محدثه‌بودن حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُحَدَّثَه''' یکی از القاب [[حضرت فاطمه(س)]] و به معنای کسی است که فرشتگان با او گفتگو می‌کنند. فاطمه(س) را به این جهت مُحَدَّثَه خوانده‌اند که وی با فرشتگان گفت و شنود داشته است.

مُحَدَّث و مُحَدَّثَه (به فتح دال و تشدید آن)، به معنای کسی است که با او سخن گفته می‌شود؛ به او الهام می‌شود.<ref>حسینی زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۱۹۲.</ref> روایات اسلامی '''مُحَدَّث''' را کسی دانسته‌اند که سخن [[فرشته]] را می‌شنود، در گوشش ندا داده می‌شود و به قلبش خطور می‌کند.<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ص۳۶۷، باب۱، حدیث۱ و ۱۷.</ref> کتاب‌های دیگری در تعریف محدّث، وی را فردی گفته‌اند که بدون این که پیامبر باشد، ملائکه با او صحبت کنند.<ref>امینی، عبد الحسین، الغدیر، مرکز الغدیر للداسات الاسلامیه، ج۵، ص۶۷.</ref>  

ائمه اطهار(ع) مُحَدَّث بودند و فاطمه زهرا(س) نیز مُحَدَّثَه بود.<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ص۳۶۷، باب۱.</ref> مانند مادر [[حضرت موسی|حضرت موسی(ع)]] که پیامبر نبود ولی خدا به او وحی کرد.<ref>سوره قصص، آیه۷.</ref> [[حضرت مریم(س)]] نیز پیامبر نبود اما فرشته با او سخن گفت.<ref>سوره مریم، آیات۲۶–۱۶.</ref>

روایات متعددی بر محدثه بودن حضرت فاطمه دلالت دارند:  

* [[امام صادق(ع)]]: {{متن عربی|| ترجمه= از آن جهت فاطمه را محدّثه نامیدند که ملائکه از آسمان فرود آمده، همان گونه که با حضرت مریم صحبت می‌کردند، با آن حضرت نیز صحبت می‌کردند.}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش/ ۱۹۶۶م، ج۱، ص۱۸۲، باب۱۴۶، حدیث۱. طبری آملی صغیر، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الإمامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۸۰، حدیث۲۰.</ref>

* امام صادق(ع): {{متن عربی|ترجمه= خداوند هنگامى که روح پیامبرش را قبض فرمود، بر فاطمه چنان غم و اندوهى وارد شد که جز خداوند کسى از آن آگاه نیست. خدا فرشته‌اى را نزد حضرت فرستاد تا غم و اندوهش را کاهش داده، به او دلدارى دهد و با او سخن گوید.}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، باب۱۴، ص۱۵۷، حدیث۱۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۱، ص۲۳۸، بَابٌ فِیهِ ذِکْرُ الصَّحِیفَه وَ الْجَفْرِ وَ الْجَامِعَه وَ مُصْحَفِ فَاطِمَه، حدیث۲.</ref>

* امام صادق(ع): {{متن عربی||ترجمه= فاطمه بعد از رحلت پیامبر بیش از ۷۵ روز زنده نماند و غم جان سوزی به خاطر پدر بر او وارد می‌شد. به این جهت جبرئیل پى در پى به حضورش مى آمد و او را در عزاى پدر تسلیت مى‌گفت و تسلى بخش خاطر غمین زهرا بود. گاه از مقام و منزلت پدر بزرگوارش سخن مى‌گفت و گاه از حوادثى که بعد از رحلت او بر ذریه‌اش وارد مى‌گردید خبر مى داد.}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، باب۱۴، ص۱۵۴، حدیث۶.</ref>

* در زیارت حضرت فاطمه(س) چنین وارد شده: {{متن عربی| السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَه الْعَلِيمَه| ترجمه= سلام بر تو ای کسی که با فرشتگان هم سخنی و بسیار دانایی.}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۷۳. طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۶، ص۱۰.</ref>

مصحف فاطمه(س) کتابی که [[جبرئیل]] پس از وفات [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] بر [[حضرت فاطمه زهرا(س)|حضرت فاطمه(س)]] املا کرد و [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] آن را نوشت. بر اساس روایات، در اصلِ وجود چنین کتابی تردید نشده است.<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دارالحدیث، ۱۴۲۹ق، ج ۱، ص ۵۹۹–۶۰۰.</ref> روایات مربوط به وجود مصحف فاطمه(س) در قدیمی‌ترین منابع روایی شیعه، چون [[بصائر الدرجات]]<ref>صفار قمی، محمد بن الحسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد صلّی الله علیهم، تحقیق: محسن بن عباسعلی کوچه باغی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی‏، ۱۴۰۴ق، ص ۱۷۰–۱۸۱.</ref> و [[الکافی]]<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۵۹۲–۶۰۲.</ref> آمده است.

وجود مصحف فاطمه را دلیل بر این دانسته‌اند که فرشته الهی با حضرت فاطمه(س) سخن گفته است و این محدثه بودن آن حضرت را ثابت می‌کند.

  | بازبینی =شد

  | اولویت = ج