مهدویت
مهدویت یعنی چه؟
لغت مهدویت برگرفته از امام مهدی(ع) است. یعنی اندیشه ای که بر محور امام مهدی(عج) و مباحث مربوط به آن است.
«خلاصه و حقیقت مهدویت، منتهی شدن سیر جوامع جهان به سوی جامعه واحد و سعادت عمومی، امنیت و رفاه، تعاون و همکاری، همبستگی همگانی حکومت حق و عدل جهانی، غلبه حق بر باطل، غلبه جنودالله بر جنود شیطان، نجات مستضعفان و نابودی مستکبران، و خلافت مؤمنان و شایستگان به رهبری یک ابرمرد الهی است که موعود انبیاء و ادیان و دوازدهمین اوصیاء و خلفای پیغمبر آخرالزمان است.»[۱]
و از آنجا که نام آن منجی در میان مسلمانان مهدی(عج) است، این اندیشه را به اندیشه مهدویت نامیده‌اند هر چند سایر ادیان به آن اندیشه موعودگرائی و … می‌گویند.
به هرحال، مهدویت، یک اندیشه و تفکر برگرفته از کتابهای آسمانی است که با فطرت و سنن عالم خلقت موافق است و در میان شیعیان در این اندیشه مباحث مهم ذیل بررسی می‌شود.
- موعودگرائی و منجی گرائی در ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی.
- مسئله مهدی باوری و موعود گرائی در اهل سنت.
- اعتقاد به مهدویت از منظر شیعه که خود، مباحث ذیل را دربردارد.
الف: مسئله ولادت و نسب و کودکی امام زمان(عج).
ب: ویژگیهای امام زمان(عج).
ج: مسئله انحراف در مهدویت و فرقه‌های انحرافی.
د: مسئله غیبت امام زمان(عج).
ذ: مسئله علائم و زمینه‌های ظهور حضرت حجت(عج).
ر: مسئله وقایع ظهور و حکومت جهانی آن حضرت.
بنابراین، مهدویت، تعریف خاصی ندارد بلکه شامل اعتقاد به وجود مهدی موعود(عج) می‌شود که مباحثی را دربردارد.
مطالعه بیشتر
- تاریخ عصر ظهور، و مابعد الظهور (عصر غیبت)، محمد صدر.
- اصالت مهدویت، آیت الله صافی، جاول تا سوم، انتشارات حضرت معصومه.
- او خواهد آمد، مهدی پور، نشر برقعی.
منابع
- ↑ صافی گلپایگانی، لطف الله، اصالت مهدویت، قم، انتشارات حضرت معصومه، ج۲، ص۱۹، بخش ۴.