ملاک‌های ازدواج در قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۹ توسط Rezvani (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

ملاک‌ها و معیارهای ازدواج از منظر قرآن کریم را بیان کنید؟


با توجّه به اهمیّتی که همسر در زندگی دارد و آثاری که بر آن مترتّب است ونقشی که هر یک از زن و مرد در آن دارند، می‌بایست برای انتخاب همسر ملاک‌ها و دستورالعمل‌هایی وجود داشته باشد تا افراد با توجّه به آن ملاک‌ها، همسر مورد نظر خود را انتخاب نمایند و سعادت دنیا و آخرت را به دست آورند.

در ازدواج، افراد دارای سلیقه‌های مختلفی هستند و هر شخصی برای خود ملاک‌هایی در نظر می‌گیرد، امّا از نظر قرآن کریم، و سنّت ملاک‌های مورد توجّه است:

۱. اسلام و ایمان

یکی از شرایط انتخاب همسر که در واقع شریک زندگی است، اسلام و بُعد مذهبی عقیدتی فرد می‌باشد. زن و مرد می‌بایست در این امر هم فکر و هم عقیده باشند و اگر یکی از آن‌ها مشرک باشد، عقد و ازدواج آن‌ها باطل خواهد بود.

قرآن کریم، به صراحت این مطلب را بیان می‌کند و می‌فرماید مرد مسلمان هرگز حقّ ندارد با زن مشرک ازدواج کند، همین‌طور از ازدواج زنان مسلمان با مردان کافر منع کرده است و این نکته را یادآوری کرده است که ازدواج مردان مسلمان با کنیزان مسلمان بهتر است از ازدواج با زنان آزادهٔ مشرک و همین‌طور ازدواج زنان مسلمان با بردگان مسلمان بهتر از ازدواج با مردان مشرک است: ﴿وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّی یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَه مُؤْمِنَه خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَه وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَ لا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّی یُؤْمِنُوا وَ لَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَ لَوْ أَعْجَبَکُمْ[۱] با زنان مشرک ازدواج نکنید، تا این که ایمان بیاورند و کنیز باایمان از زن مشرک بهتر است، اگرچه آن زن مشرک (از لحاظ زیبایی) مایه شگفتی شما باشد و به مردان مشرک زن ندهید تا این که ایمان بیاورند و بنده با ایمان از مرد مشرک بهتر است، اگرچه آن مرد مشرک مایه شگفتی شما باشد.

در ادامه، حکمت حرمت ازدواج با مشرکان را بیان کرده است، می‌فرماید:﴿... أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ…[۲] آن‌ها به آتش دوزخ می‌خوانند. چرا که مسیر مشرک یک مسیر انحرافی است، مسیری است که به ظلمت و تباهی و جهنم ختم می‌شود.

در مقابل آن‌ها، مسیر افراد مؤمن بهشت، رحمت، مودّت و غفران است: ﴿وَ اللَّهُ یَدْعُوا إِلَی الْجَنَّه وَ الْمَغْفِرَه بِإِذْنِهِ[۳] در آیهٔ شریفه، دعوت خداوند و مسیر او به جای دعوت و مسیر افراد مؤمن است، به جهت این که مؤمنین همه دعوت‌های آن‌ها، بلکه تمام شئون زندگی آن‌ها در مسیر خداوند تبارک و تعالی است. مسیر افراد مؤمن با مسیر افراد مشرک تفاوت اساسی و فاحشی دارد، مسیر فکری عقیدتی رفتاری آن‌ها مختلف است، چگونه با ازدواج که یک وحدت و یگانگی لازم دارد و همراه با رحمت و مودّت است، جمع شود؛ بنابراین یگانگی و وحدت که در ازدواج مطرح است با اختلاف عقیده و مذهب هرگز جمع نخواهد شد، نه تنها در دین و مذهب می‌بایست یکی باشند، بلکه در اخلاق هم می‌بایست، در یک مسیر باشند و در یک جهت حرکت کنند.

به همین جهت است که در روایات تأکید شده که زن و مرد باید «هم کفو» یکدیگر باشند و هم کفو مؤمن را افراد مؤمن و با ایمان دانسته است.

از پیامبر اکرم(ص)، سؤال شد که کفو چیست و چه کسانی کفو یکدیگر هستند؟ فرمود: «المؤمنون بعضهم اکفاء بعض».}}[۴]

۲. هم سنخ بودن در پاکدامنی

از نظر قرآن کریم، فطرت و طبیعت پاکی که به گناهان آلوده نشده، طالب پاکی است؛ چنین فطرت وطبعی جز مجذوب پاکی نمی‌شوند و جز پاکی را به خود جذب نمی‌کند: {{قرآن|الْخَبِیثاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَ الْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثاتِ وَ الطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبِینَ وَ الطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ[۵] زن‌های پلید برای مردهای پلید و مردهای پلید برای زن‌های پلید و زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاکند.

