|
|
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{شاخه
| |
| | شاخه اصلی = کلام
| |
| |شاخه فرعی۱ = آفریدگار
| |
| |شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه
| |
| |شاخه فرعی۳ =
| |
| }}
| |
|
| |
|
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| منظور از ربوبيت تكويني و ربوبيت تشريعي چيست؟ | | منظور از ربوبیت تکوینی و ربوبیت تشریعی چیست؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
|
| |
|
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| صفات الهي به دو قسم: صفات فعل و صفات ذات تقسيم مي شوند.
| |
|
| |
| صفات ذاتيه خداوند، صفاتي هستند كه با توجه به نوعي از كمال، از ذات الهي انتزاع مي شوند مانند حيات و قدرت. و صفات فعليه صفاتي هستند كه از نوعي رابطه بين خداوند متعال و مخلوقاتش انتزاع مي شوند؛ مانند خالقيت و رازقيت.
| |
|
| |
| فرق اصلي اين دو دسته از صفات آن است كه در دسته اول، ذات مقدس الهي مصداق عيني آنهاست، اما دسته دوم حكايت از نسبت و اضافه اي بين خداوند متعال و آفريدگان<ref>مصباح يزدي، محمد تقي، آموزش عقايد، سازمان تبليغات، ۱۳۷۶، ج ۱، ص ۹۵.</ref> دارد. ربوبيت، از قسم دوم صفات خداوند، يعني از جمله روابطي است كه بين خدا و خلق او لحاظ مي شود، معناي ربوبيت آن است كه مخلوقات، نه تنها در اصل وجود و هستي خود به خداوند محتاجند، بلكه تمامي شؤون وجودي آنها وابسته به خداي متعال است و هيچ گونه استقلالي ندارند و خداوند به هر صورت كه اراده كند، در آنها تصرف مي كند و امورشان را تدبير مي كند. حفظ و نگهداري كردن، حيات بخشيدن و ميراندن، روزي دادن و به رشد و كمال رساندن، راهنمايي كردن و مورد امر و نهي قرار دادن از جمله مصاديق ربوبيت هستند.<ref>همان و مصباح يزدي، محمد تقي، معارف قرآن، خداشناسي جهان شناسي، مؤسسه امام خميني(ره) ، ۱۳۶۸، ص ۴۹، ج ۱.</ref>
| |
|
| |
| تدبير مخلوقات و رسيدگي كردن به شؤون آنها، به دو دسته تقسيم مي شود، يك قسم از آن، مختص موجودات شعورمند و مختار است و قسم ديگر تمامي مخلوقات را شامل مي شود، آن قسم كه شامل اداره همه موجودات و تأمين نيازهاي آنها مي شود، ربوبيت تكويني ناميده مي شود. و آن قسم از تدبير كه شامل هدايت و راهنمايي موجودات ذي شعور مي باشد، - اعم از آن كه با وسايل دروني مانند عقل و ساير قواي اداركي و يا با وسايل بيروني مانند پيامبران و كتب آسماني باشد - ربوبيت تشريعي نام دارد.
| |
|
| |
|
| نتيجه:
| | ربوبیت از [[صفات فعل]] است، که از رابطه مخلوقات و خداوند انتزاع می شود. معنای ربوبیت آن است که مخلوقات، نه تنها در اصل وجود و هستی خود به خداوند محتاجند، بلکه تمامی شئون وجودی آنها وابسته به خدای متعال است و هیچ گونه استقلالی ندارند. حفظ و نگهداری کردن، حیات بخشیدن و میراندن، روزی دادن و به رشد و کمال رساندن، راهنمایی کردن و مورد امر و نهی قرار دادن از جمله مصادیق ربوبیت هستند.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، معارف قرآن، خداشناسی جهان‌شناسی، مؤسسه امام خمینی (ره)، ۱۳۶۸، ص۴۹، ج۱.</ref> |
|
| |
|
| از آن جا كه ربوبيت از صفات قطعي خداوند است، رابطه بين مخلوق و خالق، در انتزاع آن مؤثر است و بر همين اساس، فرق ربوبيت تكويني و تشريعي نيز در ضمن دو فرق عمده بيان مي شود: | | == تفاوت ربوبیت تکوینی و تشریعی == |
| | تدبیر مخلوقات و رسیدگی کردن به شؤون آنها، به دو دسته تقسیم می‌شود، یک قسم از آن، مختص موجودات دارای عقل و اختیار است و قسم دیگر تمامی مخلوقات را شامل می‌شود، با توجه به این مقدمه فرق ربوبیت تکوینی و تشریعی در ضمن دو فرق عمده بیان می‌شود: |
| | * [[ربوبیت تشریعی]]، از رابطه بین موجودات ذی‌شعور و خداوند انتزاع می‌شود، ولی [[ربوبیت تکوینی]] از رابطه تمامی مخلوقات و خداوند قابل انتزاع است. |
| | * با توجه به خصیصه اول، ربوبیت تشریعی، در رابطه با راهنمایی درونی ([[عقل]]) یا بیرونی ([[پیامبران]]) خداوند نسبت به بندگان مطرح می‌شود و در رفع نیازهایی از این نوع، مؤثر است اما در ربوبیت تکوینی وجود موجودات و هستی آنها با تمامی شؤون و نیازها از جانب خداوند تدبیر می‌شود. |
|
| |
|
| اول: ربوبيت تشريعي، از رابطه بين موجودات ذي شعور و خداوند انتزاع مي شود، ولي ربوبيت تكويني از رابطه تمامي مخلوقات و خداوند قابل انتزاع است.
