علم جفر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۲
خط ۱۳: خط ۱۳:
صفار قمی آغاز جفر را در روایتی منسوب به امام کاظم (ع) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر پیامبر ص، همه اخبار گذشته و آینده تا روز قیامت و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت وحی شد و پیامبر به امر خدا آنها را بر علی ع املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکّب سبز رنگی که جبرائیل از بهشت آورده بود، این مطالب را بر روی پوست یک جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده)، که آماده شده بود، نوشت.
صفار قمی آغاز جفر را در روایتی منسوب به امام کاظم (ع) این‌گونه آورده است که در روزهای پایانی عمر پیامبر ص، همه اخبار گذشته و آینده تا روز قیامت و تأویل همه آیات و نام اوصیا از خاندان آن حضرت و آنچه بر ایشان می‌گذرد و نیز توصیه یکایک ایشان و شیعیانشان به صبر، بر آن حضرت وحی شد و پیامبر به امر خدا آنها را بر علی ع املا فرمود و آن حضرت نیز با مرکّب سبز رنگی که جبرائیل از بهشت آورده بود، این مطالب را بر روی پوست یک جَفْرة (برّه یا بزغاله ماده)، که آماده شده بود، نوشت.


در نوشته‌های اهل سنّت، کتاب جفر بیشتر به امام صادق ع نسبت داده شده است. ابن‌قتیبه نیز به رافضیان درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته است. همچنین بشربن معتمر هلالی، رئیس معتزلیان بغداد، در شعری به رافضیان طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است.<ref>علیرضا بهاردوست، مدخل علم جفر، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰،</ref>
در نوشته‌های اهل سنّت، کتاب جفر بیشتر به امام صادق (ع) نسبت داده شده است. ابن‌قتیبه نیز به رافضیان درباره ادعای علم باطنی و وجود کتاب جفر نزد آنان خرده گرفته است. همچنین بشربن معتمر هلالی، رئیس معتزلیان بغداد، در شعری به رافضیان طعنه زده که جفر آنان را غَرّه ساخته است.<ref>علیرضا بهاردوست، مدخل علم جفر، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰،</ref>


تشیع اعتقاد دارد دو کتاب «جفر» و «جامعه» حاوی علوم مختلفی است که از طرف خداوند متعال به پیامبر اکرم عطا شده، و از طریق ایشان به ائمه اطهار علیهم‌السلام رسیده است. در روایات متعددی از «جفر» و «جامعه» به عنوان دو منبع علم امام، یاد شده است؛ این روایات در اکثر کتب روایی مانند: بصائر الدرجات، الکافی، من لایحضره الفقیه، الارشاد، الاحتجاج، مستدرک الوسائل، و… با سندهای مختلف وارد شده است، که علامه مجلسی) غالب آن‌ها را در کتاب بحار الانوار جمع‌آوری کرده است. این روایات حدود ۳۵ مورد است که از طرق مختلفی نقل شده است.
تشیع اعتقاد دارد دو کتاب «جفر» و «جامعه» حاوی علوم مختلفی است که از طرف خداوند متعال به پیامبر(ص) عطا شده، و از طریق ایشان به ائمه اطهار رسیده است. در روایات متعددی از «جفر» و «جامعه» به عنوان دو منبع علم امام، یاد شده است؛ این روایات در اکثر کتب روایی مانند: بصائر الدرجات، الکافی، من لایحضره الفقیه، الارشاد، الاحتجاج، مستدرک الوسائل، و… با سندهای مختلف وارد شده است، که علامه مجلسی غالب آن‌ها را در کتاب بحار الانوار جمع‌آوری کرده است. این روایات حدود ۳۵ مورد است که از طرق مختلفی نقل شده است.


طبق روایاتی که در این باب رسیده است محتوای جفر مشتمل بر موارد ذیل است:۱. جمیع علم انبیا و اولیای الهی. ۲. همه علوم حتی حکم دیه یک زخم کوچک. ۳. در آن «تِبْیانُ کُلِّ شَی» است. ۴. همه کتاب‌های گذشته و تمام اموری که مردم به آن‌ها تا روز قیامت نیاز دارند. ۵. تمام حوادث و رخدادهای آینده امت اسلامی و جهان تا روز قیامت.<ref>احمد شجاعی، محمد فرضی پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامعه، دو منبع علم امام، فصلنامه علمی پژوهشی کلام اسلامی، دوره ۲۶، شماره ۱۰۲، سال ۱۳۹۶، ص۷۷ ۹۸.</ref>
طبق روایاتی که در این باب رسیده است محتوای جفر مشتمل بر موارد ذیل است:۱. جمیع علم انبیا و اولیای الهی. ۲. همه علوم حتی حکم دیه یک زخم کوچک. ۳. در آن «تِبْیانُ کُلِّ شَی» است. ۴. همه کتاب‌های گذشته و تمام اموری که مردم به آن‌ها تا روز قیامت نیاز دارند. ۵. تمام حوادث و رخدادهای آینده امت اسلامی و جهان تا روز قیامت.<ref>احمد شجاعی، محمد فرضی پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامعه، دو منبع علم امام، فصلنامه علمی پژوهشی کلام اسلامی، دوره ۲۶، شماره ۱۰۲، سال ۱۳۹۶، ص۷۷ ۹۸.</ref>


== خاستگاه ==
== خاستگاه ==
علم جَفْر. اصطلاح جفر به‌تدریج برای کتابهایی بکار رفت که با حروف و اعداد و رعایت جدولهای مخصوص، روش پیشگویی و انجام برخی امور خارق عادت را به خواننده تعلیم می‌داد. بسیاری از اهل جفر، جفر منسوب به ائمه ع را همین‌گونه می‌دانند و حتی آن را جفر جامع نامیده‌اند؛ ولی، برای این مدعا در روایات اهل بیت(ع) هیچ دلیلی نیست. جفر به تدریج به دانش پیش‌بینی حوادث آینده نیز اطلاق گردید. به کسی که جفر می‌دانست، جفری می‌گفتند. بر این اساس، علم جفر با علم حروف و اعداد پیوندی تنگاتنگ پیدا کرد، به گونه‌ای که برخی این علم را همان علم حروف دانسته‌اند.<ref>علیرضا بهاردوست، مدخل علم جفر، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰،</ref>
علم جَفْر. اصطلاح جفر به‌تدریج برای کتاب‌هایی بکار رفت که با حروف و اعداد و رعایت جدولهای مخصوص، روش پیشگویی و انجام برخی امور خارق عادت را به خواننده تعلیم می‌داد. بسیاری از اهل جفر، جفر منسوب به ائمه (ع) را همین‌گونه می‌دانند و حتی آن را جفر جامع نامیده‌اند؛ ولی، برای این مدعا در روایات اهل بیت(ع) هیچ دلیلی نیست. جفر به تدریج به دانش پیش‌بینی حوادث آینده نیز اطلاق گردید. به کسی که جفر می‌دانست، جفری می‌گفتند. بر این اساس، علم جفر با علم حروف و اعداد پیوندی تنگاتنگ پیدا کرد، به گونه‌ای که برخی این علم را همان علم حروف دانسته‌اند.<ref>علیرضا بهاردوست، مدخل علم جفر، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰،</ref>


