشد و بعضی از فرزندانم را شایسته کن» اگر او نمی‌فرمود: بعضی از فرزندانم را شایسته کن، همه فرزندان آن حضرت امام می‌شدند، و امام حسین (علیه السلام) از فاطمه (علیها السلام) و از هیچ زن دیگر شیر نخورد، بلکه او را خدمت پیغمبر (صلی اللَّه علیه و آله) می‌آوردند و آن حضرت انگشت شصتش را در دهان او می‌گذارد و او به اندازه‌ای که دو روز و سه روزش را کفایت کند، از آن می‌مکید، پس گوشت حسین (علیه السلام) از گوشت و خون رسول خدا (صلی اللَّه علیه و آله) روئید. و فرزندی شش‌ماهه متولد نشد، جز عیسی بن مریم (علیهما السلام) و حسین بن علی (علیهما السلام).<ref>کلینی، الکافی (ط - الإسلامیه)، ج‏۱، ص۴۶۴ و ۴۶۵.</ref>

همان‌طور که اشاره شد تعدادی از راویان در سلسله این حدیث ذکر نشده‌اند، لذا به این حدیث مرفوع گفته می‌شود و در نگاه اهل فن از اعتبار برخوردار نبوده و حجت نیست، زیرا در روایت آمده، مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرو الزَّیَّاتِ «عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا» عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع، در این حدیث برخی از راویان حدیث با تعبیر عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع، گزارش شده‌اند.

بر این اساس با توجه به این‌که در سلسله سند این روایت برخی از راویان آن حذف شده‌اند، به این روایت در اصطلاح علم رجال حدیث مرفوع گفته می‌شود؛ نتیجه آن‌که این حدیث از جهت سند ضعیف می‌باشد و قابل استناد و حجت نیست.

یکی از مستندات شبهه، استفاده نادرست از عبارت حملته کرها و وضعته کرها می‌باشد که ترجمه شده با حالت تنفر و اجبار آن را حمل کرده است که چنین برداشتی با توجه به لغت و کاربرد آن در قرآن کاملاً نادرست می‌باشد.

علامه طباطبایی می‌گوید: آن گاه دنبال این سفارش (به احترام والدین) اشاره کرد به ناراحتی‌هایی که مادر انسان در دوران حاملگی، وضع حمل و شیر دادن تحمل می‌کند تا اشاره کرده باشد به ملاک حکم، و عواطف و غریزه رحمت و رأفت انسان را برانگیزد.

از سوی دیگر شش‌ماهه بودن یا نبودن، نقص محسوب نمی‌شود. که کسی بخواهد با تکیه بر آن در امامت امام حسین خدشه وارد کند. آیا یکی از شرایط امامت نه‌ماهه به دنیا آمدن است؟

علم رجال و درایه برای فهم درستی و نادرستی روایات تدوین شده است.