مصادیق عفاف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در نگاه قرآن هر کسی که سرپرستی یتیمی را به عهده گیرد و در زندگیش حاجتی به گرفتن مال یتیم نداشته باشد، طریق عفت را پیش گیرد: {{قرآن|وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ|ترجمه=هر کس که بی‌نیاز است، عفت‌ورزد(از برداشت حق‌الزحمه خودداری کند).|سوره=نساء|آیه=۶}} سرپرست اموال یتیم باید محافظ مال یتیم شود و از مال یتیم چیزی را نگیرد و عفت بورزد یعنی همواره تلاش کند تا از اموال یتیم برندارد تا پاداش الهی استعفاف را ببرد. <ref>خطيب، عبدالكريم، التفسير القرآنى للقرآن، بیروت، دار الفكر العربي، چاپ اول، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۷۰۳.</ref> و اگر فقیر است به‌طور شایسته از مال یتیم بخورد یا به عنوان قرض بردارد، یا به عنوان حق‌الزحمه نگهداری یتیم و اموال او، به‌طور متعارف استفاده کند و یتیم را امتحان کند اگر دید به حد بلوغ رسیده است و توانائی حفظ اموال را دارد، اموالش را به او تحویل دهد.<ref>{{قرآن||ترجمه=و یتیمان را چون به حد بلوغ برسند، بیازمایید! اگر در آنها رشد (کافی) یافتید، اموال‌شان را به آنها بدهید! و پیش از آنکه بزرگ شوند، اموال‌شان را از روی اسراف نخورید! هر کس که بی‌نیاز است، عفت‌ورزد (از برداشت حق‌الزحمه خودداری کند)؛ و آن کس که نیازمند است، به‌طور شایسته (و مطابق زحمتی که می‌کشد) از آن بخورد. و هنگامی که اموال‌شان را به آنها بازمی‌گردانید، شاهد بگیرید! اگر چه خداوند برای محاسبه کافی است.|سوره=نساء|آیه=۶}}</ref>