محمد بن حنفیه و امامت پس از امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[محمد بن حنفیه]] یک گفتگوی عادی و دور از تنش با [[امام سجاد(ع)]] در مورد جانشینی [[امام حسین(ع)]] داشت. متکلمان معتقدند محمد بن حنفیه ادعایی بر امامت نداشته و این گفتگوها برای رفع شبهه از [[شیعیان]] و دوست‌داران [[اهل بیت|اهل‌بیت]] بوده است. محمد بن حنفیه تلاش داشت با این گفتگوها مقام و منزلت امام سجاد(ع) را برای افرادی که امامت محمد گرایش داشتند، روشن نموده و از پیدایش فرقه جدید و انشعاب شیعه جلوگیری کند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم ۱۳۶۳ هـ. ش، تهران، ج۴، ص۸۴–۸۶ همراه با پاورقی.</ref>
{{درگاه|امام حسین}}
[[محمد بن حنفیه]] یک گفتگوی عادی و دور از تنش با [[امام سجاد(ع)]] در مورد جانشینی [[امام حسین(ع)]] داشت. متکلمان معتقدند محمد بن حنفیه ادعایی بر امامت نداشته و این گفتگوها برای رفع شبهه از [[شیعیان]] و دوست‌داران [[اهل بیت|اهل بیت]] بوده است. محمد بن حنفیه تلاش داشت با این گفتگوها مقام و منزلت امام سجاد(ع) را برای افرادی که به امامت محمد گرایش داشتند، روشن نموده و از پیدایش فرقه جدید در شیعه جلوگیری کند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوم ۱۳۶۳ هـ. ش، تهران، ج۴، ص۸۴–۸۶ همراه با پاورقی.</ref>


==محمد بن حنفیه==
==محمد بن حنفیه==
محمد حنفیه خود جایگاه شناخته شده در پیش [[رسول خدا]] داشت؛ چون از قبل، رسول اکرم(ص) به [[حضرت علی(ع)]] خبر داد که بعد از من تو را پسری متولد خواهد شد از دختری از قبیله بنی حنفیه و من اسم و کُنیه خود را به او بخشیدم و بغیر او اسم و کنیه من به دیگری حلال نیست که میان اسم و کنیه من جمع کند (یعنی این که کسی نام خود را محمد و کنیه خود را ابوالقاسم بگذارد) مگر قائم آل من(ع) که خلیفه دوازدهمین من است و عالم را پر از عدل و داد خواهد کرد بعد از آنکه از جور و ظلم پر شده باشد. ازاینروی حضرت علی(ع) او را محمد نام نهاده و کنیه‌اش را ابو القاسم قرار داد.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، مؤسسه انتشارات هجرت، چاپ چهارم، ۱۴۱۱ هـ. ق، ج۲، ص۶۶.</ref>
محمد حنفیه خود جایگاه شناخته شده‌ای در پیش [[رسول خدا]] داشت؛ چون از قبل، رسول اکرم(ص) به [[حضرت علی(ع)]] خبر داد که بعد از من تو را پسری متولد خواهد شد از دختری از قبیله بنی حنفیه و من اسم و کُنیه خود را به او بخشیدم و بغیر او اسم و کنیه من به دیگری حلال نیست که میان اسم و کنیه من جمع کند (یعنی این که کسی نام خود را محمد و کنیه خود را ابوالقاسم بگذارد) مگر قائم آل من(ع) که خلیفه دوازدهمین من است و عالم را پر از عدل و داد خواهد کرد بعد از آنکه از جور و ظلم پر شده باشد. از این رو، حضرت علی(ع) او را محمد نام نهاده و کنیه‌اش را ابوالقاسم قرار داد.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، مؤسسه انتشارات هجرت، چاپ چهارم، ۱۴۱۱ هـ. ق، ج۲، ص۶۶.</ref>


از طرفی محمد حنفیه را در علم و ورع و زهد و تقوی نظیر و بدیل نبود<ref>حسینی، جمال الدین احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، دار مکتبه الحیاه، بیروت، ص۳۸۹، همراه با پاورقی.</ref>پس چگونه می‌تواند از امام زمان خود غافل باشد و چیزی را طلب کند که حقّ او نمی‌باشد.
از طرفی محمد حنفیه را در علم و ورع و زهد و تقوی نظیر و بدیل نبود<ref>حسینی، جمال الدین احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، دار مکتبه الحیاه، بیروت، ص۳۸۹، همراه با پاورقی.</ref>پس چگونه می‌تواند از امام زمان خود غافل باشد و چیزی را طلب کند که حقّ او نمی‌باشد.


==گفتگوی محمد بن حنفیه و امام سجاد(ع) در مورد جانشینی امام حسین(ع)==
==گفتگوی محمد بن حنفیه و امام سجاد(ع) در مورد جانشینی امام حسین(ع)==
گفتگوی محمد بن حنفیه با امام سجاد(ع) در رابطه با امر امامت بدین قرار است:
[[شیخ کلینی]] و دیگران از [[امام محمد باقر(ع)]] نقل کرده‌اند پس از [[شهادت]] امام حسین(ع)، محمد بن حنفیه خدمت امام سجاد(ع) گفت: ای برادر زاده من، می‌دانی که رسول خدا(ص) بعد از خود وصیّت و امامت را به علی(ع) گذاشت و از آن پس به [[امام حسن(ع)]] و پس از وی [[امام حسین(ع)]]. اکنون که پدرت شهید گردید و برای بعد از خود جانشینی تعیین نکرد، من عموی تو و برادرِ پدر تو، فرزند علی(ع) و به سن از تو بزرگترم. ...من به امر امامت از تو سزاوارترم.


[[شیخ کلینی]] و دیگران از [[امام محمد باقر(ع)]] روایت کرده‌اند که چون امام حسین(ع) به [[شهادت]] رسید، محمد بن حنفیه خدمت امام سجاد(ع) عرض کرد و گفت: ای برادر زاده من، می‌دانی که رسول خدا(ص) بعد از خود وصیّت و امامت را به علی(ع) گذاشت و از آن پس به [[امام حسن(ع)]] و از پس وی [[امام حسین(ع)]] هم‌اکنون که پدرت شهید گردید و برای بعد از خود جانشینی تعیین نکرد اینک من عموی تو و برادر پدر تو و فرزند علی(ع) می‌باشم و به سن از تو بزرگترم و با این سن که مراست و آن خردسالی که تو داری من به امر امامت از تو سزاوارترم.
امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی، مباش. ای عمو، پدرم، قبل از آن که به سمت عراق برود، و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت به من وصیت نمود و اینک سلاح رسول خدا(ص) نزد من است، پس این امر را رها کن.


امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی مباش. ای عمو پدرم، قبل از آن که به عراق توجّه کند به من وصیّت نمود و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت و وصیّت عهد و پیمان با من سخن گفت و اینک اسلحه رسول خدا(ص) است که نزد من است، پس گرد این امر مگرد.
امام محمد باقر(ع) فرمود: این گفتگو در مکه بود. سپس به سمت حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) به محمد حنفیه فرمود: تو در پیشگاه خداوند به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد، آنگاه از او پرسش کن. محمد حنفیه چنین کرد. حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصی و امام بودی، حجرالاسود جواب تو را می‌داد. سپس امام سجاد(ع) از حجرالاسود سؤال کرد که وصی بعد از امام حسین(ع) کیست، حجرالاسود به اذن خداوند به سخن آمد و گفت: وصیت و امامت بعد از حسین بن علی(ع) مخصوص تو است.<ref>کلینی، محمد بن بعقوب، اصول کافی، منشورات المکتبه الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۴ق، ج۶، ص۲۶۸.</ref>


امام محمد باقر(ع) فرمود: این مکالمه و سخن در میان ایشان گذشت وقتی که در مکه بودند پس به جانب حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) روی به محمد حنفیه کرد و فرمود: تو در پیشگاه خدای تعالی به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد آنگاه از او پرسش کن.
محققان معتقدند این گفتگو برای رفع شبهه از مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند. البته گروهی به امامت محمد بن حنفیه پس از امام حسین(ع) معتقد شدند و در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروف گشتند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، ناشر کتابفروشی خیام، چاپ سوم ۱۳۶۹ هـ. ش، ج۷، ص۴۸۴.</ref>
 
پس محمد حنفیه چنین کرد حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصّی و امام بودی حجرالاسود تو را جواب می‌داد. محمد بن حنفیه عرض کرد ای برادرزاده اکنون تو حجرالاسود را بخوان و پرسش کن و چون حضرت از حجرالاسود سؤال کرد که وصی بعد از امام حسین(ع) کیست، حجرالاسود چنان تکان خورد که نزدیک بود از جای خود کنده شود. آنگاه خداوند متعال به زبان عربی آن را به نطق درآورد و به امام سجاد(ع) گفت: وصیّت و امامت بعد از حسین بن علی پسر فاطمه بنت رسول‌الله(ص) مخصوص تو است.
 
بر اساس بعضی از روایات محمد پای آنحضرت را بوسید و گفت آری [[امامت]] مخصوص تو است.<ref>کلینی، محمد بن بعقوب، اصول کافی، منشورات المکتبه الاسلامیه، طهران، ۱۳۸۴ هـ. ق، ج۶، ص۲۶۸.</ref>
 
این گفتگو برای رفع شبهه و شک از دل مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند علی‌رغم اثبات امامت امام سجاد گروهی به امامت محمد بن حنفیه معتقد شده و امامت را پس از امام حسین(ع) از آن او دانستند که در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروفند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، ناشرکتابفروشی خیام، چاپ سوم ۱۳۶۹ هـ. ش، ج۷، ص۴۸۴.</ref>
 
<span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
 
==مطالعه بیشتر==
* ریحانه الادب، مدرسی تبریزی
* منتهی الامال، شیخ عباس قمی.
* زندگانی علی بن الحسین، شهیدی.
<span></span>


==منابع==
==منابع==
خط ۳۹: خط ۲۵:
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی =تاریخ
| شاخه اصلی =تاریخ
|شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۱ =تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ =امام سجاد(ع)
| شاخه فرعی۲ =امام سجاد(ع)
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۹: خط ۳۵:
  | لینک‌دهی =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =شد
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
خط ۵۸: خط ۴۵:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]
۷٬۲۲۸

ویرایش