علائم ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
علائم حتمی ظهور را نشانه‌هایی دانسته‌اند که مشروط به چیزی نیست و بر اساس روایات، قبل از ظهور امام مهدی(ع) محقق خواهد شد. امام صادق (ع) فرمود: قائم را پنج نشانه است: سفيانى و يمانى و صيحه ‏اى از آسمان و كشته شدن نفس‏ زكيّه‏ و فرو رفتن زمين در بيداء.<ref>نعمانى، محمد بن ابراهيم، غيبت (نعمانى، ترجمه فهرى)، تهران، دار الكتب الإسلامية، چ 4، 1362 ش، ص 295.</ref>
علائم حتمی ظهور را نشانه‌هایی دانسته‌اند که مشروط به چیزی نیست و بر اساس روایات، قبل از ظهور امام مهدی(ع) محقق خواهد شد. امام صادق (ع) فرمود: قائم را پنج نشانه است: سفيانى و يمانى و صيحه ‏اى از آسمان و كشته شدن نفس‏ زكيّه‏ و فرو رفتن زمين در بيداء.<ref>نعمانى، محمد بن ابراهيم، غيبت (نعمانى، ترجمه فهرى)، تهران، دار الكتب الإسلامية، چ 4، 1362 ش، ص 295.</ref>


* [[قیام یمانی|قیام یَمانی]]<ref name=":0" />از نظر روايات اسلامى، در مقدمه قيام و ظهور امام يك سلسله قيامهاى ديگر از طرف اهل حق صورت مى‌‏گيرد. آنچه به نام قيام‏ يمانى‏ قبل از ظهور بيان شده است، نمونه‌‏اى از اين سلسله قيام‌هاست. اين جريانها نيز ابتدا به ساكن و بدون زمينه قبلى رخ نمى‌‏دهد.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، ج24، ص440.</ref>روايات متعددى از اهل بيت عليهم السلام، درباره انقلاب اسلامى و زمينه ‏ساز ظهور حضرت مهدى (ع) در يمن وارد شده است كه برخى از آنها صحيح السند مى‌باشد، كه حتمى بودن وقوع اين انقلاب را تصريح مى ‏كند و آن را درفش هدايت و زمينه‏ ساز قيام حضرت مهدى و يارى‏ كننده آن حضرت توصيف مى ‏كند .. حتى برخى از روايات انقلاب اسلامى يمن را در زمان ظهور، هدايت بخش‌‏ترين درفش‏ها به‌طور مطلق بحساب مى‌‏آورد و در وجوب يارى رساندن به آن، همانگونه تأكيد مى‌‏كند كه در يارى درفش مشرق ايرانى، بلكه بيش از آن تأكيد مى‏‌نمايد و وقت آن را همزمان با خروج سفيانى در ماه رجب يعنى چند ماه قبل از ظهور حضرت مهدى (ع) و پايتخت آن را صنعا معرفى مى‏‌كند.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، تهران، انتشارات امير كبير، چ 6، 1382 ش، ص 157.</ref>  
* [[قیام یمانی|قیام یَمانی]]<ref name=":0" />از نظر روايات اسلامى، در مقدمه قيام و ظهور امام يك سلسله قيامهاى ديگر از طرف اهل حق صورت مى‌‏گيرد. آنچه به نام قيام‏ يمانى‏ قبل از ظهور بيان شده است، نمونه‌‏اى از اين سلسله قيام‌هاست. اين جريانها نيز ابتدا به ساكن و بدون زمينه قبلى رخ نمى‌‏دهد.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، ج24، ص440.</ref>روايات متعددى از [[اهل بيت]] عليهم السلام، درباره انقلاب اسلامى و زمينه ‏ساز ظهور [[حضرت مهدى (ع)]] در يمن وارد شده است كه برخى از آنها صحيح السند مى‌باشد، كه حتمى بودن وقوع اين انقلاب را تصريح مى ‏كند و آن را درفش هدايت و زمينه‏ ساز قيام حضرت مهدى و يارى‏ كننده آن حضرت توصيف مى ‏كند .. حتى برخى از روايات انقلاب اسلامى يمن را در زمان ظهور، هدايت بخش‌‏ترين درفش‏ها به‌طور مطلق به حساب مى‌‏آورد و در وجوب يارى رساندن به آن، همانگونه تأكيد مى‌‏كند كه در يارى [[درفش مشرق ايرانى]]، بلكه بيش از آن تأكيد مى‏‌نمايد و وقت آن را همزمان با خروج سفيانى در ماه رجب يعنى چند ماه قبل از ظهور حضرت مهدى (ع) و پايتخت آن را صنعا معرفى مى‏‌كند.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، تهران، انتشارات امير كبير، چ 6، 1382 ش، ص 157.</ref>  


