۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
یادآوری شد که تکالیف و دستوراتی که در بحث معاد و سرای آخرت مطرح شده است، بیشتر جنبهٔ وحیانی دارند و از تیررس خرد انسان‌های عادی بیرون هستند و توجیه‌های ذکر شده، با کمک قراین شرعی بوده است. | یادآوری شد که تکالیف و دستوراتی که در بحث معاد و سرای آخرت مطرح شده است، بیشتر جنبهٔ وحیانی دارند و از تیررس خرد انسان‌های عادی بیرون هستند و توجیه‌های ذکر شده، با کمک قراین شرعی بوده است. | ||
در کتاب «من لا یحضره الفقیه» آمده است: چون میت را نزدیک قبر آورند، به ناگاه او را وارد قبر نکنند؛]زیرا[ قبر هول‌های (ترس‌های) بزرگی دارد و حامل آن، از «هول مطلع» به خدا پناه آورد. میت را نزدیک قبر به زمین بگذارند، اندکی صبر کنند تا آمادگی داخل شدن را بگیرد، پس اندکی او را پیش تر برند و اندکی درنگ کنند، آن گاه او را به کنار قبر ببرند. | |||
مرحوم مجلسی در شرح این فراز فرموده است: هر چند روح، از بدن جدا شده و روح حیوانی، مرده است; ولی نفس ناطقه زنده است<ref>یعنی شخص مرده، ادراکات مادی ـ جسمانی ندارد; ولی تمام دستگاه ادراکی او از کار نیفتاده است وروح او توان درک دارد.</ref> و علاقه ی آن به‌طور کامل از بدن جدا نشده است و ترس ضغطه ی قبر،<ref>ضغطه ی قبر همان فشار قبر است که توضیح آن خواهد آمد.</ref> سؤال منکر و نکیر، رومان و... است; یا این که این عمل برای پند و اندرز دیگران باشد که بیندیشند چنین واقعه ای در پیش است.<ref>شیخ عباس قمی،منازل الآخره، ص۱۹; و سید نعمت الله جزایری، الانوار النعمانیه، ص۲۲۰.</ref> | |||
مرحوم مجلسی در شرح این فراز فرموده است: | |||
هر چند روح، از بدن جدا شده و روح حیوانی، مرده است; ولی نفس ناطقه زنده است<ref>یعنی شخص مرده، ادراکات مادی ـ جسمانی ندارد; ولی تمام دستگاه ادراکی او از کار نیفتاده است وروح او توان درک دارد.</ref> و علاقه ی آن به‌طور کامل از بدن جدا نشده است و ترس ضغطه ی قبر،<ref>ضغطه ی قبر همان فشار قبر است که توضیح آن خواهد آمد.</ref> سؤال منکر و نکیر، رومان و... است; یا این که این عمل برای پند و اندرز دیگران باشد که بیندیشند چنین واقعه ای در پیش است.<ref>شیخ عباس قمی،منازل الآخره، ص۱۹; و سید نعمت الله جزایری، الانوار النعمانیه، ص۲۲۰.</ref> | |||
نویسنده ی زاد المعاد، اصل این حکم را به روایات معتبر اسناد می‌دهد و در کیفیت آن می‌فرماید: «وقتی جنازه، نزدیک قبر رسید; سنت است که آن را مقابل قبله ی قبر بگذارند. جنازه مرد باشد یا زن، و مشهور این است که این کار را سه بار تکرار کنند و بار چهارم او را وارد قبر کنند. او علت این کار را، ترسی بزرگ از قبر معرفی می‌کند».<ref>محمد باقر مجلسی، زاد المعاد، ص۵۶۱.</ref> | نویسنده ی زاد المعاد، اصل این حکم را به روایات معتبر اسناد می‌دهد و در کیفیت آن می‌فرماید: «وقتی جنازه، نزدیک قبر رسید; سنت است که آن را مقابل قبله ی قبر بگذارند. جنازه مرد باشد یا زن، و مشهور این است که این کار را سه بار تکرار کنند و بار چهارم او را وارد قبر کنند. او علت این کار را، ترسی بزرگ از قبر معرفی می‌کند».<ref>محمد باقر مجلسی، زاد المعاد، ص۵۶۱.</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۱۸: | ||
وقتی میت را به سوی قبر آوردی، به سختی و یکبارگی او را وارد قبر نکن، بلکه او را دو یا سه زراع پایین‌تر از قبر بگذار تا برای قبر آمادگی تحصیل کند... .<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۳۸ ـ ۸۳۹، ح ۱ ـ ۶، مسلسل ۳۳۱۰.</ref> | وقتی میت را به سوی قبر آوردی، به سختی و یکبارگی او را وارد قبر نکن، بلکه او را دو یا سه زراع پایین‌تر از قبر بگذار تا برای قبر آمادگی تحصیل کند... .<ref>وسائل الشیعه، ج۲، ص۸۳۸ ـ ۸۳۹، ح ۱ ـ ۶، مسلسل ۳۳۱۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||