۶۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== گزارش مخالفت عمر با آوردن دوات و قلم == | == گزارش مخالفت عمر با آوردن دوات و قلم == | ||
{{اصلی|حدیث دوات و قلم}} | {{اصلی|حدیث دوات و قلم}} | ||
در برخی از گزارشها آمده است که [[پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] در بستر بیماری، فرمود: کاغذ و قلمی برایم بیاورید تا چیزی بنویسم که پس از من گمراه نشوید. در این میان عمر برخاست و گفت: «إنّ الرجل لیهجر، أو إنّ الرجل غلبه الوجع»، «پیامبر گرفتار تب شده (و هذیان میگوید) درد بر او غلبه یافته است.»<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ ق، ج۲، ص۲۴۵ – ۲۴۲؛ احمد بن حنبل، المسند، بیروت، دار صادر، ج۱، ص۳۲۵؛ عبدالرزاق بن همام الصنعانی، الامالی فی آثار الصحابه، قاهره، مکتبه القرآن، ص۳۸؛ برای مصادر بیشتر ر.ک. مکاتیب الرسول، ج۲، ص ۶۲۶ – ۶۱۸.</ref> | در برخی از گزارشها آمده است که [[پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] در بستر بیماری، فرمود: کاغذ و قلمی برایم بیاورید تا چیزی بنویسم که پس از من گمراه نشوید. در این میان عمر برخاست و گفت: «إنّ الرجل لیهجر، أو إنّ الرجل غلبه الوجع»، «پیامبر گرفتار تب شده (و هذیان میگوید) درد بر او غلبه یافته است.»<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ ق، ج۲، ص۲۴۵ – ۲۴۲؛ احمد بن حنبل، المسند، بیروت، دار صادر، ج۱، ص۳۲۵؛ عبدالرزاق بن همام الصنعانی، الامالی فی آثار الصحابه، قاهره، مکتبه القرآن، ص۳۸؛ برای مصادر بیشتر ر.ک. مکاتیب الرسول، ج۲، ص ۶۲۶ – ۶۱۸.</ref> | ||
در منابع واکنش خلیفه دوم با عبارتهای مختلفی گزارش شده است از جمله: | |||
* إن نبی الله لیهجر؛ پیامبر خدا هذیان میگوید.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دارالصادر، ج۲، ص۱۸۷.</ref> | |||
* إن رسول الله یهجر؛ رسول خدا هذیان میگوید.<ref>مسلم، صحیح مسلم، دارالفکر، ج۵، ص۷۶.</ref> | |||
*ان الرجل لیهجر؛ این مرد هذیان میگوید.<ref>اربلی، کشف الغمة، الشریف الرضی، ج۱، ص۴۰۲؛ ابن تیمیه، منهاج السنة، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۱۹.</ref> | |||
*أهجر رسول الله؟؛ آیا رسول خدا هذیان گفت؟<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۲۴.</ref> | |||
*ما شأنه؟ أهجر؟ استفهموه؛ او را چه شده؟ آیا هذیان گفت؟ از او بپرسید.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۹؛ نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص ۹۳.</ref> | |||
*إنّ النّبی قد غلب علیه (غلبه) الوجع و عندکم القرآن حسبنا کتاب الله؛ درد بر رسول خدا غالب شده، قرآن نزد شماست و کتاب خدا ما را بس است.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۹، ج۷، ص۱۲۰؛ نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۹۰.</ref> | |||
این [[روایت]] را که به واقعه «یوم الخمیس» رخداد روز پنجشنبه معروف است، اکثر مورخان و محدثان نقل کردهاند. از جمله بخاری در چند جای کتاب صحیح خود، در باب «کتاب العلم» و «باب قول المریض: قوموا عنی…» حدیث را آورده است.<ref>بخاری، ابوعبدالله محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت، دارالمعرفه، کتاب العلم، ج۱، ص ۲۳ – ۲۲، باب جوائز الوفد من کتاب الجهاد، ج۲، ص۱۲۰.</ref> | این [[روایت]] را که به واقعه «یوم الخمیس» رخداد روز پنجشنبه معروف است، اکثر مورخان و محدثان نقل کردهاند. از جمله بخاری در چند جای کتاب صحیح خود، در باب «کتاب العلم» و «باب قول المریض: قوموا عنی…» حدیث را آورده است.<ref>بخاری، ابوعبدالله محمد بن اسماعیل، صحیح البخاری، بیروت، دارالمعرفه، کتاب العلم، ج۱، ص ۲۳ – ۲۲، باب جوائز الوفد من کتاب الجهاد، ج۲، ص۱۲۰.</ref> |
ویرایش