فلسفه تحریم زنا: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به آثار و پیامدهایی که بر زنا مترتب است، این عمل در دین اسلام تحریم شده است.

زنا عبارت است از آمیزش مرد و زن بدون عقد ازدواج یا ملکیت. حد زنا بر قسم است: قتل، [[رجم]] و جَلد (شلاق)<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، نویسنده (ها): احمد پاکتچی - محمدصادق لبانی مطلق، ج۹، ص۴۵۳.</ref> و برای اثبات حد زنا، حتما دخول (ادخال آلتِ مردانگى در فَرْج زن) باید انجام گرفته باشد.<ref>آئين كيفرى اسلام، ترابى شهرضايى، اكبر، ج۱، ص۹۶.</ref>  

 

قرآن کریم در موارد متعددی به این عمل شنیع اشاره دارد.<ref>فرقان/۶۸، ممتحنه/۱۲، نور/۲ و ۳</ref> از جمله در آیه زیر چنین توصیه می‌کند: {{قرآن|و لاتَقْرَبُوا الزِّنَا انَّهُ کانَ فَاحِشه و سَآءَ سَبِیلاً|ترجمه=و به زنا نزديك مشويد، چرا كه آن همواره زشت و بد راهى است.|سوره=اسراء|آیه=۳۲}} همچنین در روایتی که از امام علی(ع) نقل شده پیامدهای دنیوی و اخروی زنا ذکر شده است.

[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «از [[پیامبر اسلام(ص)]] شنیدم که فرمود: «در زنا شش اثر سوء است» سه اثر آن در دنیا است که عبارتند از: صفا و نورانیت را از انسان می‌گیرد، روزی را قطع می‌کند، و تسریع در نابودی انسان‌ها می‌کند، امّا سه اثری که در آخرت است: غضب پروردگار، سختی حساب و دخول ـ یا خلود ـ در آتش جهنّم است».<ref>الطبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، دار المعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ه‍ـ. ق، ۱۹۸۸م، المجلد۵ و ۶، ص۶۳۸</ref>{{پایان پاسخ}}

# جلوگیری از قطع نسل: زنا غالباً باعث سقط جنین و کشتن فرزندان و قطع نسل می‌گردد؛ زیرا زنان مبتلا به این عمل هرگز حاضر به نگهداری این گونه فرزندان نیستند.

# مانع تحقق هدف ازدواج: هدف از ازدواج تنها مساله اشباع غريزه جنسى نيست، بلكه اشتراك در تشكيل زندگى و انس روحى و آرامش فكرى، و تربيت فرزندان و همكارى در همه شئون حيات از آثار ازدواج است كه بدون اختصاص زن و مرد به يكديگر و تحريم زنا امكان‌پذير نيست.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۰۳–۱۰۴، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سی و دوم، تهران، ۱۳۷۴ش.</ref>

در تفسیر المیزان نیز در این باره آمده است:  

::«این‌که می‌بینیم تمام اقوام و ملل در همه اعصار این عمل را زشت و فاحشه خوانده‌اند، برای این بوده که می‌فهمیدند این عمل باعث فساد انساب و شجره‌های خانوادگی و قطع نسل، و ظهور و بروز امراض گوناگون تناسلی گشته، و همچنین علاوه بر این باعث بسیاری از جنایات اجتماعی از قبیل آدم‌کشی و چاقوکشی و سرقت و جنایات و امثال آن می‌گردد، ونیز باعث می‌شود عفّت و حیا و غیرت و مودّت و رحمت در میان افراد اجتماع جای خود را به بی‌عفتی و بی‌شرمی و بی‌غیرتی و دشمنی و شقاوت بدهد.»<ref>طباطبائی، سیّد محمدحسین، همان، ج۱۳، ص۱۲۳–۱۲۸</ref>

  | شاخه اصلی = حقوق

|شاخه فرعی۱ = حقوق جزای داخلی

|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث حقوق جزا