سؤال

فضایل و اعمال ماه رجب چیست؟

ماه رجب در روایات اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. در این ماه به روزه‌داری و عبادت و استغفار سفارش شده است. در برخی کتب،‌ دعاها و اعمالی برای روزها و شب های ماه رجب بیان گردیده است و اعمال مشترکی نیز گفته شده است. از پیامبر(ص) نقل است که ماه رجب را ماه خداوند ذکر کرده است؛ و کسی که یک روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خوشنودی بزرگ خدا گردد و غضب الهی از او دور گردد. از امام صادق(ع) منقول است که حضرت رسول ص فرمود که: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است

جایگاه ماه رجب

این ماه را ماه استغفار و عبادت و روزه گویند.[۱]

از حضرت محمد(ص) روایت شده که ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهی در حرمت و فضیلت به آن نمی‌رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است؛ کسی که یک روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خوشنودی بزرگ خدا گردد و غضب الهی از او دور گردد و دری از درهای جهنم بر روی او بسته گردد.[۲]

از امام کاظم(ع) منقول است که هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم یک‌ساله راه از او دور شود و هر که سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد. از امام صادق(ع) منقول است که حضرت رسول (ص) فرمود که: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است؛ پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ اَلتَّوْبَةَ».[۳]

روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده که اگر شخص قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد: «سُبْحَانَ اَلْإِلَهِ اَلْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَنْبَغِی اَلتَّسْبِیحُ إِلاَّ لَهُ سُبْحَانَ اَلْأَعَزِّ اَلْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ اَلْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ».[۴]

مناسبت‌ها
۱ رجب ۳ رجب ۱۰ رجب ۱۳ رجب ۱۳ رجب ۱۵ رجب ۱۵ رجب ۲۵ رجب ۲۷ رجب
ولادت امام باقر(ع) شهادت امام هادی(ع) ولادت امام جواد(ع) ولادت امام علی(ع) آغاز ایام البیض وفات حضرت زینب(س) تغییر قبله مسلمانان شهادت امام کاظم(ع) بعثت پیامبر اسلام(ص)

لیلة الرغائب

شب جمعه اول ماه رجب را لیلة الرغائب می‌گویند. از جمله فضیلت آن شب این است که گناهان بسیار به سبب او آمرزیده شود و آنکه هر که این نماز را بگزارد چون شب اول قبر او شود حق تعالی بفرستد ثواب این نماز را به سوی او به نیکوتر صورتی با روی گشاده و درخشان و زبان فصیح پس با وی گوید ای حبیب من بشارت باد تو را که نجات یافتی از هر شدت و سختی گوید تو کیستی به خدا سوگند که من رویی بهتر از روی تو ندیدم و کلامی شیرین‌تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی بهتر از بوی تو نبوییدم. گوید من ثواب آن نمازم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردی آمدم امشب به نزد تو تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من سایه بر سر تو خواهم افکند در عرصه قیامت پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد هرگز.[۵]

و کیفیت آن چنان است که: روز پنجشنبه اول آن ماه را روزه می‌داری چون شب جمعه داخل شود ما بین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز می‌گزاری هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت از آن یک مرتبه حمد و سه مرتبه «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» و دوازده مرتبه «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» می‌خوانی و چون فارغ شدی از نماز هفتاد مرتبه می‌گویی «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ اَلنَّبِیِّ اَلْأُمِّیِّ وَ عَلَی آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]» پس به سجده می‌روی و هفتاد مرتبه می‌گویی «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ اَلْمَلاَئِکَةِ وَ اَلرُّوحِ» پس سر از سجده برمی‌داری و هفتاد مرتبه می‌گویی «رَبِّ اِغْفِرْ وَ اِرْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَلِیُّ اَلْأَعْظَمُ» پس باز به سجده می‌روی و هفتاد مرتبه می‌گویی «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ اَلْمَلاَئِکَةِ وَ اَلرُّوحِ» پس حاجت خود را می‌طلبی.[۶]

اعمال مخصوص ایام و لیالی ماه رجب

...