* [[خروج سفیانی|خروج سُفْیانی]]<ref name=":0" />سفيانى از شخصيت‌هاى بارز در نهضت حضرت مهدى (ع) است. او دشمن سرسخت و روياروى آن حضرت مى‌‏باشد. <ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص115</ref>از امیر مؤمنان على (ع) نقل شده است كه فرمود:«فرزند هند جگرخوار از وادى یابس (درّه خشك) خروج مى‌‏كند. او مردى است چهارشانه و بدقیافه، داراى سرى بزرگ، بر صورت او اثر آبله پیداست وقتى او را مى‌‏بینى پندارى كه یك چشم دارد، نامش عثمان و پدرش عیینه (عنبسه- نسخه بدل) است او از فرزندان ابو سفیان است وارد سرزمین قرار و معین (با آرامش و آبى گوارا) مى‏‌شود و بر بالاى منبر آنجا قرار مى‏‌گیرد.»<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الأنوار، بیروت،دار إحیاء التراث العربی‏، چ2، 1403ق، ج 52، ص205.</ref>  
* [[خروج سفیانی|خروج سُفْیانی]]<ref name=":0" />سفيانى از شخصيت‌هاى بارز در نهضت حضرت مهدى (ع) است. او دشمن سرسخت و روياروى آن حضرت مى‌‏باشد. <ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص115</ref>از امیر مؤمنان على (ع) نقل شده است كه فرمود:«فرزند هند جگرخوار از وادى یابس (درّه خشك) خروج مى‌‏كند. او مردى است چهارشانه و بدقیافه، داراى سرى بزرگ، بر صورت او اثر آبله پیداست وقتى او را مى‌‏بینى پندارى كه یك چشم دارد، نامش عثمان و پدرش عیینه (عنبسه- نسخه بدل) است او از فرزندان [[ابو سفیان]] است وارد سرزمین قرار و معین (با آرامش و آبى گوارا) مى‏‌شود و بر بالاى منبر آنجا قرار مى‏‌گیرد.»<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الأنوار، بیروت،دار إحیاء التراث العربی‏، چ2، 1403ق، ج 52، ص205.</ref>  


* صیحه آسمانی<ref name=":0" /> صيحه‏ آسمانى در ماه رمضان اتفاق می افتد از امام علی (ع) سؤال شد صيحه‏ آسمانى در ماه رمضان چيست؟ فرمود: آيا نشنيده‌‏ايد گفته خداوند را در قرآن «اگر بخواهيم از آسمان نشانه‏ اى را بر آنها فروفرستيم به‏ گونه‌‏اى كه همه در برابر آن سر تسليم فرود آورند»<ref>سوره شعراء، آیه 4</ref> نشانه‌‏اى كه دختر جوان را از سراپرده برون مى‌‏آورد و خفته را بيدار مى‏‌كند و بيدار را به وحشت مى‌‏اندازد»<ref>بحارالانوار، ج52، ص229.</ref>  
* صیحه آسمانی<ref name=":0" /> صيحه‏ آسمانى در [[ماه رمضان ماه خدا|ماه رمضان]] اتفاق می افتد از امام علی (ع) سؤال شد [[صيحه‏ آسمانى]] در ماه رمضان چيست؟ فرمود: آيا نشنيده‌‏ايد گفته خداوند را در قرآن «اگر بخواهيم از آسمان نشانه‏ اى را بر آنها فروفرستيم به‏ گونه‌‏اى كه همه در برابر آن سر تسليم فرود آورند»<ref>سوره شعراء، آیه 4</ref> نشانه‌‏اى كه دختر جوان را از سراپرده برون مى‌‏آورد و خفته را بيدار مى‏‌كند و بيدار را به وحشت مى‌‏اندازد»<ref>بحارالانوار، ج52، ص229.</ref>  


