مدت اسارت اهل‌بیت(ع) پس از واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[پرونده:مراسم نمادین تعزیه اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع).jpg|بندانگشتی|مراسم نمادین تعزیه اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع)]]
[[پرونده:مراسم نمادین تعزیه اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع).jpg|بندانگشتی|مراسم نمادین تعزیه اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع)]]
[[فهرست همسران و فرزندان امام حسین(ع)|اهل‌بیت امام حسین(ع)]] به همراه دیگر بازماندگان حادثه کربلا، پس از [[شهادت امام حسین(ع)]] در روز دهم محرم سال ۶۱ هجری، اسیر شدند.  
[[فهرست همسران و فرزندان امام حسین(ع)|اهل‌بیت امام حسین(ع)]] به همراه دیگر بازماندگان حادثه کربلا، پس از [[شهادت امام حسین(ع)]]، اسیر شدند.  


اسیران واقعه کربلا، در روز دوازدهم محرم، به سوی کوفه حرکت داده شدند. این اسیران، برای مدتی در کوفه نگه داشته شدند و سپس به سوی شام برده شدند. کاروان اسیران در روز اول ماه صفر به دمشق رسیدند و چند روزی  نیز در دمشق ماندند. محققان خروج از دمشق را به معنای پایان اسارت اسیران واقعه کربلا دانسته‌اند و به همین جهت مدت اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) را حدود یک ماه بوده است.  
آغاز اسارتِ اسیران کربلا از روز دهم محرم سال ۶۱ هجری دانسته‌اند. اسیران را در روز دوازدهم محرم، به سوی کوفه حرکت دادند و پس از مدتی حضور در کوفه، به سوی شام برده شدند. کاروان اسیران در روز اول ماه صفر به دمشق رسیدند و چند روزی  نیز در دمشق ماندند. خروج از شام را در روزهای ابتدایی ماه صفر دانسته‌اند.


محققان خروج از دمشق را به معنای پایان اسارت اسیران واقعه کربلا دانسته‌اند و به همین جهت مدت اسارت اهل‌بیت امام حسین(ع) را ده محرم تا روزهای ابتدایی ماه صفر یعنی حدود یک ماه دانسته‌اند.


این فاجعه، نقض آشکار قوانین اسلام بود؛ چرا که اسیر گرفتن زن و مرد مسلمان از نظر اسلام مردود؛ است همان گونه که علی(ع) نیز در جنگ جمل اسیر کردن زنان را روا نشمرد و عایشه را به همراهی تعدادی از زنان به شهر خودش بازگرداند؛ اما متجاوزان اموی بازماندگان و فرزندان پیامبر(ص) را به اسارت گرفته، مثل اسیران کافر، از کوفه به شام فرستادند، چهرهٔ زنان اسیر را بر اهالی شهرها و روستاهایی که بر سر راه بود، نشان دادند<ref>اللهوف، سید بن‌طاوس ص۱۵۲، ترجمه، محمد جواد مولوی‌نیا، چاپ دوم، قم، انتشارات سرور، ۱۳۷۹.</ref> و با آن‌ها در نهایت سنگدلی و خشونت مانند کنیزان و غلامانی که از بیگانه گرفته باشند، رفتار کردند.<ref>اللهوف، سید بن‌طاوس، ص۱۲۶.</ref>
اسیر گرفتن زنان و کودکان مسلمان را بدعتی دانسته‌اند که توسط سپاهیان کوفه انجام شد. پیش از این واقعه، زنان و کودکان مسلمان اسیر نمی‌شدند و امام علی(ع) در سه جنگی که با مسلمانان داشت، زن و فرزند آنان را به اسارت نگرفت.
حضرت زینب(س) هنگام عبور از کنار جسد شهدا، در اعتراض به این اسارت فرمود: ای محمد(ص)! اینان دختران تو هستند که به اسارت می‌روند…<ref>اللهوف، سید بن‌طاوس، ص۱۷۰.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱٬۸۷۷

ویرایش