|
|
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| دليل اينكه مي‌گويند طرفدار هر كسي باشي با او محشور مي‌شوي چيست؟
| | آیا انسان با محبوب و کسی که دوست دارد محشور خواهد شد؟ دلیل آن چیست؟{{پایان سوال}} |
| {{پایان سوال}} | |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| براي رسيدن به جواب ذكر چند نكته ضروري است:
| | [[پرونده:حدیث المرء مع من احب.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از حدیث «اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ اَحَبّ؛ انسان با کسی است که او را دوست دارد.»|250x250پیکسل]] |
| | '''محشور شدن با محبوب''' مضمون دسته‌ای از روایات در منابع [[شیعه]] است که بر اساس آن، انسان در [[قیامت]]، با آنچه در دنیا دوست داشته، [[حشر|محشور]] می‌شود.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۰؛ جعفر بن محمد، مصباح الشریعه، بیروت، ۱۴۰۰ق، ص۱۹۴. </ref> در این روایات تصریح شده کسانی که [[پیامبر(ص)]] و [[اهل‌بیت(ع)]] را دوست دارند، در [[آخرت]] با آنها محشور خواهند شد.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۶۱.</ref> در روایتی، پیامبر(ص) فرموده هر کسی که ما را دوست داشته باشد روز قیامت با ما خواهد بود؛ و انسان اگر سنگی را دوست داشته باشد، خدا او را با همان سنگ محشور خواهد کرد.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۰.</ref> در روایتی دیگر حقیقتِ دین، محبت و دوستی دانسته شده است.<ref>برقی، احمد بن محمد، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۲۶۳.</ref> |
|
| |
|
| ۱. در منابع روايي اهل بيت(ع) از دين به محبت تعبير شده است تا جايي كه فرموده اند:"هل الدين الّا الحبّ"<ref>محمد محمدي ري شهري، ميزان الحكمه، حرف "ح" انتشارات دارالحديث.</ref> دين چيزي جز دوستي نيست، دوستي با دوستان خدا و البته دشمني با دشمنان خدا.
| | عالمان شیعه معتقدند مراد از دوستی در این روایات، دوستیِ همراه با پیروی از پیامبر و اهل بیت است؛ زیرا در پی دوستیِ حقیقی، تبعیت و پیروی نیز می‌آید.<ref>انصاریان، حسین، اهل بیت(ع) عرشیان فرش‌نشین، قم، دار العرفان، ۱۳۸۶ش، ص۵۹۰.</ref> چنانکه پیامبر(ص) [[سلمان فارسی]] را پس از پیروی سلمان از وی، از اهل بیت شمرده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۶۴.</ref> در [[سوره ابراهیم]] نیز، از زبان [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] گفته شده «هر کس از من پیروی کند از (دوستانِ) من است.»<ref>سوره ابراهیم، آیه۳۶.</ref> |
|
| |
|
| ۲. اين دوستي و محبت وقتي اثر كامل خود را خواهد داشت كه به تبعيت و پيروي از دين و محبوبان آن يعني پيامبر و اهل بيت(ع) منجر شود قرآن كريم از زبان حضرت ابراهيم (عليه السّلام) مي‌فرمايد: "فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي<ref>ابراهيم، آيه ۳۶.</ref> هر كس از من پيروي كند از شيعيان و دوستان من است.
| | در روایتی از [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]] آمده، کسی که پیروی‌کنندگان از خدا را دوست دارد، دارای خیر و نیکی است و کسی که گناهکاران را دوست دارد، دارای خیر و نیکی نیست؛ زیرا هر انسانی همراه کسی است که دوستش دارد.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، تحقیق و تصحیح عل‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ج۲، ص۱۲۷.</ref> در توضیح این روایت گفته شده، انسان هر کسی را دوست داشته باشد، در مسیر او و همراه او حرکت می‌کند؛ در نتیجه در پایان کار هم با او همنشین خواهد بود.<ref>دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب الی الصواب، الشریف الرضی، قم، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> {{پایان پاسخ}} |
|
| |
|
| ۳. وقتي اين تبعيت كامل شود فرد به عنوان عضوي از مجموعه اهل بيت(ع) قرار مي‌گيرد تا جايي كه پيامبر (صلّي الله عليه و آله) در باره سلمان مي‌فرمايد: "سلمان از ما اهل بيت است" در نتيجه، به جاي سلمان فارسي بايد گفت: سلمانِ محمدي.
| | == منابع == |
| | | {{پانویس|۲}} |
| ۴. روايات زيادي از اهل بيت(ع) تحت عنوان "محشور شدن با اهل بيت(ع) وجود دارد كه به عنوان يكي از آثار دوستي با اهل بيت(ع) شمرده شده است در تعداد زيادي از اين روايات جمله مشابه سؤال مورد نظر آمده است به چند مورد اشاره مي‌شود:
| |
| | |
| الف): پيامبر (صلّي الله عليه و آله): "مَنْ احَبّنا اهل البيت في اللهِ حُشِرَ مَعَنا و ادخَلْناهُ مَعَنا الجنّه"<ref>محمد محمدي ري شهري، اهل بيت(ع) در قرآن و حديث. ترجمه، حميدرضا شيخي و حميدرضا آژير، جلد دوم، صفحه ۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحديث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰.</ref>
| |
| | |
| "هر كه ما اهل بيت را به خاطر خدا دوست داشته باشد با ما محشور شود و او را با خود به بهشت بريم".
| |
| | |
| ب): پيامبر (صلّي الله عليه و آله) : "مَنْ اَحَبّنا كانَ مَعَنا يَومَ القيامَه وَ لَوْ اَنَّ رَجُلاً اَحَبَّ حَجَراَ لَحَشَرَهُ اللهُ مَعَه"<ref>همان.</ref>
| |
| | |
| "هر كه ما را دوست بدارد روز قيامت با ما خواهد بود انسان اگر سنگي را دوست بدارد خداوند او را با همان سنگ محشور مي‌كند".
| |
| | |
| بريد بن معاويه عجلى می‌گوید: خدمت حضرت باقر (عليه السّلام) بودم كه يك نفر تازه وارد از خراسان داخل شد كه پياده آمده بود پاهاى خود را نشان داد كه پينه بسته بود گفت به خدا قسم مرا از اين راه دور خدمت شما نياورده مگر محبت شما اهل بيت. حضرت باقر (عليه السّلام) فرمود به خدا قسم اگر ما را سنگى دوست داشته باشد خداوند او را با ما محشور مي‌كند. هل الدين الا الحب؛ مگر دين غير حب و دوستى است خداوند فرموده: إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ.<ref>مجلسى، بحارالانوار(ترجمه امامت بحارالانوار)، ترجمه خسروى، موسى، تهران، اسلامیه، چ۱، ج۵، ص: ۷۶.</ref>
| |
| | |
| ۵. باز در حدیثی امام باقر ((ع)) به این امر تصریح دارند که انسان در روز قیامت با هر کسی که او را دوست دوست داشته باشد محشور می گردد.
| |
| | |
| عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام، قَالَ: «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً، فَانْظُرْ إِلى قَلْبِكَ، فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَه اللَّهِ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ ، فَفِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُحِبُّكَ؛ وَ إِنْ كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَه اللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ، فَلَيْسَ فِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُبْغِضُكَ، وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»<ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد؛ تهران، دار الکتب الاسلامیه، چ۴، ج۲، ص: ۱۲۷.</ref>؛ امام باقر (عليه السلام) فرمود: هرگاه خواهى بدانى در تو خيرى هست، به دلت نگاه كن، اگر اهل طاعت خدا را دوست و اهل معصيت خدا را دشمن دارد، در تو خير است و خدا هم تو را دوست دارد، و اگر اهل طاعت خدا را دشمن و اهل معصيت خدا را دوست دارد در تو خير نيست و خدا دشمنت دارد، و هر كسى همراه دوست خود است.
| |
| | |
| ۶. عالم آخرت به عینه تجسم اعمال ما می باشد؛ لذا اگر انسان در این دنیا محب و طرفدار اولیای خدا، ائمه و انبیاء باشد در عالم آخرت نیز با آنها محشور می باشد و اگر با ائمه کفر مأنوس باشد در آخرت نیز با آنها خواهد بود. هر کس را واقعا دوست بداری در مسیر و همراه او هستی و در نتیجه در پایان کار هم با او همنشین هستی.
| |
| {{پایان پاسخ}}
| |
| ==منابع== | |
| <references />
| |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی = کلام |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ = معاد |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =- |
| | تیترها = | | | تیترها =- |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی =شد |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ب |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ب |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:مقاله‌های پیشنهادی]] |