automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۲۸
ویرایش
محمد بن حنفیه و امامت پس از امام حسین(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۷
، ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[محمد بن حنفیه]] یک گفتگوی عادی و دور از تنش با [[امام سجاد(ع)]] در مورد جانشینی [[امام حسین(ع)]] داشت. متکلمان معتقدند محمد بن حنفیه ادعایی بر امامت نداشته و این گفتگوها برای رفع شبهه از [[شیعیان]] و دوست‌داران [[اهل بیت| | {{درگاه|امام حسین}} | ||
[[محمد بن حنفیه]] یک گفتگوی عادی و دور از تنش با [[امام سجاد(ع)]] در مورد جانشینی [[امام حسین(ع)]] داشت. متکلمان معتقدند محمد بن حنفیه ادعایی بر امامت نداشته و این گفتگوها برای رفع شبهه از [[شیعیان]] و دوست‌داران [[اهل بیت|اهل بیت]] بوده است. محمد بن حنفیه تلاش داشت با این گفتگوها مقام و منزلت امام سجاد(ع) را برای افرادی که به امامت محمد گرایش داشتند، روشن نموده و از پیدایش فرقه جدید در شیعه جلوگیری کند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم ۱۳۶۳ هـ. ش، تهران، ج۴، ص۸۴–۸۶ همراه با پاورقی.</ref> | |||
==محمد بن حنفیه== | ==محمد بن حنفیه== | ||
محمد حنفیه خود جایگاه شناخته | محمد حنفیه خود جایگاه شناخته شده‌ای در پیش [[رسول خدا]] داشت؛ چون از قبل، رسول اکرم(ص) به [[حضرت علی(ع)]] خبر داد که بعد از من تو را پسری متولد خواهد شد از دختری از قبیله بنی حنفیه و من اسم و کُنیه خود را به او بخشیدم و بغیر او اسم و کنیه من به دیگری حلال نیست که میان اسم و کنیه من جمع کند (یعنی این که کسی نام خود را محمد و کنیه خود را ابوالقاسم بگذارد) مگر قائم آل من(ع) که خلیفه دوازدهمین من است و عالم را پر از عدل و داد خواهد کرد بعد از آنکه از جور و ظلم پر شده باشد. از این رو، حضرت علی(ع) او را محمد نام نهاده و کنیه‌اش را ابوالقاسم قرار داد.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، مؤسسه انتشارات هجرت، چاپ چهارم، ۱۴۱۱ هـ. ق، ج۲، ص۶۶.</ref> | ||
از طرفی محمد حنفیه را در علم و ورع و زهد و تقوی نظیر و بدیل نبود<ref>حسینی، جمال الدین احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، دار مکتبه الحیاه، بیروت، ص۳۸۹، همراه با پاورقی.</ref>پس چگونه می‌تواند از امام زمان خود غافل باشد و چیزی را طلب کند که حقّ او نمی‌باشد. | از طرفی محمد حنفیه را در علم و ورع و زهد و تقوی نظیر و بدیل نبود<ref>حسینی، جمال الدین احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، دار مکتبه الحیاه، بیروت، ص۳۸۹، همراه با پاورقی.</ref>پس چگونه می‌تواند از امام زمان خود غافل باشد و چیزی را طلب کند که حقّ او نمی‌باشد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی، مباش. ای عمو، پدرم، قبل از آن که به سمت عراق برود، و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت به من وصیت نمود و اینک سلاح رسول خدا(ص) نزد من است، پس این امر را رها کن. | امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی، مباش. ای عمو، پدرم، قبل از آن که به سمت عراق برود، و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت به من وصیت نمود و اینک سلاح رسول خدا(ص) نزد من است، پس این امر را رها کن. | ||
امام محمد باقر(ع) فرمود: این گفتگو در مکه بود. سپس به سمت حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) به محمد حنفیه فرمود: تو در پیشگاه خداوند به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد، آنگاه از او پرسش کن. محمد حنفیه چنین کرد. حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصی و امام بودی، حجرالاسود | امام محمد باقر(ع) فرمود: این گفتگو در مکه بود. سپس به سمت حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) به محمد حنفیه فرمود: تو در پیشگاه خداوند به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد، آنگاه از او پرسش کن. محمد حنفیه چنین کرد. حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصی و امام بودی، حجرالاسود جواب تو را می‌داد. سپس امام سجاد(ع) از حجرالاسود سؤال کرد که وصی بعد از امام حسین(ع) کیست، حجرالاسود به اذن خداوند به سخن آمد و گفت: وصیت و امامت بعد از حسین بن علی(ع) مخصوص تو است.<ref>کلینی، محمد بن بعقوب، اصول کافی، منشورات المکتبه الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۴ق، ج۶، ص۲۶۸.</ref> | ||
محققان معتقدند این گفتگو برای رفع شبهه از مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند. البته گروهی به امامت محمد بن حنفیه پس از امام حسین(ع) معتقد شدند و در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروف گشتند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، | محققان معتقدند این گفتگو برای رفع شبهه از مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند. البته گروهی به امامت محمد بن حنفیه پس از امام حسین(ع) معتقد شدند و در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروف گشتند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، ناشر کتابفروشی خیام، چاپ سوم ۱۳۶۹ هـ. ش، ج۷، ص۴۸۴.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =تاریخ | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
|شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان | | شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان | ||
|شاخه فرعی۲ =امام سجاد(ع) | | شاخه فرعی۲ =امام سجاد(ع) | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۵: | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | |||