|
|
(۱۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش}}
| |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| برخی امام عليA را به دلیل بکارگیری خدعه در برابر «عمرو بن عبدود» متهم به دروغ گويي کرده و گفتهاند: در جنگ خندق، پس از عبور «عمرو بن عبدود» از خندق و درگيري عليA با عمرو، هر شمشيري که عبدود ميزد عليA آن را رد ميکرد و هر شمشيري که عليA ميزد عبدود آن را رد ميکرد تا اينکه خستگي بر عليA چيره شد و نيرنگي انديشيد. از بالاي شانهي عبدود نگاهي به پشت سر او انداخته و گفت: قرار نبود که ياران تو به ياري تو بيايند. عبدود نگاهي به پشت سر خود کرد. در همين لحظه علي شمشير را فرود آورد و پاي عبدود را از ران بريد. عبدود افتاد و گفت: يا علي خدعه کردي؟ عليA پاسخ داد: الحرب خدعه يعني جنگ همانا نيرنگ است. چون عليA براي نيرنگ، ناچار دروغ هم گفته است، پس نميتواند معصوم باشد.<ref>www.derafsh-kaviyani.com</ref> | | برخی امام علی(ع) را به دلیل بکارگیری خدعه در برابر «عمرو بن عبدود» متهم به دروغگویی کردهاند. |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| با توجه به مطالب گذشته، پاسخ اين شبهه روشن شد اما به برخی روایات در این زمینه اشاره میشود: | | [[امام علی(ع)]] در [[جنگ خندق]]، با عمرو بن عبدود که از جنگجویان مشهور بود، به نبرد برخاست. در میانه نبرد، علی(ع) به عمرو گفت: ای عمرو! تو که از شجاعان عرب هستی، چرا از دیگران برای مبارزه با من کمک گرفتهای؟! عمرو به پشت سرش نگاه کرد، علی(ع) پاهای او را قطع کرد و سپس او را کشت.<ref>علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص ۱۸۴</ref> |
|
| | |
| علّامه مجلسي و ديگران نوشتهاند: پس از کشته شدن عمرو رسول خداn به عليA فرمود: يَا عَلِيُّ! مَاکرْتَهُ قَالَ نَعَمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ، الْحَرْبُ خَدِيعَه<ref>محمدباقرمجلسي، همان، ج۲۰، ص۲۲۸؛ عليبنابراهيمبنهاشم قمي، تفسيرالقمي، ج۲، ص۱۸۵.</ref> ای علي، آیا با او مکر کردي؟ عرض کرد: بله اي رسول خدا، جنگ خدعه است. اين که رسول خداn به عليA اعتراضي در اين خصوص نکرده است، خود نشان دهندهي درستي اين کار است.
| | در برخی از نقلهای تاریخی آمده که علاوه بر عمرو بن عبدود، چند نفر دیگر هم به همراه عمرو، با اسبان خویش از روی خندق رد شدند. از جمله این افراد «هبیره بن ابیوهب»، «ضرار بن خطاب»<ref>محمدباقرمجلسی، بحار الانوار، ج۲۰، ص۲۲۴–۲۲۵.</ref> «عکرمة بن ابیجهل» و «مرداس فهری» بودهاند.<ref>محمدبنعمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۴۷۰؛ شیخمفید، الارشاد، ج۱، ص۹۷–۱۰۰.</ref> به همین جهت، محققان معتقدند علی(ع)، حتی برای فریب عمرو به دروغ متوسل نشده، بلکه برای فریب او سخنی راست را گفته است. |
|
| | |
| نکتهي ديگري که در روايت است اين است که عليA به عمرو گفت: اي عمرو! تو که از شجاعان عرب هستي، چرا از ديگران براي مبارزه با من کمک گرفتهاي؟! عمرو به پشت سرش نگاه کرد، عليA به سرعت بر ساق پاهاي او زد...<ref>«فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ ع يَا عَمْرُو أَ مَا کفَاک أَنِّي بَارَزْتُک ـ وَ أَنْتَ فَارِسُ الْعَرَبِ حَتَّي اسْتَعَنْتَ عَلَيَّ بِظَهِيرٍ فَالْتَفَتَ عَمْرٌو إِلَي خَلْفِهِ فَضَرَبَهُ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع مُسْرِعاً عَلَي سَاقَيْه» محمدباقر مجلسي، همان، ج۲۰، ص۲۲۷؛ عليبنابراهيم قمي، همان، ج۲، ص۱۸۵.</ref>
| | علاوه بر این، نیرنگ در جنگ را امری عقلانی و شرعی دانستهاند که در جنگها مورد استفاده افراد مسلمان و غیر مسلمان قرار میگیرد. |
|
| | |
| در برخي از روايات تاريخي آمده است: علاوه بر عمروبن عبدود، چند نفر ديگر هم به همراه عمرو، با اسبان خويش به اين سوي خندق پريدند. در ابتداي همين روايت، به عبور «هبيرهبنوهب» و «ضراربنخطاب» به همراه عمروبنعبدود اشاره شده است<ref>عليبنابراهيم قمي، همان، ج۲، ص۱۸۲؛ محمدباقرمجلسي، همان، ج۲۰، ص۲۲۴ ـ ۲۲۵.</ref> در برخي از نوشتهها به افراد ديگري نيز اشاره شده که به اين سوي خندق آمدند از جمله؛ عکرمهبنابيجهل و مرداسفهري،<ref>محمدبنجرير طبري، همان، ج۲، ص۵۷۳؛ محمدبنعمر واقدي، همان، ج۲، ص۴۷۰؛ شيخمفيد، همان، الارشاد، ج۱، ص۹۷ ـ ۱۰۰؛ فضلبنحسن طبرسي، اعلامالوري، همان، ج۱، ص۱۹۲ـ۳۸۰؛ ابنواضح يعقوبي، همان، ج۲، ص۵۰؛ ابنهشام، همان، ج۲، ص۲۲۴.</ref> بنابراين عليA، حتي براي فريب دشمن در اين جا به دروغ متوسل نشده است، بلکه براي فريب او سخني راست گفته است. | | [[علامه مجلسی]] و دیگران نقل کردهاند که پس از کشته شدنِ عمرو، رسول خدا(ص) از علی(ع) پرسید که نیرنگ کرده است؟ امام تأیید کرده و جنگ را خدعه دانست.<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۲۰، ص۲۲۸.</ref> رسول خدا(ص) در این خصوص اعتراضی به علی(ع) نکرد. عالمان مسلمان، اعتراض نکردن پیامبر را نشان درستی عمل علی(ع) دانستهاند. |
|
| | {{همچنین ببینید|نیرنگ در جنگ}} |
| علاوه بر اين؛ اگر به فرض اين که بگوييم عليA دروغي براي فريب دشمن گفته باشد، مرتکب گناه نيرنگ نشده است، چرا که ثابت شد، خدعه در جنگ جايز است. | | |
|
| | == پیوند به بیرون == |
| ==منابع== | | این مدخل برگرفته شده از کتاب «سیره نظامی امیرالمؤمنین» نوشته «یدالله حاجیزاده» قم مرکز مدیریت حوزههای علمیه، ۱۳۹۲ش. |
| این مدخل برگرفته شده از کتاب «سيره نظامي اميرالمؤمنين» نوشته «يدالله حاجيزاده» قم مرکز مدیریت حوزه های علمیه، ۱۳۹۲ش. | | |
| <references />
| | == منابع == |
| | {{پانویس}} |
| | {{جهاد}} |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی = تاریخ |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ =امام علی(ع) |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =- |
| | تیترها = | | | تیترها =- |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینکدهی = | | | لینکدهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی =شد |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ب |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |