۶٬۸۱۴
ویرایش
جز (Shamloo صفحهٔ مؤلف سر العالمین و کشف ما فی الدارین را به مؤلف کتاب «سر العالمین و کشف ما فی الدارین» منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:کتاب سر العالمین منسوب به ابوحامد غزالی.png|بندانگشتی|کتاب سر العالمین منسوب به غزالی|382x382پیکسل]] | [[پرونده:کتاب سر العالمین منسوب به ابوحامد غزالی.png|بندانگشتی|کتاب سر العالمین منسوب به غزالی|382x382پیکسل]] | ||
''' | '''سِرّ العالَمَیْن و کَشف ما فی الدارَیْن''' کتابی است منسوب به [[ابوحامد غزالی]] که نظریهٔ غالب در میان محققان عدم صحت انتساب آن به غزالی است. این کتاب به زبان عربی است و در آن اشارات روشنی به عقاید شیعه شده است. برخی این کتاب را دلیلی بر شیعهشدن غزالی در آخر عمرش دانستهاند. | ||
از جمله کسانی که | از جمله کسانی که کتاب سر العالمین را به غزالی نسبت دادهاند میتوان به سبط بن جوزی، ذهبی، [[محقق کرکی]]، قاضی نورالله شوشتری، [[مرتضی زبیدی]] و فیض کاشانی اشاره کرد. [[گلدزیهر]]، سید محسن امین، جلالالدین همایی و سید جعفر مرتضی عاملی از جمله کسانی هستند که انتساب این کتاب به غزالی را نفی کردهاند. | ||
برخی از مخالفان انتساب این کتاب به غزالی احتمال دادهاند که این کتاب نگاشته شخصی هم نام با غزالی بوده باشد. برخی دیگر معتقدند که این کتاب برای شیعی جلوهدادن غزالی جعل شده است. | |||
== انتساب به غزالی == | == انتساب به غزالی == | ||
کتاب سر العالمین از جمله کتابهایی است که دربارهٔ مؤلف آن میان صاحبنظران اختلاف وجود دارد. این کتاب به ابوحامد محمد بن محمد غزالی طوسی (۴۵۰-۵۰۵ق)، فقیه و متکلم و صوفی اشعری شافعی ایرانی، منسوب است. سابقهٔ انتساب این کتاب به غزالی به قرن هفتم قمری میرسد. این انتساب به دلایل مختلفی مورد مناقشه قرار گرفته است و موافقان و مخالفانی دارد. در این کتاب اشارات روشنی به عقاید شیعه شده است. برخی این کتاب را دلیلی بر شیعهشدن غزالی در آخر عمرش دانستهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین حسینی، مجالس المؤمنین، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۹۶.</ref> | کتاب سر العالمین از جمله کتابهایی است که دربارهٔ مؤلف آن میان صاحبنظران اختلاف وجود دارد. این کتاب به ابوحامد محمد بن محمد غزالی طوسی (۴۵۰-۵۰۵ق)، فقیه و [[متکلم]] و صوفی اشعری شافعی ایرانی، منسوب است. سابقهٔ انتساب این کتاب به غزالی به قرن هفتم قمری میرسد. این انتساب به دلایل مختلفی مورد مناقشه قرار گرفته است و موافقان و مخالفانی دارد. در این کتاب اشارات روشنی به عقاید شیعه شده است. برخی این کتاب را دلیلی بر شیعهشدن غزالی در آخر عمرش دانستهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین حسینی، مجالس المؤمنین، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۹۶.</ref> | ||
== موافقان انتساب به غزالی == | == موافقان انتساب به غزالی == |
ویرایش