عمر حضرت نوح(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

براساس قرآن نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود رسالت کرده است.

ظاهر آيه فوق اين است كه اين مقدار، تمام عمر نوح نبود- هر چند تورات كنونى اين عدد را براى تمام مدت عمر نوح ذكر كرده، بلكه بعد از طوفان هم مدت ديگرى زندگى كرد<ref>تفسير نمونه، ج‏16، ص ۲۲۹.</ref>

لقد عمر نوح (ع) ثلاثة آلاف سنه<ref>من هدى القرآن، ج‏9، ص: 124</ref>

آيه صريح است در اينكه آنحضرت نهصد و پنجاه سال در ميان قومش بتبليغ مشغول بوده و جمله‏ وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نشان ميدهد كه پيش از بعثت نيز مدتى مثلا در حدود چهل سال از عمر او گذشته بود، فاء تفريع در فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ‏ مفيد آنست كه پس از گذشتن نهصد و پنجاه سال طوفان پيش آمده است و چون بموجب‏ قِيلَ يا نُوحُ‏ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا هود: 48. و آيات ديگر، مدتى نيز پس از طوفان زندگى كرده و اگر مثلا آنرا ده سال بدانيم عمر آن بزرگوار در حدود هزار سال يا بيشتر بوده است.<ref>قاموس قرآن، ج‏7، ص: 119</ref>

وَ فِي الْحَدِيثِ عَنِ الصَّادِقِ ع‏ عَاشَ‏ نُوحٌ‏ أَلْفَيْ سَنَةٍ وَ خَمْسَمِائَةِ سَنَةٍ وَ مِنْهَا ثَمَانُ مِائَةٍ وَ خَمْسُونَ قَبْلَ أَنْ يُبْعَثَ وَ أَلْفُ‏ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً فِي قَوْمِهِ يَدْعُوهُمْ وَ سَبْعُمِائَةٍ بَعْدَ نُزُولِهِ مِنَ السَّفِينَةِ، وَ نَضَبَ الْمَاءُ وَ مَصَّرَ الْأَمْصَارَ وَ أَسْكَنَ وُلْدَهُ فِي الْبُلْدَانِ، ثُمَّ إِنَّ مَلَكَ الْمَوْتِ جَاءَهُ وَ هُوَ فِي الشَّمْسِ فَقَالَ" السَّلَامُ عَلَيْكَ" فَرَدَّ عَلَيْهِ السَّلَامَ وَ قَالَ لَهُ: مَا جَاءَ بِكَ يَا مَلَكَ الْمَوْتِ؟ قَالَ: جِئْتُ لِأَقْبِضَ رُوحَكَ. فَقَالَ لَهُ: تَدَعُنِي أَتَحَوَّلُ مِنَ الشَّمْسِ إِلَى الظِّلِّ؟ فَقَالَ: نَعَمْ، فَتَحَوَّلَ‏ نُوحٌ‏ فَقَالَ: يَا مَلَكَ الْمَوْتِ كَانَ مَا مَرَّ بِي مِنَ الدُّنْيَا مِثْلَ تَحَوُّلِي مِنَ الشَّمْسِ إِلَى الظِّلِّ فَامْضِ لِمَا أُمِرْتَ بِهِ.<ref>الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 512.</ref>

البته اين عمر طولانى در مقياس عمرهاى زمان ما بسيار زياد است و هيچگاه طبيعى به نظر نمى‏رسد، ممكن است ميزان عمر در آن ايام با امروز تفاوت داشته، اصولا قوم نوح چنان كه از بعضى مدارك به دست مى‏آيد عمر طولانى داشتند و در اين ميان خود نوح نيز فوق العاده بوده است<ref>تفسير نمونه، ج‏16، ص: ۲۳۰.</ref>

دانشمندان، یکی از علل طولانی بودن عمر انسان‌های اولین را، نبود بیماری‌ها، سالم بودن ژن‌ها، غذای ساده و طبیعی و … می‌دانند و به وسیله آزمایش‌ها، توانسته‌اند عمر پاره‌ای از گیاهان یا موجودات زنده دیگر را به دوازده برابر برسانند.<ref>طاهری، حبیب الله، سیمای آفتاب، قم، انتشارات مشهور، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۲۱۱، به نقل از ترجمه تورات، چاپ بیروت، ۱۸۷۰ م.</ref>