محل حشر انسان‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محل حشر انسان‌ها]] بنابر ظاهر بعضی از آیات [[قرآن]] و روایات زمین است. در روایاتی تغییراتی که برای زمین در [[روز قیامت]] ایجاد می‌شود ذکر شده‌است. بنابر روایات، محل حشر انسان‌ها همین زمین اما با صفاتی متفاوت است. صاف شدن زمین و از بین رفتن کوه‌ها، نابودی خورشید و ماه، و تغییر زمین به مکان صاف و کاملتر از مواردی است که در روایات به آن اشاره شده‌است.

از ظاهر بعضی از آیات شریفه قرآن کریم و روایاتی که در ذیل آنها بیان شده‌اند، استفاده می‌شود که محل حشر انسان‌ها زمین است نه جای دیگر. یکی از آیاتی که می‌توان گفت، نسبتاً این مسئله را واضح کرده‌است آیه ۴۸ [[سوره ابراهیم]] است که اوصاف زمین و آسمان را در آستانه قیامت بیان می‌کند و می‌فرماید: {{قرآن|یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ ۖ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ|ترجمه=در آن روز (روز قیامت) زمین و آسمان، به زمین و آسمان دیگری تبدیل می‌شوند.}}

در ذیل این آیه شریفه روایاتی از [[ابن عباس]] نقل شده‌است که: «در زمین و آسمان کاهش و افزایشی پدید می‌آید، پستی و بلندی‌های زمین، درختان و… نابود می‌شوند و زمین امتداد پیدا کرده وسیعتر می‌شود، زمینی به وجود می‌آید که خونی در آن ریخته نشده باشد و گناهی بر روی آن صورت نگرفته باشد؛ خورشید، ماه و ستارگان آسمانها نیز از بین می‌روند.»<ref>سبّاعی، ابراهیم، سفر فی عالم البعث الی یوم الحشر، بیروت، دارالمحجه البیضاء، چاپ اول، ۱۴۲۳ هـ، ص۱۹۶.</ref>

در منابع اهل سنت در ذیل آیه فوق روایتی آمده‌است که [[پیامبر(ص)]] فرمود: «در روز قیامت مردم وارد زمین کاملاً سفید رنگ می‌شوند…»<ref>عمر سلیمان الاشقر، الیوم الآخر، القیامه الکبری، اردن، دارالنفاس، چاپ نهم، ۱۴۲۱، ص۶۵، به نقل از صحیح بخاری و مسلم.</ref> اینکه در حدیث تعبیر زمین آمده‌است شاهد بر مدعا است که محل حشر انسان‌ها زمین است.

در [[سوره زلزال]] که سخن از آغاز [[قیامت]] است چنین آمده‌است: «در آن زمان که زمین به زلزله می‌افتد و سنگینی‌های درونش را بیرون می‌ریزد.»<ref>زلزال/ ۱ و ۲.</ref> و در [[سوره الحاقه]] آمده‌است که «زمین و کوه‌ها برداشته و در هم کوبیده می‌شوند و در آن روز واقعه عظیمی روی می‌دهد.»<ref>الحاقه/ ۱۴ و ۱۵.</ref> و در [[سوره طه]] اینچنین آمده‌است که «از تو (پیامبر) دربارهٔ کوه‌ها سؤال می‌کنند، بگو پروردگارم آنها را از هم متلاشی می‌کند، سپس آن را به صورت زمینی هموار درمی‌آورد، آنچنان که اعوجاج و پستی و بلندی در آن نخواهی دید، در آن روز مردم از دعوت کننده ای که هیچ انحرافی در او نیست، پیروی می‌کنند و صداها در برابر خداوند مهربان به خشوع می‌گراید، آنچنان که جز صدای آهسته نمی‌شنوی.»<ref>طه/ ۱۰۵–۱۰۸.</ref> در آغاز سوره تکویر نیز سخن از خاموش شدن خورشید وتاریک شدن ستارگان و حرکت کوه‌ها به میان آمده و در آغاز سوره انفطار از شکافتن آسمان‌ها و پراکنده شدن کواکب و سپس برانگیخته شدن مردگان از قبرها مطالبی ذکر شده‌است.