موارد جواز غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

غیبت کردن برای دادخواهی را جایز دانسته‌اند. مراد از دادخواهی این است که انسان برای گرفتن حق خود، از کسی که به او ظلم کرده، نزد کسی که می‌تواند حق او را بگیرد،  غیبت کند. این جواز در صورتی است که امکان دادخواهی بدون نام بردن از ظلم کننده ممکن نباشد. در آیه {{قرآن|لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِم

== برحذر داشتن مؤمنین از خطر ==

هنگامی که انسان ببیند شخص فاسقی در دادگاه بر امری شهادت می‌دهد یا روایتی نقل می‌کند، برای حفظ حقوق مسلمانان و احکام شرع باید هرچه درباره او می‌داند بیان کند.

اگر کسی به اسم یا لقبی معروف باشد که بیانگر عیب اوست و برای شناساندن او راه دیگری نباشد، گفتن آن اسم یا لقب اشکال ندارد. مثل أعرج،<ref>أعرج: کسی است که به علت نقص پا، هنگام راه رفتن متمایل به چپ و راست می‌شود.</ref> أعمش،<ref>أعمش: کسیکه چشمش ضعیف است و غالباً اشک می‌ریزد.</ref> أشتر.<ref>أشتر: کسی است که لب پائینش شکافته است.</ref> در حدیثی از حضرت صادق(ع) نقل شده که ایشان فرمودند: «زینب عطّاره حولاء<ref>حولاء: زنی که چشمش لوچ (چپ) است.</ref> نزد زنان نبی اکرم آمد.<ref>همان، ص۲۴۰.</ref> ...».