مراد از خبیث بودن که دسته ای از زنان ومردان را متّصف به آن کرده است یا طیب بودن دسته دیگر، همان جنبه‌های عفت و ناموسی است و لاابالی بودن نسبت به تقیدات مذهبی، اخلاقی و ناموسی است این معنای اوّلی آیه است، امّا از نظر ملاک و علت معنای وسیعی دارد که منحصر به آلودگی و پاکی جنسی نیست، بلکه هرگونه ناپاکی فکری، عملی و زبانی را شامل می‌شود.

۳. تواضع، توبه، عبادت خداوند، اطاعت فرمان خدا

قرآن کریم، در سورهٔ تحریم، شش وصف از برای همسران خوب اشاره کرده و می‌فرماید: ﴿... مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَیِّبَاتٍ وَأَبْکَارًا[۶] همسرانی مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه کار، عابد، اطاعت کنندهٔ فرمان خدا ….

شخصی که می‌خواهد خانه و خانواده مسلمان و با ایمانی را بنا نهد، باید قبل از هر چیز همسر مسلمان و پاکدامنی را جستجو کند وگرنه بنای خانواده مسلمان و ساختار جامعهٔ اسلامی مدّت‌ها به تأخیر می‌افتد و به زودی بنیان و اساس آن سست و ناپایدار و بسیار متزلزل و آسیب‌پذیر می‌گردد.

۴. ایمان و عمل صالح

﴿مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاه طَیِّبَه[۷] هر کس (از مرد یا زن) کار شایسته کند و مؤمن باشد، به‌طور قطع او را با زندگی پاکیزه ای حیات (حقیقی) بخشیم.

۵. تقوا

﴿یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثی وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ[۸] ای مردم! ما شما را از مرد و زن آفریدیم و شما را ملّت ملّت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید، هر آینه گرامی‌ترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست.

امام صادق(ع)، در روایتی دربارهٔ همسر خوب می‌فرماید: هرگاه کسی از شما قصد ازدواج کرد، سزاوار است دو رکعت نماز بخواند و خدا را بخواند که همسری عفیف و امین، بادیانت و متواضع و حافظ ناموس و اسرار… نصیب وی نماید.»[۹]

خلاصه آن که، دین مبین اسلام، در انتخاب همسر فوق‌العاده توجّه دارد و پیروان خود را به دقّت و احتیاط لازم دعوت نموده است.


مطالعه بیشتر

  • امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۷.
  • بیابانگرد، اسماعیل، جوانان و ازدواج (اهداف، ملاکها، روشها، موانع و راهکارها)، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۷.
  • حسین‌خانی نائینی، هادی، فرایند همسرگزینی، قم: بنشاسته، ۱۳۹۳.
  • رشید پور، مجید، مراحل ازدواج در اسلام، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۶۸.
  • صدری، سید ضیاءالدین، آیینه ازدواج و روابط همسران، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۷۷.
  • مشکینی اردبیلی، علی اکبر، ازدواج در اسلام، ترجمه: احمد جنتی، قم: مؤسسه الهادی، مرکز چاپ و نشر قرآن کریم، ۱۳۸۵.
  • مظاهری، علی اکبر، جوانان و انتخاب همسر، قم: پارسیان، ۱۳۹۰.
  • ملک‌محمودی الیگودرزی، امیر، راهنمای ازدواج: آنچه یک پسر و دختر درباره انتخاب همسر باید بدانند، میراث ماندگار، ۱۳۸۶.
  • هدایتی، علی، کفویت در ازدواج در قلمرو فقه اسلامی و حقوق ایران، قم: بوستان کتاب قم، ۱۳۹۰.
  • یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، ۱۳۸۵.

منابع

  1. . بقره: ۲/۲۲۱.
  2. . بقره: ۲/۲۲۱.
  3. . بقره: ۲/۲۲۱.
  4. . کلینی، محمّد، کافی، بی جا، آخوندی، چاپ سوم، ۱۳۶۷، هـ ق، ج۵، ص۳۳۷.
  5. . نور: ۲۴/۲۶.
  6. . تحریم: ۶۶/۵.
  7. . نحل: ۲۷/۹۷.
  8. . حجرات: ۴۹/۱۳.
  9. . طوسی، محمّد، التهذیب، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ. ش، ج۷، ص۴۰۷، باب ۳۵، حدیث۱.