اعمال مشترک

اعمال مشترک ماه رجب
اول

در تمام ایام ماه رجب دعای «یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ اَلسَّائِلِینَ» خوانده شود. «یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ اَلسَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ اَلصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اَللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ اَلصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیکَ اَلْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ اَلْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَوَائِجِی لِلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ»

دوم

دعای «خَابَ اَلْوَافِدُونَ عَلَی غَیْرِکَ» را که امام صادق(ع) در هر روز ماه رجب می‌خواندند، هر روز خوانده شود.

«خَابَ اَلْوَافِدُونَ عَلَی غَیْرِکَ وَ خَسِرَ اَلْمُتَعَرِّضُونَ إِلاَّ لَکَ وَ ضَاعَ اَلْمُلِمُّونَ إِلاَّ بِکَ وَ أَجْدَبَ اَلْمُنْتَجِعُونَ إِلاَّ مَنِ اِنْتَجَعَ فَضْلَکَ بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ عَادَتُکَ اَلْإِحْسَانُ إِلَی اَلْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُکَ اَلْإِبْقَاءُ عَلَی اَلْمُعْتَدِینَ اَللَّهُمَّ فَاهْدِنِی هُدَی اَلْمُهْتَدِینَ وَ اُرْزُقْنِی اِجْتِهَادَ اَلْمُجْتَهِدِینَ وَ لاَ تَجْعَلْنِی مِنَ اَلْغَافِلِینَ اَلْمُبْعَدِینَ وَ اِغْفِرْ لِی یَوْمَ اَلدِّینِ»

سوم

دعلی «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ اَلشَّاکِرِینَ لَکَ» خوانده شود.

«اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ صَبْرَ اَلشَّاکِرِینَ لَکَ وَ عَمَلَ اَلْخَائِفِینَ مِنْکَ وَ یَقِینَ اَلْعَابِدِینَ لَکَ اَللَّهُمَّ أَنْتَ اَلْعَلِیُّ اَلْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُکَ اَلْبَائِسُ اَلْفَقِیرُ أَنْتَ اَلْغَنِیُّ اَلْحَمِیدُ وَ أَنَا اَلْعَبْدُ اَلذَّلِیلُ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اُمْنُنْ بِغِنَاکَ عَلَی فَقْرِی وَ بِحِلْمِکَ عَلَی جَهْلِی وَ بِقُوَّتِکَ عَلَی ضَعْفِی یَا قَوِیُّ یَا عَزِیزُ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلْأَوْصِیَاءِ اَلْمَرْضِیِّینَ وَ اِکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ»

چهارم

مستحب است دعای «اَللَّهُمَّ یَا ذَا اَلْمِنَنِ اَلسَّابِغَةِ» خوانده شود.

