عدم جواز روزه برای مسافر با توجه به آیه ۱۸۴ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} آيه ی شريفه ی {{قرآن|...و اَن تصوموا خير لَكم ان كنتم تعلمون}}...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
حنفيّه، شافعيّه، مالكيه و حنابله از جمله مذاهب اهل سنت هستند، و در بسياری از مسائل فقهی با يکديگر نيز اختلاف نظر دارند. در مورد احكام روزه ی مسافر، شرايط سفر و حدّ آن نيز نظرِ واحدی در ميان آنان به چشم نمی خورد; امّا درباره ی جواز يا عدم جواز روزه ی مسافر، مهم ترين مُستَنَد آن¬ها همان آيه ی شريفه ی ۱۸۴ سوره¬ي بقره می باشد.  
حنفيّه، شافعيّه، مالكيه و حنابله از جمله مذاهب اهل سنت هستند و در بسياری از مسائل فقهی با يکديگر نيز اختلاف نظر دارند. در مورد احكام روزه مسافر، شرايط سفر و حدّ آن نيز نظرِ واحدی در ميان آنان به چشم نمی‌خورد. اما درباره جواز يا عدم جواز روزه مسافر، مهمترين مُستند آنها همان آيه شريفه ی ۱۸۴ سوره بقره می باشد.  


درباره ی روزه ی مسافر، در ميان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد; به طوری كه حنفيه و شافعيه معتقدند: در صورتی كه روزه گرفتن برای وی مشقّت نداشته باشد. مستحب است. آن ها برای اثبات مطلب خود به آيه ی شريفه ی (و اَنْ تَصُوموا لكم...) استناد كرده اند و می گويند اگر روزه در سفر مشقّت داشته باشد، افطار نمودن بهتر است.
درباره ی روزه مسافر، در ميان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد. به طوری كه حنفيه و شافعيه معتقدند: در صورتی كه روزه گرفتن برای وی مشقّت نداشته باشد. مستحب است. آن ها برای اثبات مطلب خود به آيه ی شريفه ی (و اَنْ تَصُوموا لكم...) استناد كرده اند و می گويند اگر روزه در سفر مشقّت داشته باشد، افطار نمودن بهتر است.


مالكيه مي گويند: اگر مشقت نباشد، روزه براي مسافر بهتر است.  
مالكيه مي گويند: اگر مشقت نباشد، روزه براي مسافر بهتر است.  
خط ۲۹: خط ۲۹:


به اين ترتيب روشن می شود كه جمله ی (و ان تصوموا خير لكم) خطاب به همه ی روزه داران است نه گروه خاصّی از آنان.<ref>مكارم شيرازی، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، ج۱، ص۶۲۶.</ref> و نيز روشن می شود كه اين جمله دلالت بر وجوب تخييری روزه ندارد بلكه با توجه به جمله ی (و من كان مريضاً او علی سفر فعده من ايام اُخر) همان طور كه روزه گرفتن برای افراد سالم يك فريضه ی الهی است، افطار كردن هم برای بيماران و مسافران يك فرمان الهی می باشد كه مخالفت با آن گناه است.
به اين ترتيب روشن می شود كه جمله ی (و ان تصوموا خير لكم) خطاب به همه ی روزه داران است نه گروه خاصّی از آنان.<ref>مكارم شيرازی، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، ج۱، ص۶۲۶.</ref> و نيز روشن می شود كه اين جمله دلالت بر وجوب تخييری روزه ندارد بلكه با توجه به جمله ی (و من كان مريضاً او علی سفر فعده من ايام اُخر) همان طور كه روزه گرفتن برای افراد سالم يك فريضه ی الهی است، افطار كردن هم برای بيماران و مسافران يك فرمان الهی می باشد كه مخالفت با آن گناه است.
{{پایان پاسخ}}
 
<span></span>


==منابع==
==منابع==
۱۵٬۱۴۷

ویرایش