غلو در جایگاه نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = |شاخه فرعی۱ = |شاخه فرعی۲ = |شاخه فرعی۳ = }} {{سو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
بدون شك خاندان پيامبر اسلام از نظر علمي سرآمد همه مردم بودند، و در بين اين خاندان وجود مقدس علي(ع) شاخص‌ترين فرد بود، تا جايي كه پيامبر اسلام(ص) درباره ايشان فرمودند: «اعلم امتي من بعدي علي بن ابي طالب» داناترين امتم بعد از من علي بن ابي طالب است.<ref>سليمان بن قندوزي، ينابيع الموده، دارالاسوه، چاپ اول، ۱۴۱۶، ج۱، ص۲۱۶، ح۲۷.</ref> و در حديث ديگر كه اهل سنت هم در كتاب‌هاي خود نقل كردند، درباره علي فرمودند: «انا مدينه العلم و علي بابها، فمن اراد العلم فلياتها من بابها» من شهر علمم و علي در آن است، هر كسي كه علم مي‌خواهد بايد از در آن وارد شود،<ref>محمد بن علي حاكم نيشابوري، مستدرك حاكم، بيروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶، ج۳، ص۱۲۷ـ۱۲۸؛ متقي هندي، كنز العمال، بيروت، مؤسسه‌ي رسالت، ج۱۱، ص۶۱۴، ح ۳۲۹۷۸ و ۳۲۹۷۹.</ref> و در تاريخ آمده كه خلفاء ثلاثه به خصوص خليفه دوم بارها و بارها در مسائل علمي گير مي‌كردند و علي (عليه السلام) مشكلات علمي آن‌ها را برطرف مي‌كردند، و اين سخن از خليفه دوم معروف است كه چندين مورد گفته «لولا علي لهلك عمر» اگر علي نبود عمر هلاك مي‌شد.<ref>موفق بن احمد بن محمد مكي خوارزمي، المناقب، قم، جامعه مدرسين، ۱۴۱۱، ص۸۱، ح۶۵؛ سليمان بن ابراهيم قندورزي، ينابيع الموده، دارالاسوه، چاپ اول، ۱۴۱۶، ج۱ ص۲۱۶، ح۲۸.</ref>
بدون شك خاندان پيامبر اسلام از نظر علمي سرآمد همه مردم بودند، و در بين اين خاندان امام علي(ع) شاخص‌ترين فرد بود، تا جايي كه پيامبر اسلام(ص) درباره ايشان فرمودند: «اعلم امتي من بعدي علي بن ابي طالب» داناترين امتم بعد از من علي بن ابي طالب است.<ref>سليمان بن قندوزي، ينابيع الموده، دارالاسوه، چاپ اول، ۱۴۱۶، ج۱، ص۲۱۶، ح۲۷.</ref> و در حديث ديگر كه اهل سنت هم در كتاب‌هاي خود نقل كردند، درباره علي فرمودند: «انا مدينه العلم و علي بابها، فمن اراد العلم فلياتها من بابها» من شهر علمم و علي در آن است، هر كسي كه علم مي‌خواهد بايد از در آن وارد شود،<ref>محمد بن علي حاكم نيشابوري، مستدرك حاكم، بيروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶، ج۳، ص۱۲۷ـ۱۲۸؛ متقي هندي، كنز العمال، بيروت، مؤسسه‌ي رسالت، ج۱۱، ص۶۱۴، ح ۳۲۹۷۸ و ۳۲۹۷۹.</ref> و در تاريخ آمده كه خلفاء ثلاثه و به خصوص خليفه دوم بارها در مسائل علمي گبه امام  علي (ع) مراجعه و ایشان مشكلات علمي آن‌ها را برطرف مي‌كردند، و اين سخن از خليفه دوم معروف است كه «لولا علي لهلك عمر» اگر علي نبود عمر هلاك مي‌شد.<ref>موفق بن احمد بن محمد مكي خوارزمي، المناقب، قم، جامعه مدرسين، ۱۴۱۱، ص۸۱، ح۶۵؛ سليمان بن ابراهيم قندورزي، ينابيع الموده، دارالاسوه، چاپ اول، ۱۴۱۶، ج۱ ص۲۱۶، ح۲۸.</ref>


اما در رابطه با سوال؛ ابتدا لازم است كه توجه شما را جلب كنم به گفتار بعضي از علماي اهل سنّت كه در ستايش نهج البلاغه بيان كرده اند:
اما در رابطه با سوال؛ ابتدا لازم است كه توجه شما را جلب كنم به گفتار بعضي از علماي اهل سنّت كه در ستايش نهج البلاغه بيان كرده اند:


جاحظ، اديب سخندان و سخن شناس معروف كه از نوابغ ادب است و در قرن سوّم هجري مي زيسته است و كتاب «البيان و التبيين» وي يكي از اركان چهارگانه ادب به شمار آمده است، مكرّر در كتاب خويش ستايش و اعجاب فوق العاده خود را نسبت به سخنان علي(ع) اظهار مي دارد، ايشان در همان جلد اوّل، اين جمله معروف را از علي(ع) نقل مي كند كه حضرت فرمودند: «قيمه كلّ امرء ما يحسنه<ref>موفق بن احمد بن محمد كلّي خوارزمي، المناقب، قم، جامعه مدرّسين قم، چاپ دوم، ۱۴۱۱، ص۳۶۸؛ محمّد عبد الرؤف المناوي، فيض القدير شرح جامع صغير، بيروت، دارالكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۵، ج۴ ص۱۴۶.</ref> ارزش هر كس همان است كه مي داند»، آن گاه بيش از نيم صحفه اين جمله را ستايش مي كند و مي گويد: در همه كتاب ما، اگر جز اين جمله نبود، كافي بلكه كفايت بود، بهترين سخن آن است كه كم آن،تو را از بسيارش، بي نياز كند، و معني در لفظ پنهان نشده باشد بلكه ظاهر و نمودار باشد، آن گاه مي گويد: «كان الله عزّ و جلّ قد البسه من الجلاله و غشاه من نور الحكمه علي حسب نيّه صاحبه و تقوا قائله» گويا خداوند جامه‌اي ازجلالت و پرده اي از نور حكمت متناسب با نيّت پاك و تقواي گوينده اش، بر اين جمله كوتاه پوشانده است».<ref>مطهري، مرتضي، نقل از كتاب سيري در نهج البلاغه، چاپ و صحافي از چاپخانه درودكي، ص۱۲و۱۳.</ref>
جاحظ، اديب سخندان و سخن شناس معروف كه از نوابغ ادب است و در قرن سوّم هجري مي زيسته است و كتاب «البيان و التبيين» که يكي از اركان چهارگانه ادب به شمار آمده است، مكرّر در كتاب خويش ستايش و اعجاب فوق العاده خود را نسبت به سخنان علي(ع) اظهار مي دارد، در جلد اوّل، اين جمله معروف را از امام علي(ع) نقل مي كند كه حضرت فرمودند: «قيمه كلّ امرء ما يحسنه<ref>موفق بن احمد بن محمد كلّي خوارزمي، المناقب، قم، جامعه مدرّسين قم، چاپ دوم، ۱۴۱۱، ص۳۶۸؛ محمّد عبد الرؤف المناوي، فيض القدير شرح جامع صغير، بيروت، دارالكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۵، ج۴ ص۱۴۶.</ref> ارزش هر كس همان است كه مي داند»، آن گاه بيش از نيم صحفه اين جمله را ستايش مي كند و مي گويد: در همه كتاب ما، اگر جز اين جمله نبود، كافي بود، بهترين سخن آن است كه كم آن، تو را از بسيارش، بي نياز كند، و معني در لفظ پنهان نشده باشد بلكه ظاهر و نمودار باشد، آن گاه مي گويد: «كان الله عزّ و جلّ قد البسه من الجلاله و غشاه من نور الحكمه علي حسب نيّه صاحبه و تقوا قائله» گويا خداوند جامه‌اي ازجلالت و پرده اي از نور حكمت متناسب با نيّت پاك و تقواي گوينده اش، بر اين جمله كوتاه پوشانده است».<ref>مطهري، مرتضي، نقل از كتاب سيري در نهج البلاغه، چاپ و صحافي از چاپخانه درودكي، ص۱۲و۱۳.</ref>


شيخ محمد عبده مفتي پيشين مصر كه ازعلماي اهل سنّت و از شارحان اين كتاب ابدي است در مقدّمه شرحش بر نهج البلاغه مي نويسد: هنگام خواندن اين كتاب، چون از عبارتي به عبارت ديگر مي پرداختم مي ديدم كه جولان گاه انديشه و پرده هاي سخن تغيير مي كند، و ديدگاه بصيرت عوض مي شود، گاه خود را در جهاني از معاني بلند مي يافتم كه در پوششي از زيور لفظ هاي رخشان و عبارت هاي تابناك به زيارت جان هاي پاك مي آيد و پيرامون دل هاي روشن به طواف مي ايستد... گاه مي يافتم كه عقلي مشعشع و نوراني كه هيچ شباهتي به اجسام مادي نمي رساند ازعالم رفيع الوهيّت جدا گشته است و به روح انساني انتقال يافته، او را از پرده هاي تو در توي طبيعت بيرون آورده تا سراپرده ملكوت رفعت داده است... گاه خطيبي را مي ديدم كه واليان امّت را مخاطب ساخته و راه صواب و خطا را به ايشان مي نماياند، و دقائق سياست را به آنان مي آموزد و از پيمودن راهي كه به گمراهي پايان مي يابد، بر حذر مي دارد.<ref>مقدّمه شرح نهج البلاغه شيخ محمد عبده.</ref>
شيخ محمد عبده مفتي پيشين مصر كه ازعلماي اهل سنّت و از شارحان كتاب نهج البلاغه است در مقدّمه شرحش مي نويسد: هنگام خواندن اين كتاب، چون از عبارتي به عبارت ديگر مي پرداختم مي ديدم كه جولان گاه انديشه و پرده هاي سخن تغيير مي كند و ديدگاه بصيرت عوض مي شود، گاه خود را در جهاني از معاني بلند مي يافتم كه در پوششي از زيور لفظ هاي رخشان و عبارت هاي تابناك به زيارت جان هاي پاك مي آيد و پيرامون دل هاي روشن به طواف مي ايستد ... گاه مي يافتم كه عقلي مشعشع و نوراني كه هيچ شباهتي به اجسام مادي نمي رساند ازعالم رفيع الوهيّت جدا گشته است و به روح انساني انتقال يافته، او را از پرده هاي تو در توي طبيعت بيرون آورده تا سراپرده ملكوت رفعت داده است ... گاه خطيبي را مي ديدم كه واليان امّت را مخاطب ساخته و راه صواب و خطا را به ايشان مي نماياند و دقائق سياست را به آنان مي آموزد و از پيمودن راهي كه به گمراهي پايان مي يابد، بر حذر مي دارد.<ref>مقدّمه شرح نهج البلاغه شيخ محمد عبده.</ref>


ابن ابي الحديد معتزلي گويد: «امّا الفصاحه، فهو امام الفصحا، و سيّد البلغا و في كلامه قيل: دون كلام الخالق و فوق كلام المخلوقين، و منه تعلّم الناس الخطابه و الكتابه...<ref>ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، داراحياء الكتب العربيه، ج۱ص۲۴و ۲۵.</ref> امّا در فصاحت؛ پس امير المومين(ع) پيشواي فصحا و سرور بلغا بود، به حق، سخن علي را از سخن خالق فروتر و از سخن مخلوق فراتر خوانده اند، و مردم همه دو فنّ خطابه و نويسندگي را از او فراگرفته اند...» همين كافي است كه يك دهم بلكه يك بيستم آن چه مردم از سخنان علي گرد آورده و نگهداري كرده اند از سخنان هيچكدام از صحابه رسول اكرم(ص) با آن كه فصحايي در ميان آن ها بوده است، نقل نكرده اند، و باز كافي است كه مردي مانند جاحظ در البيان و التبيين و ساير كتب خويش ستايش گر اوست.
ابن ابي الحديد معتزلي گويد: «امّا الفصاحه، فهو امام الفصحا، و سيّد البلغا و في كلامه قيل: دون كلام الخالق و فوق كلام المخلوقين، و منه تعلّم الناس الخطابه و الكتابه ...<ref>ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، داراحياء الكتب العربيه، ج۱ص۲۴و ۲۵.</ref> امّا در فصاحت؛ پس امير المومين(ع) پيشواي فصحا و سرور بلغا بود، به حق، سخن علي را از سخن خالق فروتر و از سخن مخلوق فراتر خوانده اند، و مردم همه دو فنّ خطابه و نويسندگي را از او فراگرفته اند...» همين كافي است كه يك دهم بلكه يك بيستم آن چه مردم از سخنان علي گرد آورده و نگهداري كرده اند از سخنان هيچكدام از صحابه رسول اكرم(ص) با آن كه فصحايي در ميان آن ها بوده است، نقل نكرده اند، و باز كافي است كه مردي مانند جاحظ در البيان و التبيين و ساير كتب خويش ستايش گر اوست.


ايشان در شرح نامه امام به عبدالله بن عباس، پس از فتح مصر به دست سپاهيان معاويه به شهادت محمّد بن ابي بكر، مي گويد: انظر! الي الفصاحه كيف تعطى هذا الرجل قيادها و تملّكه زمامها...<ref>همان، ج۱۶، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref>فصاحت را ببين كه چگونه افسار خود را به دست اين مرد (علي) داده و مهار خود را به او سپرده است، نظم عجيب الفاظ را تماشا كن، يكي پس از ديگري مي آيند و در اختيار او قرار مي گيرند، مانند چشمه اي كه خود به خود و بدون زحمت از زمين مي جوشد، سبحان الله! جواني از عرب در شهري مانند مكه بزرگ مي شود با هيچ حكيمي برخورد نكرده است اما سخنانش در حكمت نظري بالا دست سخنان افلاطون و ارسطو قرار گرفته است، با اهل حكمت عملي معاشرت نكرده است اما از سقراط بالاتر رفته است، ميان شجاعان و دلاوران تربيت نشده است زيرا مردم مكه تاجر پيشه بودند و اهل جنگ نبودند، اما شجاع ترين بشري از كار درآمد كه بر روي زمين راه رفته است»، از خليل بن احمد پرسيدند: علي(ع) شجاع تر است يا عنبسه يا بسطام؟ گفت: «عنبسه و بسطام را با افراد بشر بايد مقايسه كرد علي ما فوق افراد بشر است.»
وی در شرح نامه امام به عبدالله بن عباس، پس از فتح مصر به دست سپاهيان معاويه به شهادت محمّد بن ابي بكر، مي گويد: انظر! الي الفصاحه كيف تعطى هذا الرجل قيادها و تملّكه زمامها ...<ref>همان، ج۱۶، ص۱۴۵و۱۴۶.</ref>فصاحت را ببين كه چگونه افسار خود را به دست اين مرد (علي) داده و مهار خود را به او سپرده است، نظم عجيب الفاظ را تماشا كن، يكي پس از ديگري مي آيند و در اختيار او قرار مي گيرند، مانند چشمه اي كه خود به خود و بدون زحمت از زمين مي جوشد، سبحان الله! جواني از عرب در شهري مانند مكه بزرگ مي شود با هيچ حكيمي برخورد نكرده است، اما سخنانش در حكمت نظري بالا دست سخنان افلاطون و ارسطو قرار گرفته است، با اهل حكمت عملي معاشرت نكرده است اما از سقراط بالاتر رفته است، ميان شجاعان و دلاوران تربيت نشده است زيرا مردم مكه تاجر پيشه بودند و اهل جنگ نبودند، اما شجاع ترين بشري از كار درآمد كه بر روي زمين راه رفته است».
از خليل بن احمد پرسيدند: علي(ع) شجاع تر است يا عنبسه يا بسطام؟ گفت: «عنبسه و بسطام را با افراد بشر بايد مقايسه كرد علي ما فوق افراد بشر است.»


طه حسين اديب و نويسنده معروف و معاصر مصر در كتاب «علي و بنوه» بعد از داستان مردي كه در جريان جنگ جمل دچار ترديد شده بود، بعد از نقل كلام امام به آن مرد، مي گويد: من پس از وحي و سخن خدا، جوابي پر جلال تر و شيواتر از اين جواب نديده و نشنيده ام.<ref>مرتضي، مطهري، همان، ص۱۶.</ref>
طه حسين اديب و نويسنده معروف و معاصر مصر در كتاب «علي و بنوه» بعد از داستان مردي كه در جريان جنگ جمل دچار ترديد شده بود، بعد از نقل كلام امام به آن مرد، مي گويد: من پس از وحي و سخن خدا، جوابي پر جلال تر و شيواتر از اين جواب نديده و نشنيده ام.<ref>مرتضي، مطهري، همان، ص۱۶.</ref>
۱٬۴۰۷

ویرایش