مصداق آیه ۵۴ سوره مائده

نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۸ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

با توجه به آیهٔ ۵۴ مائده و ۴۵ سورهٔ قصص، وجود امام زمان(عج) را چگونه تعبیر می‌کنید؟

درگاه‌ها
درگاه مهدویت.png



شناخت آیه

این آیه سخن از مرتدانى می کند كه طبق پيشبينى قرآن بعدها از اين آئين مقدس روى بر مى‏گرداندند و به عنوان يك قانون كلى به همه مسلمانان اخطار مى‏كند:" اگر كسانى از شما از دين خود بيرون روند، زيانى به خدا و آئين او و جامعه مسلمين و آهنگ سريع پيشرفت آنها نمى‏رسانند، زيرا خداوند در آينده جمعيتى را براى حمايت اين آئين برمى‏انگيزد".[۱]

متن و ترجمه آیه

قَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ

علّامه بحرانی در تفسیر «البرهان» می‌فرماید: کسانی که به ناحق، حق آل محمد(ص) را غصب کردند و از دین برگشتند، خداوند در آینده قومی را می‌آورد که آنها خدا را دوست دارند و خداوند آن‌ها، را. این آیه در مورد حضرت قائم(عج) و اصحاب او و کسانی که جهاد می‌کنند و از هیچ چیزی هراس ندارند نازل شده است.[۲]


در باره اينكه آيه فوق اشاره به چه اشخاصى مى‏كند و منظور از اين ياوران اسلام كيانند كه خدا آنها را به اين صفات ستوده است؟ در روايات اسلامى و سخنان مفسران بحث بسيار ديده مى‏شود. در روايات زيادى كه از طرق شيعه و اهل تسنن وارد شده مى‏خوانيم كه اين آيه در مورد على ع در فتح خيبر، يا مبارزه با" ناكثين" و" قاسطين" و" مارقين" (آتش‏افروزان جنگ جمل، و سپاه معاويه، و خوارج) نازل شده است‏.[۳]

در روايت ديگرى مى‏خوانيم هنگامى كه از پيامبر ص در باره اين آيه‏ سؤال كردند دست خود را بر شانه" سلمان" زد و فرمود:" اين و ياران او و هموطنان او هستند".

و به اين ترتيب از اسلام آوردن ايرانيان و كوششها و تلاشهاى پرثمر آنان براى پيشرفت اسلام در زمينه‏هاى مختلف، پيشگويى كرد


و در روايات ديگرى مى‏خوانيم اين آيه در باره ياران مهدى ع نازل شده است كه با تمام قدرت در برابر آنها كه از آئين حق و عدالت مرتد شده‏اند مى‏ايستند و جهان را پر از ايمان و عدل و داد مى‏كنند.

شكى نيست كه اين روايات كه در تفسير آيه وارد شده با هم تضاد ندارد، زيرا اين آيه همانطور كه سيره قرآن است يك مفهوم كلى و جامع را بيان مى‏كند كه على ع يا سلمان فارسى مصداقهاى مهم آن مى‏باشند و كسان ديگرى كه اين برنامه‏ها را تعقيب مى‏كنند نيز شامل مى‏شود، هر چند در روايات از آنها ذكرى نشده باشد.


منابع

  1. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏4، ص: 415
  2. بحرانی، سید هاشم، تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات بعثت، ۱۴۱۵ ق، ج۲، ص۳۱۵.
  3. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏4، ص: 417