۷٬۰۶۳
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
فواید خودشناسی چیست؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}خودشناسی دارای فایدههای گوناگونی است که یکی از مهمترین آنها [[خودسازی]] است. انسان بدون شناخت ویژگیها و استعدادهای خود نمیتواند به خودسازی بپردازد. بر اساس برخی از آیات و روایات، یکی دیگر از فایدههای مهم خودشناسی، [[خداشناسی]] است. | {{پاسخ}}خودشناسی دارای فایدههای گوناگونی است که یکی از مهمترین آنها [[خودسازی]] است. انسان بدون شناخت ویژگیها و استعدادهای خود نمیتواند به خودسازی بپردازد. بر اساس برخی از آیات و روایات، یکی دیگر از فایدههای مهم خودشناسی، [[خداشناسی]] است. | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== توجه به خویش == | == توجه به خویش == | ||
یکی از فایدههای [[خودشناسی]] توجه به خویش است. لذتهای مادی توجه انسان را به خود جلب کرده و باعث میشود انسان کمتر به خود توجه کند و بیشتر به بیرون از خود بپردازد. این امر از خودآگاهی ما کاسته و او را از رشد باز میدارد؛ | یکی از فایدههای [[خودشناسی]] توجه به خویش است. لذتهای مادی توجه انسان را به خود جلب کرده و باعث میشود انسان کمتر به خود توجه کند و بیشتر به بیرون از خود بپردازد. این امر از خودآگاهی ما کاسته و او را از رشد باز میدارد؛ چرا که مقدمه رشد، خودآگاهی است. غافل شدن از خود و پرداختن به لذتهای مادی بدون توجه به معنویات، انسان را از سعادت ابدی محروم میکند.<ref>به سوی خودسازی، ص۱۹.</ref> | ||
== پرورش تن و روان == | == پرورش تن و روان == | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
خودشناسی مقدمه خودسازی است. تا وقتی انسان از شناخت صفات و ویژگیهای مثبت یا منفی خود غافل باشد، نمیتواند به اصلاح خود بپردازد؛ پس قدم نخست در راه سازندگی شخصیت انسان، این است که او با صفات، استعدادها، و انواع گرایشهای خودآگاه و ناخودآگاه خود آشنا شود.<ref>شرفی، محمد رضا، جوان و نیروی چهارم زندگی، تهران سروش، ۱۳۸۰، ص۷۲.</ref> | خودشناسی مقدمه خودسازی است. تا وقتی انسان از شناخت صفات و ویژگیهای مثبت یا منفی خود غافل باشد، نمیتواند به اصلاح خود بپردازد؛ پس قدم نخست در راه سازندگی شخصیت انسان، این است که او با صفات، استعدادها، و انواع گرایشهای خودآگاه و ناخودآگاه خود آشنا شود.<ref>شرفی، محمد رضا، جوان و نیروی چهارم زندگی، تهران سروش، ۱۳۸۰، ص۷۲.</ref> | ||
اگر خودشناسی کامل صورت گیرد، انسان به نقصهای خود اعتراف میکند؛ البته این حالت در او [[ناامیدی]] از خودسازی ایجاد نمیکند؛ چرا که او در کنار این عیبها، استعدادهای مثبت خود را نیز میشناسد. از سوی دیگر، شناخت عیبها، | اگر خودشناسی کامل صورت گیرد، انسان به نقصهای خود اعتراف میکند؛ البته این حالت در او [[ناامیدی]] از خودسازی ایجاد نمیکند؛ چرا که او در کنار این عیبها، استعدادهای مثبت خود را نیز میشناسد. از سوی دیگر، شناخت عیبها، از [[عجب|عُجب]] و خودبینی فرد هنگام دیدن ویژگیهای مثبت خود جلوگیری میکند. | ||
