مهدویت نوعیه و شخصیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
برخی از عالمان [[اهل سنت]] مهدویت نوعی و [[شیعه]] امامیه به مهدویت شخصی باور دارند. مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ [[مهدی موعود(ع)]] شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او کسی جز فرزند [[امام حسن عسکری‏(ع)]] نیست. اهل سنت، مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در [[آخرالزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر اکرم(‏ص)]] به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد.
مهدویت شخصی به این معنا است که [[مهدی موعود(ع)]] شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او فرزند [[امام حسن عسکری‏(ع)]] است. شیعیان به مهدویت شخصیه اعتقاد دارند. در مقابل، اهل سنت مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در [[آخرالزمان]] شخصی از ذریه [[پیامبر اکرم(‏ص)]] به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد.
 


به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود؛ زیرا این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکان‌پذیر خواهد بود. [[امام صادق(ع)]] در این‌باره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۷.</ref>
به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود؛ زیرا این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکان‌پذیر خواهد بود. [[امام صادق(ع)]] در این‌باره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۷.</ref>
خط ۱۹: خط ۱۸:
پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام [[امیر المؤمنین(ع)]] که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref>
پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام [[امیر المؤمنین(ع)]] که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref>


{{پایان پاسخ}}
<span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۲۵: خط ۲۴:
* انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی.
* انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زاده آملی.
* راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی.
* راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
<span></span>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱٬۸۸۰

ویرایش