| | به دیگر تعبیر: ربوبیت تکوینی شامل اداره همه موجودات و تأمین نیازمندی‌های آنها و در یک کلمه کارگردانی جهان می‌شود، و اما ربوبیت تشریعی، اختصاص به موجودات ذی‌شعور و مختار دارد و شامل مسائلی از قبیل فرستادن کتاب آسمانی، فرستادن انبیاء، تعیین وظائف و تکالیف، جعل احکام و قوانین می‌گردد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید (دوره سه جلدی)، نشر بین‌الملل، ص۸۴.</ref> |
|
| |
|
| دوم: با توجه به خصيصه اول، ربوبيت تشريعي، در رابطه با راهنمايي دروني - عقل - يا بيروني - پيامبران - خداوند نسبت به بندگان مطرح مي شود و در رفع نيازهايي از اين نوع، مؤثر است اما در ربوبيت تكويني وجود موجودات و هستي آنها با تمامي شؤون و نيازها از جانب خداوند تدبير مي شود.
| |
|
| |
|
| به ديگر تعبير: ربوبيت تکويني شامل اداره همه موجودات و تأمين نياز مندي هاي آن ها و در يک کلمه کارگردانی جهان مي شود، و اما ربوبيت تشريعي، اختصاص به موجديت ذي شعور و مختار دارد و شامل مسائلي از قبيل فرستادن کتاب آسماني، فرستادن انبياء، تعيين وظائف و تکاليف، جعل احکام و قوانين مي گردد.<ref>مصباح يزدي، محمد تقي، آموزش عقايد (دوره سه جلدي)، نشر بين الملل، ص ۸۴.</ref>
| |
| {{پایان پاسخ}}
| |
|
| |
|
| {{مطالعه بیشتر}} | | {{مطالعه بیشتر}} |
| ==معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:==
| |
|
| |
| ۱. بحثي مبسوط در آموزش عقايد، محسن غرويان.
| |
|
| |
| ۲. مجموعه آثار شهيد مطهري بخش اصول عقايد.
| |
|
| |
| ۳. اصول عقايد، محسن قرائتي.
| |
|
| |
| ۴. مصباح يزدي، آموزش عقائد، نشر بين الملل، (دوره سه جلدي).
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
| ==منابع==
| |
| <references />
| |
|
| |
|
| | == منابع == |
| | {{پانویس}} |
| | {{شاخه |
| | | شاخه اصلی = کلام |
| | | شاخه فرعی۱ = آفریدگار |
| | | شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه |
| | | شاخه فرعی۳ = |
| | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه = شد |
| | تیترها = | | | تیترها = شد |
| | ویرایش = | | | ویرایش = شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی = شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = شد |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = شد |
| | بازبینی = | | | ارجاعات = |
| | تکمیل = | | | بازبینی نویسنده = |
| | اولویت = | | | بازبینی = |
| | کیفیت = | | | تکمیل = |
| | | اولویت = ب |
| | | کیفیت = الف |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:شناخت خدا]] |
| | [[رده:شناخت ذات خدا]] |
| | [[رده:اسماء و صفات الهی]] |