دربارهٔ چیستی و ریشه‌های این علم، دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. تهانوی در ''کشاف اصطلاحات الفنون''، جفر را ــ که علم حروف یا علم تکسیر نیز نامیده می‌شود ــ علمی دانسته است که در آن از حروف به عنوان ساختاری مستقل برای دلالت، بحث می‌شود و از راه این علم می‌توان به حوادث دنیا تا پایان آن پی برد. طاش کوپری‌زاده علم جفر و جامعه را با یکدیگر آورده و در تعریف آنها گفته است: «و آن علم اجمالی به لوح قضا و قدر است که همه چیز در آنها مسطور است. جفر لوح قضا یا همان عقل کل است و جامعه لوح قَدَر یا نفس کل است و برخی مدعی شده‌اند که امام علی(ع) حروف بیست و هشت‌گانه را به روش بسط اعظم بر پوست بزغاله‌ای نگاشته بود و با شیوه‌ای ویژه از این حروف محتویات لوح قضا و قدر را استخراج می‌کرد». همچنین محمود دهدار شیرازی، از دانشمندان این علم، در تعریف آن چنین آورده است: «... علم حروف و انواع و اقسام بسطها برای نتیجهٔ مطلوب و آن ربط عالم سفلی به عالم علوی است، برای محبت یا بغض یا … و دیگر اقسام آن»<ref>حسین روح‌اللهی، جفر، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۸.</ref>
دربارهٔ چیستی و ریشه‌های این علم، دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. تهانوی در ''کشاف اصطلاحات الفنون''، جفر را ــ که علم حروف یا علم تکسیر نیز نامیده می‌شود ــ علمی دانسته است که در آن از حروف به عنوان ساختاری مستقل برای دلالت، بحث می‌شود و از راه این علم می‌توان به حوادث دنیا تا پایان آن پی برد. طاش کوپری‌زاده علم جفر و جامعه را با یکدیگر آورده و در تعریف آنها گفته است: «و آن علم اجمالی به لوح قضا و قدر است که همه چیز در آنها مسطور است. جفر لوح قضا یا همان عقل کل است و جامعه لوح قَدَر یا نفس کل است و برخی مدعی شده‌اند که امام علی(ع) حروف بیست و هشت‌گانه را به روش بسط اعظم بر پوست بزغاله‌ای نگاشته بود و با شیوه‌ای ویژه از این حروف محتویات لوح قضا و قدر را استخراج می‌کرد». همچنین محمود دهدار شیرازی، از دانشمندان این علم، در تعریف آن چنین آورده است: «... علم حروف و انواع و اقسام بسطها برای نتیجهٔ مطلوب و آن ربط عالم سفلی به عالم علوی است، برای محبت یا بغض یا … و دیگر اقسام آن»<ref>حسین روح‌اللهی، جفر، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۸.</ref>
خط ۳۱: خط ۳۱:
علم جفر در اصطلاح امروزی به شاخه‌ای از علوم غریبه اطلاق می‌شود که ادعا شده به وسیله آن می‌توان حوادث دنیا را تا پایان جهان پیش‌بینی کرد؛ بدین گونه که مراتب اعداد و حروف (در قالب جدول تعریف شده) منطبق بر مراتب عالم هستی است و آیینه‌ای است برای نشان دادن حقایق اشیاء؛ به نحوی که اگر شخصی بر خواص و احوال آن حروف اطلاع پیدا کند، احوال موجودات برای او آشکار شده و می‌تواند حوادث آینده را پیش‌بینی کند؛ همچنین می‌تواند از حوادث گذشته هم خبر دهد.
علم جفر در اصطلاح امروزی به شاخه‌ای از علوم غریبه اطلاق می‌شود که ادعا شده به وسیله آن می‌توان حوادث دنیا را تا پایان جهان پیش‌بینی کرد؛ بدین گونه که مراتب اعداد و حروف (در قالب جدول تعریف شده) منطبق بر مراتب عالم هستی است و آیینه‌ای است برای نشان دادن حقایق اشیاء؛ به نحوی که اگر شخصی بر خواص و احوال آن حروف اطلاع پیدا کند، احوال موجودات برای او آشکار شده و می‌تواند حوادث آینده را پیش‌بینی کند؛ همچنین می‌تواند از حوادث گذشته هم خبر دهد.


