مقصود از کوری دل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[قرآن]] کلمه «عمی» و مانند آن بیش از ۳۶ مرتبه به کار رفته است<ref>انعام/ ۱۰۴، مائده/ ۷۱، قص/ ۶۶، حج/ ۴۶...</ref> که ۳۱ مورد آن مربوط به کوری دل است در پنج مورد آن مربوط به کوری ظاهری است.

آنچه مربوط به کوری ظاهری است:{{قرآن|لَیْسَ عَلَی الْأَعْمی حَرَجٌ وَ لا عَلَی الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَی الْمَرِیضِ حَرَجٌ|ترجمه=بر نابینا و گنگ و بیمار گناهی نیست (اگر در میدان جهاد شرکت نکنند)|سوره=فتح|آیه=۱۷}}

 

و  آیه ۶۱ نور، آیه ۱۲۴ و ۱۲۶ طه، و آیه ۴۶ حج.

اما مراد از کوری دل در ضمن یکی از آیات توضیح داده می‌شود. قرآن کریم می‌فرماید: {{قرآن|أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ یَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَی الْأَبْصارُ وَ لکِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُور|ترجمه=آیا آنها در زمین سیر نکردند تا دل‌هایی داشته باشند که با آن حقیقت را درک کنند یا گوشهای شنوایی که ندای حق را بشنوند چرا که چشم‌های ظاهر نابینا نمی‌شود، بلکه دل‌هایی که در سینه‌ها جای دارد بینایی را از دست می‌دهد.|سوره=حج|آیه=۴۶}}  

مراد از کوری دل یا قلب این نیست که قلب صنوبری شکلی که در سینه جا دارد حالت کوری پیدا می‌کند، چون این قلب تنها تلمبه‌ای برای گردش خون است.

یکی از معانی قلب عقل است و گاه به معنای روح هم آمده است، کوری عقل یا روح آن است که انسان از درک حقایق الهی عاجز و تحمل سخنان حق را نداشته و سخن حق در روح او اثر نداشته باشد و بر اثر گناهان بر روح و قلب او پرده جهل باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۰، ج۱، ص۸۷–۸۸.</ref>

۱. موسوی همدانی، سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱، ذیل آیه ۷.

|شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن

|شاخه فرعی۲ = آثار اعمال

|شاخه فرعی۳ =

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | نمایه =

  | اولویت =

  | کیفیت =