۲٬۱۵۱
ویرایش
(←بیان اقوال: اصلاح ارقام) |
(←بیان اقوال: اصلاح ارقام) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
علامه طباطبائی علّت وسطی بودن ظهر را به خاطر واقع شدن بین نماز صبح که در اوّل روز خوانده میشود، و نماز عصر که آخر روز خوانده میشود دانسته است.<ref> طباطبائی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوّم، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۲۷۱.</ref> | علامه طباطبائی علّت وسطی بودن ظهر را به خاطر واقع شدن بین نماز صبح که در اوّل روز خوانده میشود، و نماز عصر که آخر روز خوانده میشود دانسته است.<ref> طباطبائی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوّم، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۲۷۱.</ref> | ||
'''۲ـ نماز عصر:''' عدهای دیگر نماز وسطی را نماز عصر دانستهاند از شیعیان «سید مرتضی» <ref>سید مرتضی، علی بن الحسین، رسائل الشريف المرتضى، قم،دار القرآن الكريم، | '''۲ـ نماز عصر:''' عدهای دیگر نماز وسطی را نماز عصر دانستهاند از شیعیان «سید مرتضی» <ref>سید مرتضی، علی بن الحسین، رسائل الشريف المرتضى، قم،دار القرآن الكريم، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> و از علمای اهل سنت «ابوحنیفه، احمد داود بن منذر، ابوثور، حسن بصری، نخعی» طرفدار این قول میباشند. میتوان گفت اکثر روایات اهل سنّت، نماز وسطی را بر نماز عصر منطبق نمودهاند، جز روایت عایشه، که بر نماز ظهر تکیه نموده است.<ref>فاضل مقداد میسوری، مقداد بن عبد الله، کنز العرفان فی فقه القرآن، ج۱، ص۶۱. طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، ج۲، ص۵۹۹.</ref> و دلیل بر نماز عصر [[حدیث مرفوع|روایت مرفوعه]] است که [[پیامبر(ص)]] فرمود: {{عربی|مراد از وسطی، صلاه عصر است، چون بین نمازهای روز (صبح و ظهر) و شب (مغرب و عشاء) قرار گرفته است.}}<ref>طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، ایران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ه.ش، ج۲، ص۵۹۹.</ref> | ||
'''۳ـ نماز صبح:''' عدهای چون مالک و شافعی، گفتهاند نماز صبح است، چون بین نمازهای شب و نمازهای روز قرار گرفته است و بین تاریکی (شب) و روشنائی (فجر) واقع میشود، و نمازی است تنها، که با نمازهای دیگر جمع نمیشود و اهمیت هم دارد، زیرا اگر اوّل وقت واقع شود، هم در دفتر اعمال شب ضبط میشود، و هم دفتر اعمال روز،<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۷۹، ص۲۸۰.</ref> | '''۳ـ نماز صبح:''' عدهای چون مالک و شافعی، گفتهاند نماز صبح است، چون بین نمازهای شب و نمازهای روز قرار گرفته است و بین تاریکی (شب) و روشنائی (فجر) واقع میشود، و نمازی است تنها، که با نمازهای دیگر جمع نمیشود و اهمیت هم دارد، زیرا اگر اوّل وقت واقع شود، هم در دفتر اعمال شب ضبط میشود، و هم دفتر اعمال روز،<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، بيروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۷۹، ص۲۸۰.</ref> |
ویرایش