automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
←تیتر سه
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
بين اهل علم و حديث مشهور است كه اين كتاب، بعد از صحيح البخارى، بهترين كتابى است كه در خصوص احاديث صحيح نوشته شده است. در اين كتاب، احاديث مرفوعى كه به صورت تعليق روايت شده‌اند، نسبت به صحيح البخارى بسيار كم‌تر است و تعداد آنها از چهارده حديث تجاوز نمى‌كند. همچنين مسلم برخلاف بخارى، به نقل اقوال صحابيان (موقوفات) و اقوال تابعيان (مقطوعات)، نپرداخته است. آنچه كه پيش از اين، در مورد رجال صحيح البخارى گفته شد كه اتّفاق بر نامگذارى كتاب بخارى به «صحيح» به منزله اتّفاق امّت بر عدالت جميع راويانى است كه نامشان در اسناد احاديث مسند آن كتاب، ذكر شده، در مورد صحيح مسلم نيز گفته شده است. از اين رو، يكى از راه‌هاى اثبات عدالت راوى را آن دانسته‌اند كه نامش در اسناد احاديث اين كتاب (و يا صحيح البخارى، چنان كه پيشتر گفته شد) ذكر شده باشد. مسلم، برخلاف بخارى، براى نقل احاديث مُعَنعَن و متّصل دانستن آنها، معاصر بودن راوى را با كسى كه از وى روايت نقل كرده (مروى عنه)، كافى دانسته است و مانند بخارى، ثبوت ملاقات آن دو را لازم ندانسته است. با وجود اين كه كتاب، بعد از صحيح البخارى، بهترين كتاب در نقل خصوص احاديث صحيح به شمار آمده است، برخى از احاديث اين كتاب نيز مانند صحيح البخارى، مورد انتقاد دار قُطنى و برخى ديگر از حديث پژوهان قرار گرفته و معلول دانسته شده‌اند.<ref>جديدى نژاد، محمد رضا، دانش رجال از ديدگاه اهل سنت، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۸۱، ص۲۰۴.</ref> | بين اهل علم و حديث مشهور است كه اين كتاب، بعد از صحيح البخارى، بهترين كتابى است كه در خصوص احاديث صحيح نوشته شده است. در اين كتاب، احاديث مرفوعى كه به صورت تعليق روايت شده‌اند، نسبت به صحيح البخارى بسيار كم‌تر است و تعداد آنها از چهارده حديث تجاوز نمى‌كند. همچنين مسلم برخلاف بخارى، به نقل اقوال صحابيان (موقوفات) و اقوال تابعيان (مقطوعات)، نپرداخته است. آنچه كه پيش از اين، در مورد رجال صحيح البخارى گفته شد كه اتّفاق بر نامگذارى كتاب بخارى به «صحيح» به منزله اتّفاق امّت بر عدالت جميع راويانى است كه نامشان در اسناد احاديث مسند آن كتاب، ذكر شده، در مورد صحيح مسلم نيز گفته شده است. از اين رو، يكى از راه‌هاى اثبات عدالت راوى را آن دانسته‌اند كه نامش در اسناد احاديث اين كتاب (و يا صحيح البخارى، چنان كه پيشتر گفته شد) ذكر شده باشد. مسلم، برخلاف بخارى، براى نقل احاديث مُعَنعَن و متّصل دانستن آنها، معاصر بودن راوى را با كسى كه از وى روايت نقل كرده (مروى عنه)، كافى دانسته است و مانند بخارى، ثبوت ملاقات آن دو را لازم ندانسته است. با وجود اين كه كتاب، بعد از صحيح البخارى، بهترين كتاب در نقل خصوص احاديث صحيح به شمار آمده است، برخى از احاديث اين كتاب نيز مانند صحيح البخارى، مورد انتقاد دار قُطنى و برخى ديگر از حديث پژوهان قرار گرفته و معلول دانسته شده‌اند.<ref>جديدى نژاد، محمد رضا، دانش رجال از ديدگاه اهل سنت، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۸۱، ص۲۰۴.</ref> | ||
صحيح مسلم داراى چند ويژگى است : | |||
1 : به عقيدهء برخى از بزرگان جامعه اهل سنت ، اين كتاب در نوع خود از جهت تدوين حديث و تنظيم ابواب كم نظير است . زيرا نويسنده آن كوشيده است تا در اين دائرة المعارف حديثى بهترين اسلوب را به كار گيرد . | |||
2 : فاضل نووى در مقدمه شرح خود از مسلم نقل مىكند : « من صحيح خود را از ميان سيصد هزار حديث جمع آورى و انتخاب كرده‌ام و اگر اهل حديث دويست سال حديث بنويسند باز هم مدرك و مرجع آنان كتاب من خواهد بود . » مسلم دوازده هزار حديث را از آن مجموع معتبر دانسته است . | |||
كشف الظنون مىگويد : « اگر مكررات صحيح مسلم را كنار گذاريم مجموع احاديث آن 4000 حديث است . علامه نووى در التقريب نيز همين را گفته است . | |||
3 : صحيح مسلم در 8 جزء و مشتمل بر 50 كتاب و 1205 باب است . | |||
4 : صحيح مسلم دومين دائرة المعارف حديثى جامعه اهل سنت است و از نظر اعتبار ، در رديف صحيح بخارى به شمار مىآيد . گر چه بعضى مانند حافظ ابو على نيشابورى صحيح مسلم را بر صحيح بخارى ترجيح داده‌اند.<ref>جناتی، محمد ابراهیم، ادوار فقه و كيفيت بيان آن، تهران، کیهان، ۱۳۷۴، ص۸۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||