مصادیق عفاف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جمعی از مفسران شأن نزول آن را [[اصحاب صفه]] دانسته‌اند، آنها گروهی از مسلمانان مکه و اطراف مدینه بودند که نه خانه‌ای در مدینه داشتند و نه خویشاوندانی که به منزل آنها بروند، ولی در عین حال، در نهایت عفت‌ورزی در محلی که به صورت سکوی بزرگی در کنار [[مسجد النبی(ص)]]، زندگی می‌کردند. آنها مجاهدانی بودند که به فرمان [[رسول‌الله(ص)]] به میدان جنگ حرکت می‌کردند و در عین گرسنگی و نیازمندی شدید، به عزت نفس و خویشتن داری، عفت خویش را حفظ می‌کردند.<ref>صادقى تهرانى، محمد، الفرقان فى تفسير القرآن بالقرآن و السنه، قم، فرهنگ اسلامى، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ه.ق،ج۴، ص۳۰۱. مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، انتشارات مدرسه الامام علی بن ابیطالب(ع)، ج ۲، ص۳۰۷.</ref>

در نگاه قرآن هر کسی که سرپرستی یتیمی را به عهده گیرد و در زندگیش حاجتی به گرفتن مال یتیم نداشته باشد، طریق عفت را پیش گیرد: {{قرآن|وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ|ترجمه=هر کس که بی‌نیاز است، عفت‌ورزد(از برداشت حق‌الزحمه خودداری کند).|سوره=نساء|آیه=۶}} سرپرست اموال یتیم باید محافظ مال یتیم شود و از مال یتیم چیزی را نگیرد و عفت بورزد یعنی همواره تلاش کند تا از اموال یتیم برندارد تا پاداش الهی استعفاف را ببرد<ref>خطيب، عبدالكريم، التفسير القرآنى للقرآن، بیروت، دار الفكر العربي، چاپ اول، 1424ق، ج2، ص703.</ref> و اگر فقیر است به‌طور شایسته از مال یتیم بخورد یا به عنوان قرض بردارد، یا به عنوان حق‌الزحمه نگهداری یتیم و اموال او، به‌طور متعارف استفاده کند و یتیم را امتحان کند اگر دید به حد بلوغ رسیده است و توانائی حفظ اموال را دارد، اموالش را به او تحویل دهد.<ref>{{قرآن||ترجمه=و یتیمان را چون به حد بلوغ برسند، بیازمایید! اگر در آنها رشد (کافی) یافتید، اموال‌شان را به آنها بدهید! و پیش از آنکه بزرگ شوند، اموال‌شان را از روی اسراف نخورید! هر کس که بی‌نیاز است، عفت‌ورزد (از برداشت حق‌الزحمه خودداری کند)؛ و آن کس که نیازمند است، به‌طور شایسته (و مطابق زحمتی که می‌کشد) از آن بخورد. و هنگامی که اموال‌شان را به آنها بازمی‌گردانید، شاهد بگیرید! اگر چه خداوند برای محاسبه کافی است.|سوره=نساء|آیه=۶}}</ref>

[[حضرت یوسف(ع)]] در سخت‌ترین شرایط که تمام اسباب گناه در آن آماده بود، خود را حفظ کرد. به خداوند خویش پناهنده شد و از امتحان بزرگ الهی، آبرومندانه بیرون آمد.

 

قرآن در آیات ۳۲ تا ۳۴ سوره یوسف ادامة شرح زندگی حضرت یوسف(ع) و بیان مقام والای عفت و پارسایی او، ضمن اشاره به آزمون دیگری که یا خود را تسلیم کند یا راهی زندان شود، بدون لحظه‌ای تردید، راه خود را انتخاب کرد به درگاه خداوند متعال رو آورد: {{قرآن||ترجمه=پروردگارا! زندان با آن همه مشکلات و رنج‌هایش. نزد من، محبوبتر از این کار زشتی است که زنان از من تقاضا دارند و من برای اطاعت فرمان تو و حفظ پاکی و تقوا و پارسایی و عفت خویش حاضرم روانة زندان وحشتناک گردم، امّا آلوده خواست شوم آنها نشوم.}}

کسانی که قدرت بر ازدواج ندارند از زنا احتراز بجویند و عفت نفس پیشه کنند تا خداوند ایشان را از فضل خود بی‌نیاز کند و مسائل ازدواج‌شان را فراهم نماید.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۱۵۷.</ref>

* اخلاق در قرآن، ج ۲، آیت الله مکارم شیرازی، قم، مدرسه الامام علی بن ابیطالب.

* اخلاق در قرآن، آیت الله محمد تقی مصباح یزدی، تحقیق و نگارش محمد حسین اسکندری، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.

  | شناسه =

  | تیترها =

  | لینک‌دهی =