گاهی خواهشهای انسان با هم ناسازگارند؛ مانند دو خواهش راحتطلبی و پیشرفت. انسانی که از خودشناسی کاملی برخوردار است، هنگامی که دو میل او با هم تعارض پیدا کردند، میلی را انتخاب میکند که لذتآور، پایدار و کمالآور باشد. حال اگر به خودشناسی کافی دست پیدا نکرده باشد هنگام تعارض، میلی را انتخاب میکند که از هیجان و لذت زیادتری برخوردار باشد و این یکی از عوامل تضعیفکننده اخلاق و ضد خودسازی است. | گاهی خواهشهای انسان با هم ناسازگارند؛ مانند دو خواهش راحتطلبی و پیشرفت. انسانی که از خودشناسی کاملی برخوردار است، هنگامی که دو میل او با هم تعارض پیدا کردند، میلی را انتخاب میکند که لذتآور، پایدار و کمالآور باشد. حال اگر به خودشناسی کافی دست پیدا نکرده باشد هنگام تعارض، میلی را انتخاب میکند که از هیجان و لذت زیادتری برخوردار باشد و این یکی از عوامل تضعیفکننده اخلاق و ضد خودسازی است. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} یکی از راههای خداشناسی سیر در [[نفس|اَنْفُس]] (خویشتن) است. در آیات ۲۱ و ۲۲ [[سوره ذاریات]] نیز، به وجود نشانهها در [[نفس|نَفْس]] و جان انسان اشاره شده است. | }} یکی از راههای خداشناسی سیر در [[نفس|اَنْفُس]] (خویشتن) است. در آیات ۲۱ و ۲۲ [[سوره ذاریات]] نیز، به وجود نشانهها در [[نفس|نَفْس]] و جان انسان اشاره شده است. | ||
از سوی دیگر خداوند در آیه | از سوی دیگر خداوند در آیه {{قرآن|و لا تَکُونُوا کَالَّذیِنَ نَسُوا اللهَ فَأَنْسَاهُم أَنفُسَهُم|ترجمه=مانند کسانی نباشید که خود را فراموش کردند، پس خدا هم خودشان را از یادشان برد.|سوره=الحشر|آیه=۱۹}} فراموشی خود را لازمه فراموش کردن خدا معرفی کرده است. در روایتِ «مَنْ عَرَفَ نَفْسَه فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه» نیز، خودشناسی راه خداشناسی دانسته شده است.<ref>میزان الحکمه، المعرفه.</ref> | ||
== دیگر فواید == | == دیگر فواید == | ||
برای خودشناسی فواید دیگری نیز ذکر شده است. مانند اینکه خودشناسی باعث میشود شناخت دیگران راحت تر شده<ref>میزان الحکمه، معرفة النفس.</ref> و از [[تکبر]] نسبت به صفات خوب و [[ناامیدی]] از صفات بد جلوگیری میکند. نزدیک شدن به راه نجات؛<ref>میزان الحکمه، معرفه النفس.</ref> امیدبخشی<ref>جوان و نیروی چهارم زندگی، ص۷۲.</ref> و مبارزه با نفس، از دیگر فایدههای خودشناسی است. | برای خودشناسی فواید دیگری نیز ذکر شده است. مانند اینکه خودشناسی باعث میشود شناخت دیگران راحت تر شده<ref>میزان الحکمه، معرفة النفس.</ref> و از [[تکبر]] نسبت به صفات خوب و [[ناامیدی]] از رفع صفات بد جلوگیری میکند. نزدیک شدن به راه نجات؛<ref>میزان الحکمه، معرفه النفس.</ref> امیدبخشی<ref>جوان و نیروی چهارم زندگی، ص۷۲.</ref> و مبارزه با نفس، از دیگر فایدههای خودشناسی است. | ||
یکی دیگر از فایدههای خودشناسی را کرامت نفس دانستهاند؛ زیرا کسی که خود را شناخته و ارزش خود را بداند، خود را به پستی نمیاندازد.<ref>جوان و نیروی چهارم زندگی، ص۷۲.</ref> | یکی دیگر از فایدههای خودشناسی را کرامت نفس دانستهاند؛ زیرا کسی که خود را شناخته و ارزش خود را بداند، خود را به پستی نمیاندازد.<ref>جوان و نیروی چهارم زندگی، ص۷۲.</ref> | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = اخلاق | | شاخه اصلی = اخلاق | ||
|شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس | | شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس | ||
|شاخه فرعی۲ = خودشناسی | | شاخه فرعی۲ = خودشناسی | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
خط ۷۵: | خط ۷۶: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:فضایل اخلاقی]] |