|
|
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | | {{سوال}} |
| {{سوال}}آیا در هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) یک دین و یک مذهب در جهان رسمی خواهد شد؟ {{پایان سوال}}
| | آیا در هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) یک دین و یک مذهب در جهان رسمی خواهد شد؟ {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| {{درگاه|مهدویت}} | | {{درگاه|مهدویت}} |
| پاسخ به سؤال مستلزم تبیین دو مطلب می‌باشد:
| | پس از [[ظهور امام مهدی(ع)]]، دین اسلام جهانی می شود و همه مذاهب از بین می روند و [[مذهب شیعه]] هم که قبل از ظهور در کنار سایر مذاهب اسلامی مطرح است به دلیل این است که این مذهب همان اسلام واقعی است و پس از ظهور امام زمان (عج) با حاکمیت دین اسلام ناب و واقعی دیگر نیازی نیست که از عنوان مذهب شبعه برای دین اسلام استفاده شود. |
|
| |
|
| الف) اثبات حقانیت دین اسلام و جهانی شدن آن
| | از آیات و روایات استفاده شده پس از ظهور امام زمان(ع)، [[اسلام]] دین جهانی خواهد شد و دین دیگری باقی نخواهد ماند. عالمان شیعه بر اساس روایات مختلف در منابع شیعه و [[اهل سنت]]، معتقدند [[فرقه ناجیه]] و مذهب حق، مذهب شیعه است و شیعه همان اسلام است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به امامت و مهدویت، آیت الله صافی،انتشارات حضرت معصومه، قم، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۵۳ و ۵۴.</ref> بنابراین معنای این که اسلام جهان‌گیر می‌شود را جهانی شدن مذهب شیعه می‌دانند. |
| | | {{جعبه نقل قول |
| چنانچه از آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) استفاده می‌شود، دین واقعی و حق، دین اسلام می‌باشد؛ زیرا این دین، از ادیان گذشته کامل تر است و مردم موظف هستند که به این دین عمل کنند.
| | | عنوان = امام مهدی(ع): |
| | | | گفتاورد = سنت تخلف ناپذیر خداوند صاحب عزت و جلال بر این است که حق را به فرجام رساند و باطل را نابود کند. |
| از جمله آیات و روایاتی که در تفسیر آنها نقل شده و بر این مطلب دلالت دارند، عبارتند از:
| | | منبع = <small>غیبت شیخ طوسی، ص۱۷۴.</small> |
| | | | تراز = چپ |
| ۱. همانا دین نزد خدا اسلام است و کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده شد اختلافی در آن ایجاد نکردند مگر بعد از آگاهی و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در میان خود، و هر کس به آیات خدا، کفر ورزد خداوند سریع الحساب است.<ref>آل عمران، آیه ۱۹.</ref>
| | | عرض = 200px |
| | | | تراز گفتاورد = وسط |
| ۲. هر کس جز اسلام آئینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد و ا و در آخرت از زیانکاران است.<ref>آل عمران، آیه ۸۵.</ref>
| | | تراز منبع = چپ |
| | | }} |
| ۳. او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند.
| | از آیات [[قرآن]]<ref>برای نمونه آل عمران: آیه ۱۹ و ۸۵.</ref> و روایات استفاده شده تنها دین حق، اسلام است و خواست الهی است که دین اسلام در عالم بشریت انتشار یابد. بر اساس آیه ۳۳ [[سوره توبه]]، دین حق بر همه دین‌ها پیروز خواهد شد. در [[البرهان فی تفسیر قرآن|تفسیر برهان]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده این آیه پس از ظهور قائم(ع) محقق خواهد شد و کافران و منکرانِ امامان(ع)، از قیام او ناراحت خواهند بود.<ref>نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹</ref> بر اساس روایتی دیگر در [[الدر المنثور فی التفسیر الماثور (کتاب)|تفسیر الدر المنثور]]، هنگامی که این آیه محقق شود، هیچ [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] و صاحب ملتی جز اسلام نمی‌ماند.<ref>نگاه کنید به المیزان، ج۹، ص۳۲۹</ref> |
| | |
| در این آیه شریفه سوره توبه، اضافه شدن کلمه دین به حق اضافه لامیه است و عنایت لطیفی در آن به کار رفته است و آن اینکه هر یک از حق و باطل برای خود، دینی دارند که مطابق اقتضای خاص آنهاست و خدای تعالی از بین آن دو، دین حق را پسندیده، برای اینکه خودش حق است، لذا رسول خدا را به ابلاغ دین حق گسیل داشت.