فیض کاشانی نیز علم جفر را شاخه‌ای از علم الحروف دانسته است. برخی از علما به نقل از شیخ بهائی) گفته‌اند: جفر جدولی است که ۲۸ حرف دارد که هر جزئی از آن ۲۸ صفحه دارد و تمام صفحات مشتمل بر ۲۸ سطر است، در هر سطری ۲۸ بیت وجود دارد و تمام بیت‌ها چهار حرف دارند؛ حرف اول به تعداد جزء و حرف دوم به تعداد صفحه‌ها، حرف سوم به تعداد سطرها و حرف چهارم به تعداد بیوت است.
فیض کاشانی نیز علم جفر را شاخه‌ای از علم الحروف دانسته است. برخی از علما به نقل از شیخ بهائی گفته‌اند: جفر جدولی است که ۲۸ حرف دارد که هر جزئی از آن ۲۸ صفحه دارد و تمام صفحات مشتمل بر ۲۸ سطر است، در هر سطری ۲۸ بیت وجود دارد و تمام بیت‌ها چهار حرف دارند؛ حرف اول به تعداد جزء و حرف دوم به تعداد صفحه‌ها، حرف سوم به تعداد سطرها و حرف چهارم به تعداد بیوت است.


در اینکه آیا میان علم جفر امروزی و جفری که در نزد اهل‌بیت است ارتباطی وجود دارد، دو دیدگاه مطرح شده است: برخی ارتباط میان آن دو را منکر شده‌اند .لکن عده زیادی از علمای شیعه معتقدند که کتاب جفر، کتابی است که در آن اسرار و علوم اهل‌بیت (ثبت شده است . وامام علی حروف تهجی بیست و هشت‌گانه را بر طریق بسط اعظم بر روی پوست گوسفندی نوشتند تا از آن طریق مخصوص و شرایط معین و الفاظ ویژه، آنچه را که در لوح قضا و قدر نوشته شده است، استخراج کند، و این علمی است که ائمه اطهار (از همدیگر به ارث می‌برند. بر این اساس می‌توان گفت ریشه علم جفر کنونی از امیرالمؤمنین است، و به همین خاطر اربابان این علم نیز خود را به حضرت منسوب می‌کنند. مرحوم آیة الله گلپایگانی در ارشاد السائل فراگیری علم جفر را جایز دانسته، و اظهار می‌دارد که جفر کامل نزد ائمه (است، و آنچه نزد مردم است خطایش از صوابش بیشتر است<ref>احمد شجاعی، محمد فرضی پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامعه، دو منبع علم امام، فصلنامه علمی پژوهشی کلام اسلامی، دوره ۲۶، شماره ۱۰۲، سال ۱۳۹۶، ص۷۷ ۹۸.</ref>
در اینکه آیا میان علم جفر امروزی و جفری که در نزد اهل‌بیت است ارتباطی وجود دارد، دو دیدگاه مطرح شده است: برخی ارتباط میان آن دو را منکر شده‌اند. لکن عده زیادی از علمای شیعه معتقدند که کتاب جفر، کتابی است که در آن اسرار و علوم اهل‌بیت ثبت شده است. و امام علی(ع) حروف تهجی بیست و هشت‌گانه را بر طریق بسط اعظم بر روی پوست گوسفندی نوشتند تا از آن طریق مخصوص و شرایط معین و الفاظ ویژه، آنچه را که در لوح قضا و قدر نوشته شده است، استخراج کند، و این علمی است که ائمه اطهار از همدیگر به ارث می‌برند. بر این اساس می‌توان گفت ریشه علم جفر کنونی از امیرالمؤمنین است، و به همین خاطر اربابان این علم نیز خود را به حضرت منسوب می‌کنند. آیت الله گلپایگانی در ارشاد السائل فراگیری علم جفر را جایز دانسته، و اظهار می‌دارد که جفر کامل نزد ائمه است، و آنچه نزد مردم است خطایش از صوابش بیشتر است<ref>احمد شجاعی، محمد فرضی پوریان، تحلیلی درباره جفر و جامعه، دو منبع علم امام، فصلنامه علمی پژوهشی کلام اسلامی، دوره ۲۶، شماره ۱۰۲، سال ۱۳۹۶، ص۷۷ ۹۸.</ref>


.{{پایان پاسخ}}
.{{پایان پاسخ}}
۱۵٬۱۴۷

ویرایش