«اَللَّهُمَّ یَا ذَا اَلْمِنَنِ اَلسَّابِغَةِ وَ اَلْآلاَءِ اَلْوَازِعَةِ وَ اَلرَّحْمَةِ اَلْوَاسِعَةِ وَ اَلْقُدْرَةِ اَلْجَامِعَةِ وَ اَلنِّعَمِ اَلْجَسِیمَةِ وَ اَلْمَوَاهِبِ اَلْعَظِیمَةِ وَ اَلْأَیَادِی اَلْجَمِیلَةِ وَ اَلْعَطَایَا اَلْجَزِیلَةِ یَا مَنْ لاَ یُنْعَتُ بِتَمْثِیلٍ وَ لاَ یُمَثَّلُ بِنَظِیرٍ وَ لاَ یُغْلَبُ بِظَهِیرٍ یَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَ أَلْهَمَ فَأَنْطَقَ وَ اِبْتَدَعَ فَشَرَعَ وَ عَلاَ فَارْتَفَعَ وَ قَدَّرَ فَأَحْسَنَ وَ صَوَّرَ فَأَتْقَنَ وَ اِحْتَجَّ فَأَبْلَغَ وَ أَنْعَمَ فَأَسْبَغَ وَ أَعْطَی فَأَجْزَلَ وَ مَنَحَ فَأَفْضَلَ یَا مَنْ سَمَا فِی اَلْعِزِّ فَفَاتَ نَوَاظِرَ [خَوَاطِرَ] اَلْأَبْصَارِ وَ دَنَا فِی اَللُّطْفِ فَجَازَ هَوَاجِسَ اَلْأَفْکَارِ یَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْکِ فَلاَ نِدَّ لَهُ فِی مَلَکُوتِ سُلْطَانِهِ وَ تَفَرَّدَ بِالْآلاَءِ وَ اَلْکِبْرِیَاءِ فَلاَ ضِدَّ لَهُ فِی جَبَرُوتِ شَأْنِهِ یَا مَنْ حَارَتْ فِی کِبْرِیَاءِ هَیْبَتِهِ دَقَائِقُ لَطَائِفِ اَلْأَوْهَامِ وَ اِنْحَسَرَتْ دُونَ إِدْرَاکِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ أَبْصَارِ اَلْأَنَامِ یَا مَنْ عَنَتِ اَلْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ وَ خَضَعَتِ اَلرِّقَابُ لِعَظَمَتِهِ وَ وَجِلَتِ اَلْقُلُوبُ مِنْ خِیفَتِهِ أَسْأَلُکَ بِهَذِهِ اَلْمِدْحَةِ اَلَّتِی لاَ تَنْبَغِی إِلاَّ لَکَ وَ بِمَا وَأَیْتَ بِهِ عَلَی نَفْسِکَ لِدَاعِیکَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ بِمَا ضَمِنْتَ اَلْإِجَابَةَ فِیهِ عَلَی نَفْسِکَ لِلدَّاعِینَ یَا أَسْمَعَ اَلسَّامِعِینَ وَ أَبْصَرَ اَلنَّاظِرِینَ وَ أَسْرَعَ اَلْحَاسِبِینَ یَا ذَا اَلْقُوَّةِ اَلْمَتِینَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ خَاتَمِ اَلنَّبِیِّینَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ وَ اِقْسِمْ لِی فِی شَهْرِنَا هَذَا خَیْرَ مَا قَسَمْتَ وَ اِحْتِمْ لِی فِی قَضَائِکَ خَیْرَ مَا حَتَمْتَ وَ اِخْتِمْ لِی بِالسَّعَادَةِ فِیمَنْ خَتَمْتَ وَ أَحْیِنِی مَا أَحْیَیْتَنِی مَوْفُوراً وَ أَمِتْنِی مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً وَ تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِی مِنْ مُسَاءَلَةِ اَلْبَرْزَخِ وَ اِدْرَأْ عَنِّی مُنْکَراً وَ نَکِیراً وَ أَرِ عَیْنِی مُبَشِّراً وَ بَشِیراً وَ اِجْعَلْ لِی إِلَی رِضْوَانِکَ وَ جِنَانِکَ [جَنَّاتِکَ] مَصِیراً وَ عَیْشاً قَرِیراً وَ مُلْکاً کَبِیراً وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ کَثِیراً»

پنجم

هر روز دعای «بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی» خوانده شود.


«بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاَةُ أَمْرِکَ اَلْمَأْمُونُونَ عَلَی سِرِّکَ اَلْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِکَ اَلْوَاصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ اَلْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ أَسْأَلُکَ بِمَا نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِکَلِمَاتِکَ وَ أَرْکَاناً لِتَوْحِیدِکَ وَ آیَاتِکَ وَ مَقَامَاتِکَ اَلَّتِی لاَ تَعْطِیلَ لَهَا فِی کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ لاَ فَرْقَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهَا إِلاَّ أَنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ خَلْقُکَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِیَدِکَ بَدْؤُهَا مِنْکَ وَ عَوْدُهَا إِلَیْکَ أَعْضَادٌ وَ أَشْهَادٌ وَ مُنَاةٌ وَ أَذْوَادٌ وَ حَفَظَةٌ وَ رُوَّادٌ فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَ أَرْضَکَ حَتَّی ظَهَرَ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ فَبِذَلِکَ أَسْأَلُکَ وَ بِمَوَاقِعِ اَلْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ بِمَقَامَاتِکَ وَ عَلاَمَاتِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَزِیدَنِی إِیمَاناً وَ تَثْبِیتاً یَا بَاطِناً فِی ظُهُورِهِ وَ ظَاهِراً فِی بُطُونِهِ وَ مَکْنُونِهِ یَا مُفَرِّقاً بَیْنَ اَلنُّورِ وَ اَلدَّیْجُورِ یَا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ کُنْهٍ وَ مَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَ شَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَ مُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ وَ مُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَ فَاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ أَهْلَ اَلْکِبْرِیَاءِ وَ اَلْجُودِ یَا مَنْ لاَ یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ وَ لاَ یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ یَا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ وَ عَالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلَی عِبَادِکَ اَلْمُنْتَجَبِینَ وَ بَشَرِکَ اَلْمُحْتَجِبِینَ وَ مَلاَئِکَتِکَ اَلْمُقَرَّبِینَ وَ اَلْبُهْمِ اَلصَّافِّینَ اَلْحَافِّینَ وَ بَارِکْ لَنَا فِی شَهْرِنَا هَذَا اَلْمُرَجَّبِ اَلْمُکَرَّمِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ اَلْأَشْهُرِ اَلْحُرُمِ وَ أَسْبِغْ عَلَیْنَا فِیهِ اَلنِّعَمَ وَ أَجْزِلْ لَنَا فِیهِ اَلْقِسَمَ وَ أَبْرِرْ لَنَا فِیهِ اَلْقَسَمَ بِاسْمِکَ اَلْأَعْظَمِ اَلْأَعْظَمِ اَلْأَجَلِّ اَلْأَکْرَمِ اَلَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی اَلنَّهَارِ فَأَضَاءَ وَ عَلَی اَللَّیْلِ فَأَظْلَمَ وَ اِغْفِرْ لَنَا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَ مَا لاَ نَعْلَمُ وَ اِعْصِمْنَا مِنَ اَلذُّنُوبِ خَیْرَ اَلْعِصَمِ وَ اِکْفِنَا کَوَافِیَ قَدَرِکَ وَ اُمْنُنْ عَلَیْنَا بِحُسْنِ نَظَرِکَ وَ لاَ تَکِلْنَا إِلَی غَیْرِکَ وَ لاَ تَمْنَعْنَا مِنْ خَیْرِکَ وَ بَارِکْ لَنَا فِیمَا کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمَارِنَا وَ أَصْلِحْ لَنَا خَبِیئَةَ أَسْرَارِنَا وَ أَعْطِنَا مِنْکَ اَلْأَمَانَ وَ اِسْتَعْمِلْنَا بِحُسْنِ اَلْإِیمَانِ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ اَلصِّیَامِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ اَلْأَیَّامِ وَ اَلْأَعْوَامِ یَا ذَا اَلْجَلاٰلِ وَ اَلْإِکْرٰامِ»

ششم

هر روز دعای «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ» خوانده شود.

«اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ اَلثَّانِی وَ اِبْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْمُنْتَجَبِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ خَیْرَ اَلْقُرَبِ یَا مَنْ إِلَیْهِ اَلْمَعْرُوفُ طُلِبَ وَ فِیمَا لَدَیْهِ رُغِبَ أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ وَ أَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ فَطَالَ عَلَی اَلْخَطَایَا دُءُوبُهُ وَ مِنَ اَلرَّزَایَا خُطُوبُهُ یَسْأَلُکَ اَلتَّوْبَةَ وَ حُسْنَ اَلْأَوْبَةِ وَ اَلنُّزُوعَ عَنِ اَلْحَوْبَةِ وَ مِنَ اَلنَّارِ فَکَاکَ رَقَبَتِهِ وَ اَلْعَفْوَ عَمَّا فِی رِبْقَتِهِ فَأَنْتَ مَوْلاَیَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَ ثِقَتِهِ [ثِقَتُهُ] اَللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ اَلشَّرِیفَةِ وَ وَسَائِلِکَ اَلْمُنِیفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِی فِی هَذَا اَلشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ وَاسِعَةٍ وَ نِعْمَةٍ وَازِعَةٍ وَ نَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَهَا قَانِعَةٍ إِلَی نُزُولِ اَلْحَافِرَةِ وَ مَحَلِّ اَلْآخِرَةِ وَ مَا هِیَ إِلَیْهِ صَائِرَةٌ»

هفتم

روایت است که: زیارت کن در هر مشهدی که باشی از مشاهد مشرفه در ماه رجب به این زیارت؛ و می‌گویی چون داخل شدی:

«اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِی أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِیَائِهِ فِی رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَیْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ وَ صَلَّی اَللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ اَلْمُنْتَجَبِ وَ عَلَی أَوْصِیَائِهِ اَلْحُجُبِ اَللَّهُمَّ فَکَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ [مَشَاهِدَهُمْ] فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وِرْدٍ فِی دَارِ اَلْمُقَامَةِ وَ اَلْخُلْدِ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ إِنِّی [قَدْ] قَصَدْتُکُمْ وَ اِعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ اَلنَّارِ وَ اَلْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ اَلْقَرَارِ مَعَ شِیعَتِکُمُ اَلْأَبْرَارِ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی اَلدَّارِ أَنَا سَائِلُکُمْ وَ آمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ اَلتَّفْوِیضُ وَ عَلَیْکُمُ اَلتَّعْوِیضُ فَبِکُمْ یُجْبَرُ اَلْمَهِیضُ وَ یُشْفَی اَلْمَرِیضُ وَ مَا تَزْدَادُ اَلْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِیضُ إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُؤْمِنٌ [مُؤَمِّمٌ] وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَی اَللَّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا [إِیزَاحِهَا] وَ بِشُئُونِی لَدَیْکُمْ وَ صَلاَحِهَا وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمْ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ وَ لَکُمْ حَوَائِجَهُ مُودِعٍ [مُودِعٌ] یَسْأَلُ اَللَّهَ إِلَیْکُمُ اَلْمَرْجِعَ وَ سَعْیَهُ [سَعْیُهُ] إِلَیْکُمْ غَیْرَ [غَیْرُ] مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ یَرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ إِلَی جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَیْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهَلٍ إِلَی حِینِ [خَیْرِ] اَلْأَجَلِ وَ خَیْرِ مَصِیرٍ وَ مَحَلٍّ فِی اَلنَّعِیمِ اَلْأَزَلِ وَ اَلْعَیْشِ اَلْمُقْتَبَلِ وَ دَوَامِ اَلْأُکُلِ وَ شُرْبِ اَلرَّحِیقِ وَ اَلسَّلْسَلِ [اَلسَّلْسَبِیلِ] وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لاَ سَأَمَ مِنْهُ وَ لاَ مَلَلَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّی اَلْعَوْدِ إِلَی حَضْرَتِکُمْ وَ اَلْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ وَ اَلْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِیَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ اَلْوَکِیلُ»

هشتم

دعای «یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ»

امام صادق(ع) گفته است بنویس بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ و بگو در هر روز از رجب در صبح و شام در عقب نمازهای روز و شب:

«یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [مِنْ] کُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی اَلْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ اَلدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ اَلْآخِرَةِ وَ اِصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ اَلدُّنْیَا وَ [جَمِیعَ] شَرِّ اَلْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ» راوی گفت گرفت حضرت محاسن شریف خود را در پنجه چپ خود و خواند این دعا را به حال التجا و تضرع به حرکت دادن انگشت سبابه دست راست پس گفت بعد از این «یَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِکْرَامِ یَا ذَا اَلنَّعْمَاءِ وَ اَلْجُودِ یَا ذَا اَلْمَنِّ وَ اَلطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَی اَلنَّارِ»

نهم

از حضرت رسول(ص) روایت شده که: هر که در ماه رجب صد مرتبه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَحْدَهُ لاٰ شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و ختم کند آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالی برای او به رحمت و مغفرت و کسی که چهار صد مرتبه بگوید بنویسد برای او اجر صد شهید

دهم

از پیامبر روایت است که کسی که بگوید در ماه رجب هزار مرتبه «لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ»، بنویسد خداوند برای او صد هزار حسنه و بنا فرماید برای او صد شهر در بهشت

یازدهم

روایت است کسی که در رجب در وقت صبح هفتاد مرتبه و در وقت پسین نیز هفتاد مرتبه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و چون تمام کرد دستها را بلند کند و بگوید «اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ» پس اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضی باشد و آتش او را مس نکند به برکت رجب.