| |
| | |
| و منظور از دین حق، دین اسلام و عقاید و احکام آن است که با واقع و حق انطباق دارد، پس معنای آیه این است که: «خدا، آن کسی است که رسول خود، محمد(ص) را با هدایت (آیات و معجزات) و با دینی که با فطرت و حقیقت آفرینش منطبق است فرستاد، تا آن را بر سایر ادیان غلبه دهد هر چند مشرکان نخواهد و ناراحت شوند. این آیه دلالت دارد بر اینکه خدای تعالی خواسته است دین اسلام در عالم بشریت انتشار یابد.
| |
| | |
| در تفسیر برهان از امام صادق(ع)، ذیل آیه فوق نقل شده است که فرمودند: به خدا سوگند هنوز تأویل این آیه نازل نشده و نخواهد شد تا ا ینکه قائم(ع) خروج کند، وقتی او خروج کرد، دیگر هیچ و کافر به خدا و منکر امامی، باقی نمی‌ماند مگر اینکه از خروج آن حضرت ناراحت می‌شود. | |
| | |
| در تفسیر الدر المنثور، همچنین از آن حضرت روایت کرده‌اند که در تفسیر آیه (لیظهره علی الدین کله) فرموده است:معنای این آیه صورت وقوع به خود نمی‌گیرد، مگر وقتی که هیچ یهودی و مسیحی و صاحب ملتی جز اسلام نماند.<ref>المیزان، ج۹، ص۳۲۹.</ref>
| |
| | |
| ابوبصیر گوید: درباره آیه فوق از حضرت صادق(ع)، سؤال کردم، حضرت فرمودند: سوگند به خدا هنوز تفسیر این آیه تحقق نیافته است، عرض کردم، فدایت شوم، پس چه زمانی تحقق می‌یابد؟ فرمودند: وقتی با اراده خدا، قائم(ع) قیام نماید، و چون حضرت ظهور نماید کافران و مشرکان از قیام و ظهور وی ناراضی و نگرانند، زیرا اگر کافر یا مشرکی در پشت صخره ای نهان شود، آن صخره به صدا درآید و گوید: ای مسلمانان، در پناه من کافر یا مشرکی مخفی شده است، او را به قتل برسان، وی اقدام کرده و او را به هلاکت می‌رساند.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، ص۳۵۶.</ref>
| |
| | |
| روایتی نیز از امام کاظم علیه السلام نقل شده است که ایشان فرمودند: وقتی که قائم(ع) ظهور نماید، اسلام را بر یهودیان و مسیحیان و ستاره پرستان و بی دینان و مرتدان و کافران، در شرق و غرب جهان عرضه نماید، هر کس از روی تمایل و داوطلبانه اسلام را بپذیرد او را به نماز و زکات و انجام دستوراتی که بر هر مسلمان واجب است، مکلّف می‌سازد و هر کس تن به پذیرش آئین اسلام ندهد گردنش را می‌زند، به طوری که در سراسر جهان جز موحّد و یکتاپرست کسی باقی نمی‌ماند، عرض کردم: فدایت شوم مردم (کافر و بی‌دین) بسیارند، فرمود: البته وقتی که خداوند انجام کاری را اراده فرماید، بسیار اندک و اندک را بسیار می‌گرداند.<ref>همان، ص۳۵۸.</ref> | |
| | |
| با نقل این آیات و روایاتی که در تفسیر آنها نقل شده بود، ثابت گردید که دین اسلام که دین حق است و جهانی خواهد شد.