* [[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]]<ref name=":0" /> ظاهرا منظور از حسنى، نفس زكيّه در مكه است و يا جوانى كه نزديك ظهور حضرت مهدى (ع) در شهر مدينه به دست لشكريان سفيانى كشته خواهد شد گرچه احتمال دارد او سيّدى حسنى و رهبر حركت اسلامى عراق باشد چه اينكه در برخى روايات هم عبارت «و تحرّك الحسنى» وارد شده است.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص184.</ref> بنا بر آن چه مرحوم شيخ مفيد ذكر فرموده، علائم حتمی ظهور پشت‏ سرهم به طور زنجيره ‏اى به نحوي كه برشمرده ‏اند نيست، چون برخى از اين پيشامدها مانند كشته شدن نفس‏ زكيّه‏ و سر بريدن مرد هاشمى بين ركن و مقام، فاصله‏‌اى بيش از دو هفته با ظهور حضرت ندارد بلكه در حقيقت جزئى از نهضت ظهور آن بزرگوار است، چه اينكه وى فرستاده حضرت مهدى (ع) مى‌‏باشد.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص183</ref>  
* [[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]]<ref name=":0" /> ظاهرا منظور از حسنى، نفس زكيّه در مكه است و يا جوانى كه نزديك ظهور حضرت مهدى (ع) در شهر مدينه به دست لشكريان سفيانى كشته خواهد شد گرچه احتمال دارد او سيّدى حسنى و رهبر حركت اسلامى عراق باشد چه اينكه در برخى روايات هم عبارت «و تحرّك الحسنى» وارد شده است.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص184.</ref> بنا بر آن چه مرحوم شيخ مفيد ذكر فرموده، علائم حتمی ظهور پشت‏ سرهم به طور زنجيره ‏اى به نحوي كه برشمرده ‏اند نيست، چون برخى از اين پيشامدها مانند كشته شدن نفس‏ زكيّه‏ و سر بريدن مرد هاشمى بين ركن و مقام، فاصله‏‌اى بيش از دو هفته با ظهور حضرت ندارد بلكه در حقيقت جزئى از نهضت ظهور آن بزرگوار است، چه اينكه وى فرستاده حضرت مهدى (ع) مى‌‏باشد.<ref>كورانى، على، عصر ظهور، ص183</ref>  


* فرورفتن زمین در بیدا<ref name=":0">شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، دفتر انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ص۶۵۰.</ref> فرورفتن زمین در بیدا یکی از علائم حتمی ظهور گفته شده است. امین الدین طبرسى روایت نموده كه ابو حمزه ثمالى گفت: از امام زین العابدین (ع) و حسن مثنى پسر امام حسن مجتبى (ع) شنیدم كه در توضیح آیه شریفه «... وَ قالُوا آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّى لَهُمُ التَّناوُشُ مِنْ مَكانٍ بَعيد»<ref>سوره سبأ، آیه 52</ref> گفتند: آنها لشكرى در سرزمین «بیداء» هستند كه زمین زیر پاى آنها فرو می‌رود و آنها را در كام خود فرو می‌برد.
* فرورفتن زمین در بیدا<ref name=":0">شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، دفتر انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ص۶۵۰.</ref> فرورفتن زمین در بیدا یکی از علائم حتمی ظهور گفته شده است. امین الدین طبرسى روایت نموده كه [[ابو حمزه ثمالى]] گفت: از امام زین العابدین (ع) و [[حسن مثنى]] پسر امام حسن مجتبى (ع) شنیدم كه در توضیح آیه شریفه «... وَ قالُوا آمَنَّا بِهِ وَ أَنَّى لَهُمُ التَّناوُشُ مِنْ مَكانٍ بَعيد»<ref>سوره سبأ، آیه 52</ref> گفتند: آنها لشكرى در سرزمین «بیداء» هستند كه زمین زیر پاى آنها فرو می‌رود و آنها را در كام خود فرو می‌برد.
از ام سلمه (همسر پیغمبر) نقل شده که می‌گفت: پیغمبر (ص) فرمود: شخصى از بیم جان خود به خانه خدا پناه می‌برد. لشكرى براى گرفتن او فرستاده مى‌‏شود. موقعى كه لشكر به «بیداء» واقع در بیابان مكه و مدینه می‌رسند در زمین فرو می‌روند.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) - تهران، اسلامیه، چ28، 1378 ش، ج 51، ص 953.</ref>  
از ام سلمه (همسر پیغمبر) نقل شده که می‌گفت: پیغمبر (ص) فرمود: شخصى از بیم جان خود به خانه خدا پناه می‌برد. لشكرى براى گرفتن او فرستاده مى‌‏شود. موقعى كه لشكر به «بیداء» واقع در بیابان مكه و مدینه می‌رسند در زمین فرو می‌روند.<ref>مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) - تهران، اسلامیه، چ28، 1378 ش، ج 51، ص 953.</ref>  


۴۹۱

ویرایش