دوازدهم

در جمیع این ماه هزار مرتبه گفته شود: «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ اَلذُّنُوبِ وَ اَلْآثَامِ»

سیزدهم

از حضرت رسول (ص) نقل شده برای خواندن «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در ماه. و نیز روایت شده که هر که در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» بخواند برای او نوری باشد در قیامت که او را به بهشت بکشاند.

چهاردهم

روایت شده است هر که در ماه رجب یک روز روزه بدارد و چهار رکعت نماز گزارد و بخواند در رکعت اول صد مرتبه آیة الکرسی و در رکعت دوم دویست مرتبه «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» نمیرد تا جای خود را در بهشت ببیند یا دیده شود برای او.

پانزدهم

از پیامبر(ص) نقل است هر که در روز جمعه ماه رجب چهار رکعت نماز کند ما بین ظهر و عصر و بخواند در هر رکعتی حمد یک مرتبه و آیة‌الکرسی هفت مرتبه و قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ پنج مرتبه پس ده مرتبه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَ أَسْأَلُهُ اَلتَّوْبَةَ» بنویسد حق تعالی برای او از روزی که این نماز را گزارده تا روزی که بمیرد هر روزی هزار حسنه و عطا فرماید او را به هر آیه که خوانده شهری در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفی قصری در بهشت از در سفید و تزویج فرماید او را حور العین و راضی شود از او به غیر سخط و نوشته شود از عابدین و ختم فرماید برای او به سعادت و مغفرت الخبر.

شانزدهم

روایت شده است هر که در یکی از ماه‌های حرام سه روز پنجشنبه و جمعه و شنبه را روزه بدارد حق تعالی برای او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.

هفدهم

در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز کند به این طریق که در هر شب آن دو رکعت بجا آورد بخواند در هر رکعت حمد یک مرتبه و «قُلْ یٰا أَیُّهَا اَلْکٰافِرُونَ» سه مرتبه «و قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» یک مرتبه و چون سلام دهد دستها را بلند کند و بگوید: «لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِیکَ لَهُ لَهُ اَلْمُلْکُ وَ لَهُ اَلْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لاٰ یَمُوتُ بِیَدِهِ اَلْخَیْرُ وَ هُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ إِلَیْهِ اَلْمَصِیرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِیِّ اَلْعَظِیمِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ اَلنَّبِیِّ اَلْأُمِّیِّ وَ آلِهِ» و بکشد دستها را به صورت خود.

هجدهم

از حضرت رسول (ص) روایت است که کسی که در یک شب از ماه رجب بخواند صد مرتبه «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» در دو رکعت نماز؛ پس گویا صد سال روزه گرفته در راه خدا و حق تعالی در بهشت صد قصر به او مرحمت فرماید هر قصری در جوار پیغمبری از پیغمبران علیهم السلام.

نوزدهم

ده رکعت نماز خوانده شود و در هر رکعتی حمد و «قُلْ یٰا أَیُّهَا اَلْکٰافِرُونَ» یک مرتبه و توحید سه مرتبه بیامرزد حق تعالی هر گناهی که کرده است.

بیستم

علامهٔ مجلسی در زاد المعاد فرموده است که از امام علی(ع) منقول است که حضرت رسول(ص) فرمود که هر که در هر شب و هر روز ماه رجب و شعبان و رمضان سه مرتبه هر یک از حمد و آیة الکرسی و قُلْ یٰا أَیُّهَا اَلْکٰافِرُونَ و قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ بخواند و سه مرتبه بگوید «سُبْحٰانَ اَللّٰهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ وَ لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ اَللَّهُ أَکْبَرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِیِّ اَلْعَظِیمِ» و سه مرتبه بگوید «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و سه مرتبه بگوید اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ» و چهار صد مرتبه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» خداوند تعالی گناهانش را بیامرزد اگر چه به عدد قطره‌های باران و برگ درختان و کف دریاها باشد.[۷]

منابع

  1. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۹۰، ج۲۷، ص۵۷۱.
  2. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۱ و ۱۳۲.
  3. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۱ و ۱۳۲.
  4. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۱ و ۱۳۲.
  5. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۹.
  6. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۹.
  7. قمی، شیخ عباس، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، ص۱۳۲ تا ۱۳۹.