| |
| | |
| ب) اثبات حقانیت مذهب شیعه و رسمی شدن آن در زمان ظهور:
| |
| | |
| با مطالعه تاریخ صدر اسلام روشن می‌شود که پیامبر اکرم(ص) بارها برای معرفی جانشین و امام بعد از خود سخن گفتند و امیرالمؤمنین علی(ع) را به عنوان مولی و رهبر مردم بعد از خود معرفی کردند، که از بین دلائل قرآنی و روائی مهمترین دلیل ما بر این مطلب، احادیث معروف غدیر و ثقلین است که شیعه و سنی بدانها اتفاق دارند، علاوه بر آن احادیث بسیاری در منابع شیعه و سنی از پیامبر اکرم نقل شده است که، پیامبر امامان بعد از خود را دوازده نفر نام بردند که به دو مورد از منابع اهل سنت اکتفا می‌کنیم:
| |
| | |
| ۱. احمد حنبل در مسند خود که از معتبرترین کتب حدیثی اهل سنت است، سی و پنج حدیث با سندهای عالی از پیغمبر روایت کرده است که همه دلالت دارند بر اینکه جانشینان و رهبران امت بعد از آن حضرت دوازده نفرند، جابربن سمره صحابی معروف می‌گوید: شنیدم پیامبر اکرم فرمودند: یکون لهذه الأمه أثنی عشر خلیفه – برای این امّت دوازده نفر خلیفه است.<ref>امامت و مهدویت، آیت الله صافی،انتشارات حضرت معصومه، قم، ۱۳۷۷، ج۳، ص۵۳.</ref>
| |
| | |
| ۲. طبرانی از ابن مسعود روایت کرده که پیامبر خدا فرمودند: یکون من بعدی اثنی عشر خلیفه کلهم من قریش – بعد از من دوازده نفر خلیفه اند که همه از قریش می‌باشند.<ref>همان، ص۵۴.</ref>
| |
| | |
| از مطالب فوق روشن می‌گردد که فقط شیعه، مصداق این روایات است، چرا که شیعیان معتقد به دوازده امامند که آخرین آنها وجود مبارک امام زمان(ع) می‌باشد و در بین اهل سنت مصداق دوازده جانشین بعد از پیامبر اکرم وجود ندارد؛ بنابراین شیعه همان اسلام است و عنوان مذهب شیعه در مقابل مذاهب دیگر برای تمایز آن مطرح شده است، پس در حکومت حضرت مهدی(ع) وقتی که اسلام جهان گیر شود معنای آن این است که مذهب شیعه همه دنیا را تسخیر می‌کند و هر چه باطل است با آمدن و پیروزی حق نابود می‌گردد.
| |
|
| |
|
| امام مهدی: سنت تخلف ناپذیر خداوند صاحب عزت وجلال بر این است که حق را به فرجام رساند و باطل را نابود کند. | | روایتی نیز از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده که وقتی قائم(ع) ظهور کند، اسلام را به یهودیان، مسیحیان، [[ستاره‌پرستی|ستاره‌پرستان]]، بی‌دینان و [[کافر|کافران]]، در شرق و غرب جهان ارائه می‌کند. هر کس داوطلبانه اسلام را بپذیرد او را به انجام دستورات اسلامی مکلف می‌کند و هر کس نپذیرفت گردنش را می‌زند؛ به‌طوری که در سراسر جهان فقط یکتاپرست باقی می‌ماند. وقتی راوی گفت ولی کافران زیادند، امام کاظم پاسخ داد: «اگر خدا بخواهد بسیار را اندک و اندک را بسیار می‌کند».<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه عباس جلالی، ص۳۵۸.</ref> |
|
| |
|
| (غیبت شیخ طوسی، ص۱۷۴) | | علمای اهل سنت نیز معتقد هستند که با ظهور حضرت مهدی (عج) دین اسلام بر دنیا حاکم می گردد و تمام فرقه های مذهبی و دینی از بین می روند. فخر رازی در تفسیرش در ذیل آیه «لِیظْهِرَهُ عَلَى الدّینِ كُلّهِ» در یکی از پاسخ‌های این شبهه که اسلام هنوز بر همه ادیان غلبه نکرده است از قول سدی می‌گوید که این غلبه در زمان خروج مهدی تحقق پیدا می‌کند و در آن زمان کسی باقی نمی‌ماند مگر اینکه داخل در اسلام شده باشد.<ref>فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الكبیر أو مفاتیح الغیب، ج16، ص33، بیروت، دار الكتب العلمیة، چ1، 1421هـ - 2000م.</ref> |
| | == جستارهای وابسته == |
| | * [[ادیان در عصر ظهور]] |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| خط ۵۴: |
خط ۳۲: |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =- |
| | تیترها = | | | تیترها =- |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر =شد |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی = |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ج |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |