غریب الغرباء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
«غریب» به معنای دور شدن، رفتن و پنهان گردیدن، آمده است.<ref>احمد سیاح، فرهنگ جامع نوین، ترجمه السنجر، انتشارات اسلام، تهران، چاپخانه منفرد، ج۲، ص۱۳۹۷.</ref>
«غریب» به معنای دور شدن، رفتن و پنهان گردیدن، آمده است.<ref>احمد سیاح، فرهنگ جامع نوین، ترجمه السنجر، انتشارات اسلام، تهران، چاپخانه منفرد، ج۲، ص۱۳۹۷.</ref>


در روایاتی که از القاب [[امام رضا(ع)]] سخن به میان آمده است تنها کلمه «غریب» وجود دارد و در کتب معتبره شیعه بدون«الغربا» نقل شده است، بنابر این لقب غریب الغربا در روایات به این شکل وارد نشده است. در ذیل به دو روایت اشاره می‌شود:
در روایات، کلمه «غریب» به عنوان لقب [[امام رضا(ع)]] گفته شده است. این توصیف بدون کلمه «الغربا» بوده است. به همین جهت، محققان، معتقدند تعبیر «غریب الغرباء» تعبیر روایی نیست؛ زیرا در روایات تنها از تعبیر «غریب» استفاده شده است:
* [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «فرزندی از فرزندان من در [[خراسان]] کشته می‌شود که به آن دیار طوس گفته می‌شود، هر کس او را [[زیارت]] کند در حالی که عارف به حق او باشد، [[روز قیامت]] او را با دست خود بگیرم و با خود وارد [[بهشت]] کنم اگر چه دارای [[گناهان کبیره]] باشد، پس سؤال شد، حق معرفت او چیست؟ امام فرمودند: اینکه بدانید او امام مفترض الطاعه و ولی خداست، غریب و [[شهید]] است. هر کس او را زیارت کند در حالی که عارف به حق او باشد [[خداوند]] به او اجر هفتاد شهید از شهیدانی که در رکاب [[رسول خدا(ص)]] شهید شده‌اند، می‌دهد».<ref name=":0">شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم، چاپ چهارم، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>
* [[امام صادق(ع)]] از فرزندی از فرزندان خود یاد می‌کند که در [[خراسان]] کشته می‌شود. امام، پاداش [[زیارت]] این فرزند، در حالی که با شناخت همراه باشد را چنین پاسخ می‌دهد که [[روز قیامت]] او را با دست خود گرفته و وارد [[بهشت]] می‌کند. در ادامه روایات از  معنای شناخت امام رضا(ع) را پرسیدند و امام صادق(ع) دانستن این مطلب را گفت که اطاعت از امام واجب بوده و او ولی خداوند، غریب و [[شهید]] است.<ref name=":0">شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم، چاپ چهارم، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>
* [[اباصلت]] می‌گوید: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمودند: «به خدا قسم از ما [[اهل بیت]] نیست مگر اینکه به قتل می‌رسد و شهید می‌گردد، از او پرسیدم آیا شما نیز شهید می‌گردید؟ ایشان فرمودند: بلی من به دست شقی‌ترین اهل زمانه خود مسموم می‌گردم سپس بدنم در بلاد غربت دفن می‌گردد، آگاه باشید که هر کس در این غربتم به زیارت من بیاید، خداوند به او اجر صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار [[حج]] و [[عمره]] مقبول و صد هزار مجاهد در راه خدا می‌دهد، هم چنین او در زمره ما اهل بیت محشور شود و در بالاترین درجات بهشت در کنار ما خواهد بود».<ref name=":0" />
* [[اباصلت]] می‌گوید: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمودند: «به خدا قسم از ما [[اهل بیت]] نیست مگر اینکه به قتل می‌رسد و شهید می‌گردد، از او پرسیدم آیا شما نیز شهید می‌گردید؟ ایشان فرمودند: بلی من به دست شقی‌ترین اهل زمانه خود مسموم می‌گردم سپس بدنم در بلاد غربت دفن می‌گردد، آگاه باشید که هر کس در این غربتم به زیارت من بیاید، خداوند به او اجر صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار [[حج]] و [[عمره]] مقبول و صد هزار مجاهد در راه خدا می‌دهد، هم چنین او در زمره ما اهل بیت محشور شود و در بالاترین درجات بهشت در کنار ما خواهد بود».<ref name=":0" />


۱۱٬۸۷۷

ویرایش