مراد از آیه «یوم ندعو کل اناس بامامهم»: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر قرآن کريم همه امت‌هاي پيش از اسلام داراي امام و رسول و هادي بوده‌اند {{قرآن|وَلِکلِّ أُمَّه رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ<ref>يونس / ۴۷.</ref>، براي هر امتي رسولي است و همينکه رسول شان بيامد در ميان شان به حق داوري ‌می شود و نيز آيه: {{قرآن|إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِکلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>رعد / ۷.</ref> تو تنها بیم دهنده هستي و براي هر قومي يک هادي و راهنمايي هست. و آيه: {{قرآن|وَمَا کنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً}}<ref>اسراء / ۱۵.</ref> ما هيچگاه چنين نبوده ايم که مردمي را قبل از آن که رسولي براي شان مبعوث کنيم عذاب دهيم. ازاين آيات بدست مي آيد که سنّت الهي جاري در امت هاي گذشته بر اين بوده است که هر امتي از امتها رسولي دارند که حامل رسالت و پيام هاي خداي تعالي به سومي ايشان است و مأمور است آن پيام ها را به آنان ابلاغ نمايد.