محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها

محقق کرکی، به‌جز ملاقات اولیه‌اش با شاه اسماعیل در سال ۹۱۴ق در عراق، دو بار به ایران سفر کرد. بار نخست، بین سال های ۹۱۶ تا ۹۱۹ق و به دعوت شاه اسماعیل صفوی بود. محقق کرکی پس از فتح هرات توسط سپاه صفوی برای دیدار با شاه وارد هرات شد. پس از این دیدار، محقق برای زیارت به مشهد رفت و در این شهر مدتی اقامت کرد.<ref>افندی الصبهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۴۵؛ جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۲.</ref> اطلاعی هم از حضور محقق کرکی در حوالی سلطانیه در دربار شاه اسماعیل وجود دارد که برای پاسخ‌گویی به دعاوی مذهبی ایلچی سلطان عثمانی فراخوانده شده است. نیز اطلاعی دربارهٔ حضور او در پایتخت صفویه، اصفهان، وجود دارد که با اقامهٔ نماز جمعه از سوی محقق و پرشدن مسجد جامع عتیق از نمازگزاران همراه بوده است.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۳.</ref>  

.

در دوران حکومت شاه طهماسب صفوی، ارتباط محقق کرکی با ایران ادامه یافت. در سال ۹۳۵ق، شاه وقفنامه‌ای برای کشیدن نهری از فرات به نام محقق کرکی که در عراق بود نوشت و محقق را با القابی قابل توجه وکیل خود بر ادارهٔ آن قرار داد. سال بعد، محقق برای بار دوم به ایران آمد و تا سال ۹۳۹ق، که به عراق بازگشت، در اردوی شاه طهماسب بود. بعد از بازگشت محقق به عراق، با اینکه شاه طهماسب برای او حکم شیخ الاسلامی مفصلی نوشت، به دلایلی چون حفظ حوزهٔ علمیهٔ نجف، بازگشت به ایران برای او میسر نشد و یک سال و دو روز پس از صدور این فرمان در نجف درگذشت.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۵.</ref>  در منابع، اطلاعاتی وجود دارد که نشان از نفوذ قابل توجه محقق کرکی بر شاه طهماسب دارد؛ نفوذی که گاه به عزل و نصب مقامات دولت صفوی به اشارهٔ محقق کرکی منجر می شد.

 

 

دربارهٔ اقدامات اجتماعی و مذهبی محقق كركی، جاي سخن بسيار است. در آن زمان، عبارت‌های «اشهد انّ عليّا ولی الله» و«حی علی خير العمل» كه از هنگام آمدن طغرل بيک سلجوقی در سال ۴۵۰ق تا اين تاريخ (۹۰۶ق) چهارصد و پنجاه و شش سال بود كه از اذان حذف شده بودند، در سايه اقتدار صفويان و درايت محقق به اذان ضميمه شد و در مأذنه‌ها گفته شد.<ref>همان، ص۱۶۸، به نقل از احسن التواريخ، ص۸۵.</ref>

 

همچنين، محقق در جلوگيری از فحشا و منكرات و ريشه كن كردن اعمال نامشروع و رواج دادن واجبات الهی و دقت در وقت اقامه نماز جمعه و جماعت و بيان احكام نماز و روزه و دلجويی از علما و دانشمندان و رواج‌دادن اذان در شهرها ايران و قلع و قمع مفسدان و ستمگران، كوشش‌های فراوان و نظارت شديدی را به عمل آورد.<ref>همان، ص۱۶۸، به نقل از مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۴۲.</ref>

 

اين فقيه جامع الشرائط، شاگردان زيادی را تربيت كرد و به جهان تشيع عرضه کرد؛ از جمله: