|
|
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{ویرایش}}
| |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| عدالت را از دیدگاه حضرت علی(ع) تبیین کنید؟ | | عدالت اجتماعی را از دیدگاه حضرت علی(ع) تبیین کنید؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| عدالت، محوریترین، بنیادیترین و شاملترین مسئله سیاست و حکومت علوی است. نام مقدس امام علی(ع)، آن چنان با عدالت درآمیخته که نام علی، عدالت را تداعی میکند و عدالت، علی را. عدالت، همواره سرمشقی مهم در زندگی علی(ع) بود و او در راه اجرای عدالت و گسترش قسط، شهد شهادت نوشید.
| | {{درگاه|حکومت دینی}} |
| | امام علی(ع) رعایت عدالت را سبب وسعت، گشایش و همچنین عامل بقای حکومت و دولت دانسته است. ایشان، حاکمان را توصیه به رعایت انصاف نموده است. امام علی(ع) ستم بر ناتوان را بدترین نوع ستم دانسته و سفارش بسیار به یاری و کمک رساندن به طبقات پایین جامعه داشته است. حضرت علی(ع) در ایجاد فرصتهایِ برابر، موضعگیری سرسختانهای داشت و زمانی که به خلافت رسید، تمام امتیازات سیاسی و اقتصادی که به نزدیکان، دوستان و اقوام خلیفه سابق به ناحق داده شد، از آنها گرفت. |
|
| |
|
| در نظام علوی و در آموزههای آن عدالت مجسّم، هیچ مصلحتی بالاتر از مصلحت اقامه عدل نیست. تأمل در کلام علی(ع) جایگاه عدالت را بیش از پیش در اذهان روشنتر خواهد کرد.
| | == اثرات عدالت اجتماعی از نگاه امام علی(ع) == |
| | ظلم و بی عدالتی در جامعه به خصوص از سوی حاکمان دارای اثرات و عواقب بدی است و بنا به فرمایش حضرت علی(ع) مهمترین عامل براندازی حکومتها و زوال دولتها، بیعدالتی است.<ref>شرح غررالحکم و دررالکلم، محمد علی انصاری، چاپ هشتم، ج۲، ص۵۹۲.</ref> مهمترین اثر عدالت برای دولتها این است که سبب ماندگاری و محبوبیت دولتها میشود.<ref>نهج البلاغه، محمد عبده، قم، دارالذخائر، ۱۴۱۲ق، البلاغه، حکمت ۴۷۶.</ref> همچنین اثرات و فواید دیگری نیز برای عدالت اجتماعی ذکر شده است: |
|
| |
|
| فردی از حضرت علی(ع) پرسید: أیهما أفضل: العدل او الجود؟ آیا عدالت شریف تر و بالاتر است یا بخشندگی؟ علی(ع) به دو دلیل میفرماید عدل از جود بالاتر است، یکی اینکه: «العدل یضع الامور مواضعها و الجود یخرجها من جهتها» یعنی عدل امور و جریانها را در مسیر و مجرای طبیعی خود قرار میدهد. اما جود جریانها را از مجرای طبیعی خود خارج میسازد. دیگر اینکه میفرماید: «العدل سائس عام والجود عارض خاص» عدالت قانونی است عام و شامل که همه اجتماع را در بر میگیرد، اما جود و بخشش یک حالت استثنائی و غیر کلی است که اگر جنبه قانونی و عمومی پیدا کند و کلیت یابد دیگر جود نیست. علی(ع) آنگاه نتیجه میگیرد «فالعدل اشرفهما و افضلهما یعنی پس از میان عدالت وجود، آن که اشرف و افضل است عدالت است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۳۵۰.</ref>
| | * پیشرفت و گسترش جامعه در امور مادی و معنوی؛ امام علی(ع) در این زمینه فرمودهاند: در به کار بستن عدل، وسعت و گشایشی (در امور مادی و معنوی) است (که در هیچ زمینه دیگری چنین گشایشی یافت نمیشود) و اگر عدل بر فردی تنگ گیرد، ستم و ظلم بر وی تنگتر خواهد گرفت.<ref>شرح غررالحکم، همان، ج۲، ص۵۱۵.</ref> |
| | * عدالت عامل پیشگیری از فساد اخلاقی و ناراحتیهای روحی؛ علی(ع) در خطبهای در صفین فرمودند: زمانی که رعیت حق والی را ادا کرد و والی حق او را ادا نمود، حق در میان آنها عزت مییابد و راههای دین بر پا میگردد و نشانههای عدل اعتدال مییابد، پس زمانه به عدل آباد میگردد و به بقای دولت امید میرود و مطامع دشمنان به نومیدی میگراید. اما اگر رعیت بر ولی خود غلبه کند یا والی بر رعیت ستم روا دارد، اختلاف روی میدهد و نشانههای ستم و ظلم آشکار گردد و دغلبازی در دین بسیار شود و احکام دین معطل ماند و فساد و منکَر میان مردم بسیار گردد. پس آنجا ابرار خوار گردند و اشرار عزیز و وظایفی که خدا برای مردم مقرر فرموده است در نظر شان بزرگ و دشوار آید.<ref>نهج البلاغه، ترجمه اسد الله مبشری، دفتر نشر فرهنگ، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۸۶۷.</ref> |
| | * عدالت عامل وحدت و اتحاد مردم با یکدیگر؛ امام علی(ع) فرمود: عدل اساس پایداری و اتحاد مردم است.<ref>شرح غررالحکم، همان، ج۱، ص ۲۸.</ref> |
| | * عدالت عامل گسترش محبت و علائق اجتماعی؛ امام علی(ع) در بیان رابطه عدل و محبت در کلام خود چنین میفرمایند: بهترین چیزی که حکمرانان را خشنود میسازد به پا داشتن عدل در شهرها و آشکار ساختن محبت رعیت است.<ref>جورج جورداق، بخشی از زیباییهای نهج البلاغه، ترجمه محمد رضا انصاری، کانون انتشارات محمدی، ۱۳۶۶ش، ص۲۳۴.</ref> |
|
| |
|
| عدالت دارای شاخههای زیادی است اما علی(ع) به عدالت از چه جنبه آن مینگریسته است؟ با نگاه به سیره و کلام آن حضرت معلوم میشود به جنبه اجتماعی عدالت توجه بیشتری داشته است. از یک طرف از سخنان علی(ع) و از طرف دیگر از عمل ایشان مخصوصا از طرز رفتاری که در دوره زعامت و حکومت خود داشت، معلوم میشود که عدالت به صورت یک فلسفه اجتماعی اسلامی مورد توجه او بوده و آن را ناموس بزرگ اسلام تلقی میکرده و از هر چیزی بالاتر میدانسته است؛ بنابراین ما نیز به بررسی یک از شاخههای عدالت ـ یعنی عدالت اجتماعی ـ تنها در کلام (نه سیره) آن حضرت میپردازیم.
| | == رعایت انصاف نسبت به بندگان خدا == |
| | علی(ع) در فرمان خود به مالک اشتر چنین فرمود: نسبت به خداوند و نسبت به مردم از جانب خود، و از جانب افراد خاص خاندانت، و از جانب رعایائی که به آنها علاقمندی، انصاف به خرج ده! که اگر چنین نکنی، ستم نمودهای! و کسی که به بندگان خدا ستم کند، خداوند پیش از بندگان، دشمن او خواهد بود، و کسی که خداوند دشمن او باشد دلیلش را باطل میسازد و با او به جنگ میپردازد تا دست از ظلم بردارد یا توبه کند؛ و بدان، هیچ چیز در تغییر نعمتهای خدا و تعجیل انتقام و کیفرش، از اصرار بر ستم سریعتر و زودرستر نیست، چرا که خداوند دعا و خواسته مظلومان را میشنود و در کمین ستمگران است.<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref> |
|
| |
|
| == اثرات عدالت اجتماعی از نگاه امیر المومنین == | | == ظلم نکردن نسبت به مردم == |
| همانطور که ظلم و بی عدالتی در جامعه به خصوص از سوی حکام دارای اثرات و عواقب بدی است و بنا به فرمایش حضرت علی(ع) مهمترین عامل براندازی حکومتها و زوال دولتها بی عدالتی است.<ref>شرح غررالحکم و دررالکلم، محمد علی انصاری، چاپ هشتم، ج۲، ص۵۹۲.</ref> رعایت عدالت هم به نوبه خود برای دولت و مردم دارای اثراتی است. مهمترین اثر آن برای دولتها این است که سبب ماندگاری و محبوبیت دولتها میشود.<ref>نهج البلاغه، محمد عبده، قم، دارالذخائر، ۱۴۱۲ق، البلاغه، حکمت ۴۷۶.</ref> هم چنین میتوان اثرات و فواید زیر را برای اجتماع در نظر گرفت:
| | امام علی(ع) به یکی از فرمانداران خود فرمود: «عدالت را پیشه خود نما و از ظلم به مردم، دوری گزین؛ زیرا تجاوز و تعدی، سبب فرار و دوری مردم از تو خواهد شد و ظلم و ستم سبب قیام مردم و توسل آنها به شمشیر علیه تو میشود».<ref>نهج البلاغه، قصار الحکم، ۴۷۶.</ref> ایشان همچنین فرمودهاند: «ستم بر ناتوان، بدترین ستم است».<ref>نهج البلاغه، نامه، ۳۶.</ref> «بدا به حال آن که فقرا و مساکین، دشمن او باشند».<ref>نهج البلاغه، نامه، ۲۶.</ref> |
|
| |
|
| ۱. پیشرفت و گسترش جامعه در امور مادی و معنوی. امیر المومنین علی(ع) در همین زمینه میفرمایند: فی العدل سعه و من ضاق علیه فالجور أضیق.<ref>شرح غررالحکم، همان، ج۲، ص۵۱۵.</ref> در به کار بستن عدل وسعت و گشایشی (در امور مادی و معنوی) است (که در هیچ زمینه دیگری چنین گشایشی یافت نمیشود) عدل بر هر کسی تنگ گیرد البته جور و ستم بر وی تنگتر خواهد گرفت.
| | == توجه به نیازمندان == |
| | امام علی(ع) در فرمان خود به مالک اشتر نیز میفرماید: {{عربی|ثُمَّ اللَّهَ اللَّهَ فِي الطَّبَقَةِ السُّفْلَى مِنَ الَّذِينَ لَا حِيلَةَ لَهُمْ مِنَ الْمَسَاكِينِ وَ الْمُحْتَاجِينَ وَ أَهْلِ الْبُؤْسَى وَ الزَّمْنَى فَإِنَّ فِي هَذِهِ الطَّبَقَةِ قَانِعاً وَ مُعْتَرّا|ترجمه=خدا را خدا را در طبقه پايين اجتماع، از آنان كه راه چاره ندارند، و از كار افتادگان و نيازمندان و دچارشدگان به زيان و سختى و صاحبان امراضى كه از پا در آمدهاند، در ميان اينان كسانى هستند كه روى سؤال و اظهار حاجت دارند و كسانى كه عفت نفسشان مانع از سؤال است}}.<ref>نهج البلاغه، نامه، ۵۳.</ref> |
|
| |
|
| ۲. عدالت عامل پیشگیری از فساد اخلاقی و ناراحتیهای روحی. امیر المومنین علی(ع) در خطبه ای که در صفین ایراد فرمود به این مطلب چنین اشاره فرمود: پس وقتی رعیت حق والی را ادا کرد و والی حق او را ادا نمود، حق در میان آنها عزت مییابد و راههای دین بر پا میگردد و نشانههای عدل اعتدال مییابد، پس زمانه به آن (یعنی عدل) آباد میگردد و به بقای دولت امید میرود و مطامع دشمنان به نومیدی میگراید. اما اگر رعیت بر ولیّ خود غلبه کند یا والی بر رعیت ستم روا دارد اختلاف کلمه روی میدهد و نشانههای ستم و ظلم آشکار گردد و دغلبازی در دین بسیار شود و احکام دین معطل ماند و فساد و منکر میان مردم بسیار گردد پس آنجا ابرار خوار گردند و اشرار عزیز و وظایفی که خدا برای مردم مقرر فرموده است در نظر شان بزرگ و دشوار آید.<ref>نهج البلاغه، ترجمه اسد الله مبشری، دفتر نشر فرهنگ، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۸۶۷.</ref>
| | از امام علی(ع) پرسیدند عدالت برتر است یا بخشش؟ آن حضرت فرمود: {{متن عربی|ترجمه=عدل امور را در جاى خود قرار مىدهد، و جود آنها را از جايگاه خود بيرون مىبرد. عدل حافظ عموم است، و بخشش سودبخش عدهاى خاص. پس عدالت شريفتر و برتر است.}}<ref>سید رضی، نهج البلاغة، تصحیح صبحی صالح، ص۵۵۳.</ref> |
|
| |
|
| ۳. عدالت عامل وحدت و اتحاد مردم با یکدیگر. امام علی(ع) فرمود: العدل قوام البریه.<ref>شرح غررالحکم، همان، ج۱، ص ۲۸.</ref> عدل اساس پایداری و اتحاد مردم است.
| | == برابری فرصتها و تساوی همه در برابر قانون == |
| | حضرت علی(ع) در ایجاد فرصتهایِ برابر، موضعگیری سرسختانه داشت و زمانی که به خلافت رسید، تمام امتیازات سیاسی و اقتصادی که به نزدیکان، دوستان و اقوام خلیفه سابق به ناحق داده شد، را از آنها گرفت. ایشان در این مورد فرمودند: «به خدا سوگند! آنچه بیهوده از بیت المال مسلمین به این و آن بخشیده، اگر بیابم، به بیت المال بازمیگردانم، گرچه زنانی را به آن کابین بسته یا کنیزانی را با آن خریده باشند؛ زیرا عدالت گشایش میآورد.<ref>نهج البلاغه، خطبه، ۱۵.</ref> |
|
| |
|
| ۴. عدالت عامل گسترش محبت و علائق اجتماعی. امام علی(ع) در بیان رابطه عدل و محبت در کلام خود چنین میفرمایند: بهترین چیزی که حکمرانان را خشنود میسازد به پا داشتن عدل در شهرها و آشکار ساختن محبت رعیت است البته محبت رعیت هنگامی آشکار میگردد که سینههای آنان (از عقدهها و حقارتهایی که ناشی از بی عدالتی است) سالم باشد؛ و نصیحت آنان هنگامی صحیح است که حکمرانان را نگهداری کنند و حکومتشان را سنگین نشمارند (یعنی از آنها به سبب عدالتشان راضی باشند).<ref>جورج جورداق، بخشی از زیباییهای نهج البلاغه، ترجمه محمد رضا انصاری، کانون انتشارات محمدی، ۱۳۶۶ش، ص۲۳۴.</ref>
| | امام علی(ع): «ستم دیدگانی که در نظرها ذلیل و پست هستند، از نظر من عزیز و محترمند، تا حقشان را بگیرم، و نیرومندان ستمگر در نظر من حقیر و پست هستند، تا حق دیگران را از آنها بستانم».<ref>نهج البلاغه، خطبه، ۳۷.</ref> |
|
| |
|
| == عدالت اجتماعی در گفتار حضرت علی(ع) ==
| |
| == الف: رعایت انصاف نسبت به بندگان خدا ==
| |
| علی(ع) در فرمان خود به مالک اشتر چنین فرمود: نسبت به خداوند و نسبت به مردم از جانب خود، و از جانب افراد خاص خاندانت، و از جانب رعایائی که به آنها علاقمندی، انصاف به خرج ده! که اگر چنین نکنی، ستم نمودهای! و کسی که به بندگان خدا ستم کند، خداوند پیش از بندگان، دشمن او خواهد بود، و کسی که خداوند دشمن او باشد دلیلش را باطل میسازد و با او به جنگ میپردازد تا دست از ظلم بردارد یا توبه کند؛ و بدان، هیچ چیز در تغییر نعمتهای خدا و تعجیل انتقام و کیفرش، از اصرار بر ستم سریع تر و زودرس تر نیست، چرا که خداوند دعا و خواسته مظلومان را میشنود و در کمین ستمگران است.<ref>نهج البلاغه، نامه ۵۳.</ref>
| |
|
| |
| == ب: ظلم نکردن نسبت به مردم ==
| |
| امام علی(ع) به استاندار فارس فرمود:
| |
|
| |
| عدالت را پیشه خود نما و از تعدی و ظلم به مردم، دوری گزین، زیرا که تجاوز و تعدی، سبب فرار و دوری مردم از تو خواهد شد و ظلم و ستم سبب قیام مردم و توسل آنها به شمشیر علیه تو میشود.<ref>نهج البلاغه، قصار الحکم، ۴۷۶.</ref>
| |
|
| |
| == ج: توجه به نیازمندان ==
| |
| در این رابطه امیر مؤمنان علی(ع) میفرمایند:
| |
|
| |
| خداوند سبحان غذا ونیاز حاجتمندان را در اموال ثروتمندان معین کرده، پس هیچ فقیری نیست مگر آنکه ثروتمندی از آن استفاده نموده باشد، و خداوند متعال در این باره از آنها خواهد پرسید.<ref>نهج البلاغه، قصار الحکم، ۳۲۸.</ref>
| |
|
| |
| آن حضرت در فرمان خود به مالک اشتر نیز چنین میفرماید:
| |
|
| |
| الله الله فی الطبقه السفلی من الذین لا حیله لهم من المساکین و المحتاجین و اهل البؤسی و الزمنی.<ref>نهج البلاغه، نامه، ۵۳.</ref>
| |
|
| |
| خدا را! خدا را! در مورد طبقه پایین، آنها که راه چاره ندارند، یعنی مستمندان و نیازمندان و تهیدستان و از کار افتادگان.
| |
|
| |
| == د: برابری فرصتها ==
| |
| حضرت علی(ع) در این باره موضعگیری سرسختانه نموده، و به مجرّد اینکه به خلافت دست یافت، عنوان نمود تمام امتیازات سیاسی و اقتصادی که به نزدیکان و دوستان و فامیل خلیفه سابق به ناحق داده شده است را از آنها خواهد گرفت، و در این باره فرمود:
| |
|
| |
| به خدا سوگند! آنچه بیهوده از بیت المال مسلمین به این و آن بخشیده، اگر بیابم، به صاحبش بازمیگردانم، گرچه زنانی را به آن کابین بسته یا کنیزانی را با آن خریده باشند، زیرا عدالت گشایش میآورد، و آن کس که عدالت بر اوگران آید، تحمل ظلم و ستم بر او گرانتر خواهد بود.<ref>نهج البلاغه، خطبه، ۱۵.</ref>
| |
|
| |
| ۵. اجرای قانون برای همه (تساوی همه در برابر قانون)
| |
|
| |
| در حکومت نا عادلانه قانون به اجراء در نیاید مگر برای مستضعفین، اما صاحبان مقام و ثروت، در مقابل قانون مصونیت داشته باشند.
| |
|
| |
| امام علی(ع)، با این شیوه از ظلم و ستم قاطعانه و سرسختانه، مبارزه نمود. چنانکه در این باره فرموده است:
| |
|
| |
| ستم دیدگانی که در نظرها ذلیل و پست هستند، از نظر من عزیز و محترمند، تا حقشان را بگیرم، و نیرومندان ستمگر در نظر من حقیر و پستند، تا حق دیگران را از آنها بستانم.<ref>نهج البلاغه، خطبه، ۳۷.</ref>
| |
|
| |
| == و، تجاوز نکردن به حقوق دیگران مخصوصاً مظلومین ==
| |
| امام(ع) میفرمایند: «ستم بر ناتوان، بدترین ستم است».<ref>نهج البلاغه، نامه، ۳۶.</ref>
| |
|
| |
| و نیز میفرماید: «بدا به حال آن که فقرا و مساکین، خصم او باشند».<ref>نهج البلاغه، نامه، ۲۶.</ref>
| |
|
| |
| آنچه لازم است در پایان این مقاله تذکر داده شود، لزوم الگو قرار دادن حضرت علی(ع) در تمام شئون و عرصههای زندگی، خصوصا عدالت خواهی و عدالت جویی است. همه ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که تنها در سایه عدالت و عنایت است که میتوان رشد و بالندگی را در جامعه انتظار داشت، هر چند رسیدن به این مرتبه همتی عالی و عزمی قوی و اراده ای پولادین میطلبد که دور از دسترس نیست.
| |
| {{پایان پاسخ}}
| |
| {{مطالعه بیشتر}} | | {{مطالعه بیشتر}} |
|
| |
|
| == معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر == | | == مطالعه بیشتر == |
| ۱ـ اصول عدالت اجتماعی، محمد محمدی گیلانی، قم، انتشارات جهان آرا.
| | * اصول عدالت اجتماعی، محمد محمدی گیلانی، قم، انتشارات جهان آرا. |
| | | * اصول عدالت علوی، جمعی از نویسندگان، تهران مؤسسه فرهنگی قدر ولایت، ۱۳۸۰ش. |
| ۲ـ اصول عدالت علوی، جمعی از نویسندگان، تهران مؤسسه فرهنگی قدر ولایت، ۱۳۸۰ش.
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
خط ۷۶: |
خط ۴۱: |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = کلام | | | شاخه اصلی = کلام |
| |شاخه فرعی۱ = عدل الهی | | | شاخه فرعی۱ = عدل الهی |
| |شاخه فرعی۲ = عدل | | | شاخه فرعی۲ = عدل |
| |شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =شد |
| | تیترها = | | | تیترها =شد |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینکدهی = | | | لینکدهی = |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه =شد |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | | بازبینی نویسنده = |
| | بازبینی = | | | بازبینی = |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ج |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |
| | |
| | [[رده:فضائل امام علی(ع)]] |