مهاجرین و انصار با توجه به آیه ۱۰۰ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

مهاجرین و انصار با توجه به آیه ۱۰۰ سوره توبه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۱

۷۳۳ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)

۱۵٬۱۴۷

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 بر اساس آیهٔ ۱۰۰ از سورهٔ توبه، مهاجرین و انصار چه کسانی هستند؟
 {{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}
+{{پاسخ}}خداوند در آیه ۱۰۰ سوره توبه، پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار را ستایش می کند و اعلام می دارد خداوند از ایشان راضی است. در اینکه این عده چه کسانی هستند مورد اختلاف مفسران است.
 == متن آیه ==
@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 == پیشگامان نخستین ==
-اینکه پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار در آیه ۱۰۰ سوره توبه چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. مهاجرین کسانی هستند که به دو قبله نماز خواندند و در جنگ بدر حضور داشتند، ولی انصار کسانی هستند که در بیعت عقبهٔ اوّلی شرکت نمودند، که در منا حدود ۱۲ نفر و در بیعت عقبهٔ دوّم ۷۰ نفر از اهل مدینه با پیامبر(ص) بیعت کردند و عدّه ای نیز هنگامی که مصعب بن عمیر برای تعلیم قرآن کریم به مدینه رفته بود ایمان آوردند.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ج۲، قم: انتشارات مهر، دوّم، ۱۳۶۷، ص۷۹.</ref>
+اینکه پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار در آیه ۱۰۰ [[سوره توبه]] چه کسانی هستند میان مفسران اختلاف است. [[علامه طباطبایی]] معتقد است پیشگامان نخستین کسانی هستند که پیش از هجرت ایمان آوردند و پیش از واقعه بدر مهاجرت کردند و یا به پیامبر(ص) ایمان آورده و او را منزل دادند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج۹، ص: ۵۰۴
+</ref> طبرسی معتقد است  آنان که از مکه به مدینه و حبشه هجرت کردند و کسانی از مدینه که بزرگانشان به شتاب اسلام آوردند.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج۵، ص: ۹۷
+</ref> یا اینکه کسانی باشند که به دو قبله نماز خوانده باشند. به طور کلی آنچه که یقینی است افرادی از صحابه هستند که تا جنگ بدر یا بیعت رضوان ایمان آوردند.<ref>تفسير القرآن العظيم، ابن أبي حاتم، ج۶، ص۱۲۶</ref>
-مهاجرین به پیشگامان در اسلام و هجرت گفته می‌شود، ولی انصار کسانی بودند که پیامبر(ص) و یاران مهاجرش را یاری دادند.<ref>طباطبائی، سیّد محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۹، تهران: دارالکتب الاسلامیه، پنجم، ۱۳۷۲، ص۳۹۲؛ و مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۸، تهران: دارالکتب الاسلامیه، هیجدهم، ۱۳۷۶، ص۱۰۰؛ قرائتی، محسن، تفسیرنور، ج۵، قم: مؤسسهٔ در راه حق، اوّل، ۱۳۷۷، ص۱۲۲.</ref>
-در نتیجه رضایت و خشنودی خدا در آیهٔ یاد شده روی یک عنوان کلّی قرار گرفته و آن هجرت و نصرت و ایمان و عمل صالح است، تمام صحابه مادامی که تحت این عناوین قرار داشتند مورد رضای خدا بودند و زمانی که از تحت این عناوین خارج شدند، از تحت رضایت خدا نیز خارج می‌شوند، و دیگر به آن‌ها مهاجر و انصاری گفته نمی‌شود که مورد رضایت خداوند تبارک و تعالی قرار داشته باشند.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۸، صص ۱۰۹–۱۱۰.</ref>
 {{پایان پاسخ}}