|
|
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}
| |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}}آیا سید بن طاووس با امام زمان(ع) ملاقات کرده است؟ ملاقات‌های او چگونه بوده است؟{{پایان سوال}} | | {{سوال}}آیا سید بن طاووس با امام زمان(ع) ملاقات کرده است؟ ملاقات‌های او چگونه بوده است؟{{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| {{درگاه|مهدویت}} | | {{درگاه|مهدویت|حوزه و روحانیت}} |
| | [[سید ابن طاووس]] از عالمان [[شیعه]] قرن هفتم قمری است که گزارشی از ملاقات وی با [[امام مهدی(ع)]] ذکر شده است. |
|
| |
|
| [[سید ابن طاووس]] از عالمان [[شیعه]] قرن هفتم قمری است، که گزارش‌هایی از ملاقات وی با [[امام مهدی(ع)]] ذکر شده است. | | از سید بن طاووس نقل شده که سحرگاهی در [[سرداب مطهر]]، که محل زندگی [[امام هادی(ع)]]، [[امام عسکری(ع)]] و [[امام زمان(ع)]] بوده، از امام زمان(ع) این مناجات را شنید: |
|
| |
|
| از سید بن طاووس نقل شده که سحرگاهی در سرداب مطهر، از امام زمان(ع) این مناجات را شنید: «خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و طینت ما خلق کرده‌ای. آنها گناهان زیادی به اتکا بر محبت و ولایت ما کرده‌اند. اگر گناهان آنها گناهانی است که در ارتباط با تو است از آنها درگذر، که ما را راضی کرده‌ای و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان و مردم است، خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که به حق ما است به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در خشم خود جمع نفرما!»
| | {{متن عربی|خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و طینت ما خلق کرده‌ای. آنها گناهان زیادی به اتکا بر محبت و ولایت ما کرده‌اند. اگر گناهان آنها گناهانی است که در ارتباط با تو است از آنها درگذر، که ما را راضی کرده‌ای و آنچه از گناهان آنها در ارتباط با خودشان و مردم است، خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که به حق ما است به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنها را با دشمنان ما در خشم خود جمع نفرما!}}<ref>نوری، حسین، نجم الثاقب، قم، انوار الهدی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۲۰، حکایت۱۹.</ref> |
|
| |
|
| سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع می‌فرماید: شخصی حضرت صاحب الزمان(عج) را در یک شنبه که تعلق به امیرالمؤمنین(ع) دارد، در بیداری مشاهده می‌کند که آن جناب در این روز جد بزرگوارش امیرالمؤمنین(ع) را به این نحو زیارت می‌کرده است: «السلام علی الشجره النبوه و الدوحه الهاشمیه المضیئه المثمره بالنبوه المونقه بالامامه و علی ضجیعیک آدم و نوح علیهما السلام. السلام علیک و علی اهل بیتک الطیبین الطاهرین. السلام علیک و علی الملائکه المحدقین بک و الحافین بقبرک. یا مولای، یا امیرالمؤمنین هذا یوم الاحد و هو یومک و باسمک و انا ضیفک فیه و جارک فاضفنی یا مولای واجرنی فانک کریم تحب الضیافه و المامور بالاجاره فافعل ما رغبت الیک فیه و رجوته منک بمنزلتک و آل بیتک عند الله و منزلته عندکم و بحق ابن عمک رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم.» | | این جملات دلالت بر ملاقات و رؤیت امام زمان ندارد؛ زیرا سید بن طاووس فقط گفته كه صداى حضرت را در سرداب سامراء شنيده كه به دعا مشغول بوده است.<ref>سید بن طاووس، مهج الدعوات، ص 296.</ref> اما ادعاى رؤيت نكرده است.<ref>جمعى از نويسندگان مجله حوزه، چشم به راه مهدى، قم، دفتر تبليغات اسلامى، چ 2، 1378 ش، ص 92.</ref> |
|
| |
|
| سید بن طاووس ملاقات دیگری با حضرت بقیةالله را نقل می‌کند و نام ملاقات کننده را نمی‌برد. از جمله از یک نفر که راستی گفتارش نزد من به تحقیق و اثبات رسیده، می‌گفت: پیوسته دعا و از مولایم حضرت مهدی(عج) تمنا می‌کردم که مرا در زمره کسانی قرار دهد که به شرف ملاقات و خدمتگزاری ایام غیبتش نایل گشته‌اند تا بدین وسیله به نوکران و خواص حضرتش تأسی جویم.
| | {{پایان پاسخ}} |
|
| |
|
| هیچ‌کس را از نیت خودم با خبر نگردانیدم تا این که رشید ابوالعباس واسطی، در روز پنج شنبه، ۲۹ماه رجب سال ۶۳۵، بدون مقدمه گفت: به تو می‌گویند ما جز محبت نظر دیگری به تو نداریم. پس اگر خود را با صبر و بردباری تسکین دهی، مقصود حاصل می‌گردد. پرسیدم: این پیام را از جانب چه کسی می‌گویی؟ گفت: از جانب مولایمان حضرت مهدی(عج) می‌گویم.
| | == مطالعه بیشتر == |
| | | * کتاب امام زمان و سیدبن‌طاووس، سید جعفر رفیعی |
| ۴- محمد آوی سیمای رؤیایی وصول رضی الدین را در رؤیا مشاهده کرد و بامداد خطاب به همسفرش چنین گفت: «در رؤیا چنان دیدم که لقمه‌ای در دست تو (سید بن طاووس) است و می‌گویی این لقمه از دهان مولایم مهدی است. آنگاه قدری از آن را به من دادی.»
| |
| | |
| <ref>کتاب امام زمان و سیدبن‌طاووس، سید جعفر رفیعی، همراه با تلخیص و تکمیل؛ علامه مجلسی، انیس العابدین؛ علامه نوری، نجم الثاقب، ص۲۸۵؛ سیدبن طاووس، علی، کشف‌المحجه لثمره المهجه، ترجمه، ص۱۳۶.</ref>{{پایان پاسخ}}
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
| | |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی =کلام |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ =مهدویت |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =شد |
| | تیترها = | | | تیترها =- |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر =شد |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی = |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ج |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |