ماه‌های حرام در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:


== ماه‌های سال و تعداد ماه‌های حرام ==
== ماه‌های سال و تعداد ماه‌های حرام ==
خداوند تبارک و تعالی در سورهٔ توبه تعداد ماه‌های سال را دوازده ماه اعلام فرموده و چهار ماه از آن‌ها را ماه‌های حرام خوانده است: {{قرآن|إِنَّ عِدَّه الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَه حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّه کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّه وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ|ترجمه=تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه آن، ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد) این، آیین ثابت و پابرجای [الهی] است؛ بنابراین، در این ماه‌ها به خود ستم نکنید [و از هرگونه خون ریزی بپرهیزید]. و [به هنگام نبرد] با مشرکان، دسته جمعی پیکار کنید، همان گونه که آن‌ها دسته جمعی با شما پیکار می‌کنند، و بدانید خداوند با پرهیزگاران است.|سوره=توبه|آیه=۳۶}}
خداوند تبارک و تعالی در سوره توبه تعداد ماه‌های سال را دوازده ماه اعلام فرموده و چهار ماه از آن‌ها را ماه‌های حرام خوانده است: {{قرآن|إِنَّ عِدَّه الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَه حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّه کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّه وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ|ترجمه=تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه آن، ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد) این، آیین ثابت و پابرجای [الهی] است؛ بنابراین، در این ماه‌ها به خود ستم نکنید [و از هرگونه خون ریزی بپرهیزید]. و [به هنگام نبرد] با مشرکان، دسته جمعی پیکار کنید، همان گونه که آن‌ها دسته جمعی با شما پیکار می‌کنند، و بدانید خداوند با پرهیزگاران است.|سوره=توبه|آیه=۳۶}}


منظور از ماه‌های دوازده‌گانه در آیه مورد بحث ماه‌های قمری یعنی، [محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذوالقعده و ذوالحجه می‌باشد. چرا که چهار ماه از آن‌ها ماه‌های حرام دانسته شده و از ضروریات است که اسلام چهار ماه از ماه‌های قمری (محرم، رجب، ذوالقعده و ذوالحجه] را حرام دانسته است نه از ماه‌های شمسی.<ref>طباطبائی، سیّد محمبد حسین، تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، قم: اسماعیلیان، پنجم، ۱۳۷۱، ص ۲۶۷.</ref>
منظور از ماه‌های دوازده‌گانه در آیه مورد بحث ماه‌های قمری یعنی، [محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذوالقعده و ذوالحجه می‌باشد. چرا که چهار ماه از آن‌ها ماه‌های حرام دانسته شده و از ضروریات است که اسلام چهار ماه از ماه‌های قمری (محرم، رجب، ذوالقعده و ذوالحجه] را حرام دانسته است نه از ماه‌های شمسی.<ref>طباطبائی، سیّد محمبد حسین، تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، قم: اسماعیلیان، پنجم، ۱۳۷۱، ص ۲۶۷.</ref>
خط ۲۳: خط ۲۳:


=== تشدید مجازات قتل در این ماه‌ها ===
=== تشدید مجازات قتل در این ماه‌ها ===
انسان آفریده، دارای ارزش و کرامت است.<ref>سورهٔ اسراء: ۱۷/۷۰.</ref> و کسی حق ندارد بدون وجه شرعی (به ناحق) به او تعرض کند؛ و خصوصاً کشتن او از منظر قرآن کریم به قدری زشت است که کشتن یک تن به منزله کشتن تمام انسان‌ها می‌باشد.<ref>مائده/۳۲.</ref> و اگر این قتل در یکی از ماه‌های حرام انجام گیرد گذشته از کیفر اخروی آن در صورت عمدی بودن و عدم توبه، مجازات دنیوی آن هم سنگین‌تر از قتل در ماه‌های غیرحرام می‌باشد و موجب افزایش دیه و کفاره می‌شود.
انسان آفریده، دارای ارزش و کرامت است.<ref>سوره اسراء: ۱۷/۷۰.</ref> و کسی حق ندارد بدون وجه شرعی (به ناحق) به او تعرض کند؛ و خصوصاً کشتن او از منظر قرآن کریم به قدری زشت است که کشتن یک تن به منزله کشتن تمام انسان‌ها می‌باشد.<ref>مائده/۳۲.</ref> و اگر این قتل در یکی از ماه‌های حرام انجام گیرد گذشته از کیفر اخروی آن در صورت عمدی بودن و عدم توبه، مجازات دنیوی آن هم سنگین‌تر از قتل در ماه‌های غیرحرام می‌باشد و موجب افزایش دیه و کفاره می‌شود.


==== افزایش دیه ====
==== افزایش دیه ====
خط ۳۳: خط ۳۳:
مجازات و تنبیه دیگری که برای کسی که در ماه حرام کسی را بکشد، ذکر شده است این است که او (قاتل) علاوه بر پرداخت دیه کامل و یک سوم آن، باید به عنوان کفاره دو ماه پی در پی روزه بگیرد.<ref>الموسوعه الفقهیه المیسره، همان.</ref> هر چند در مورد کیفیت آن اختلاف است و سه نظر درباره آن ذکر شده است که جهت رعایت اختصار از ذکر آن‌ها خودداری می‌شود.<ref>الموسوعه الفقهیه المیسره، ص۳۷۷–۳۷۸.</ref>
مجازات و تنبیه دیگری که برای کسی که در ماه حرام کسی را بکشد، ذکر شده است این است که او (قاتل) علاوه بر پرداخت دیه کامل و یک سوم آن، باید به عنوان کفاره دو ماه پی در پی روزه بگیرد.<ref>الموسوعه الفقهیه المیسره، همان.</ref> هر چند در مورد کیفیت آن اختلاف است و سه نظر درباره آن ذکر شده است که جهت رعایت اختصار از ذکر آن‌ها خودداری می‌شود.<ref>الموسوعه الفقهیه المیسره، ص۳۷۷–۳۷۸.</ref>


<span></span>
 
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


خط ۴۳: خط ۴۳:
۳. الموسوعه الفقهیه المیسره، همان، ج۳، ص۳۷۴–۳۷۹.
۳. الموسوعه الفقهیه المیسره، همان، ج۳، ص۳۷۴–۳۷۹.


<span></span>
 


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۹: خط ۴۹:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = متفرقات معارف در قرآن
| شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی
|شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
| شاخه فرعی۲ = اماکن، ایام، مناسبت‌ها
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۶۲: خط ۶۲:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =