automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
این | این آیه دنباله داستان ذوالقرنین است که خداوند میفرماید: {{قرآن|...حَتی إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فی عَیْنٍ حَمِئَه...|ترجمه=تا آن گاه كه به غروبگاه خورشيد رسيد، به نظرش آمد كه [خورشيد] در چشمهاى گِلآلود و سياه غروب میكند.|سوره=کهف|آیه=۸۶}} | ||
منظور از غروب خورشید در آب گل آلود این است که بیننده تصور میکند که خورشید در آب غروب میکند؛ نه اینکه واقعاً و حقیقتاً چنین چیزی وجود داشته باشد و امروزه هم هر کس به غروب خورشید نگاه کند، خیال میکند که خورشید پشت کوه یا دریایی دارد غروب میکند که در واقع این کوه و دریاست که مانع دید است و خورشید را از جلوه چشم میبرد نه اینکه خورشید در پشت کوه غروب کند. | |||
== تفاسیر از این آیه == | |||
۱. ذوالقرنین به ساحل دریای سیاه و گرم رسید که حدود خط استواء و سرزمین آفریقا است و سمت دیگر دریا زمین دیده نمیشد و آنچه مشاهده مینمود دریا میدید به طوری که در نظر انسان، افق آسمان به دریا متصل به نظر میرسید بدین جهت تصور میشد که گویا آفتاب در دریا فرومیرود.<ref>تفسیر انوار درخشان، ج۱۰، ص۳۳۰</ref> | ۱. ذوالقرنین به ساحل دریای سیاه و گرم رسید که حدود خط استواء و سرزمین آفریقا است و سمت دیگر دریا زمین دیده نمیشد و آنچه مشاهده مینمود دریا میدید به طوری که در نظر انسان، افق آسمان به دریا متصل به نظر میرسید بدین جهت تصور میشد که گویا آفتاب در دریا فرومیرود.<ref>تفسیر انوار درخشان، ج۱۰، ص۳۳۰</ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۳: | ||
۶. تفسیر احسن الحدیث نیز مینویسد: «این دو آیه در بیان سفر اول ذو القرنین است و نشان میدهد که او در سفر مغرب به کنار دریایی رسیده که آب آن در اثر لجنها سیاه دیده میشد و بیننده خیال میکرد که آفتاب در آن غروب میکند، این یک امر عادی است، ما اگر در کنار دریایی باشیم که در آن خشکی دیده نشود، خواهیم دید که آفتاب در آب غروب میکند و از آن طلوع میکند، النهایه آنجا خلیج کم عمقی بوده که آب به واسطه لجن، سیاه دیده میشده است.»<ref>تفسیر أحسن الحدیث، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | ۶. تفسیر احسن الحدیث نیز مینویسد: «این دو آیه در بیان سفر اول ذو القرنین است و نشان میدهد که او در سفر مغرب به کنار دریایی رسیده که آب آن در اثر لجنها سیاه دیده میشد و بیننده خیال میکرد که آفتاب در آن غروب میکند، این یک امر عادی است، ما اگر در کنار دریایی باشیم که در آن خشکی دیده نشود، خواهیم دید که آفتاب در آب غروب میکند و از آن طلوع میکند، النهایه آنجا خلیج کم عمقی بوده که آب به واسطه لجن، سیاه دیده میشده است.»<ref>تفسیر أحسن الحدیث، ج۶، ص۲۶۶.</ref> | ||
<span></span> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== | == مطالعه بیشتر == | ||
۱ـ تفسیر کوثر، یعقوب جعفری، ج۶، ص۴۴۸، ذیل آیه. | ۱ـ تفسیر کوثر، یعقوب جعفری، ج۶، ص۴۴۸، ذیل آیه. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
۳ـ و سایر تفاسیر معتبر قرآن کریم. | ۳ـ و سایر تفاسیر معتبر قرآن کریم. | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == |