عالمان مشهور اخباری

سؤال

رجال سرشناس اخباری چه کسانی هستند؟

درگاه‌ها

محمد امین استرابادی مشهورترین عالم اخباری است که به مؤسس یا احیاگر این مکتب مشهور است. ملا خلیل قزوینی، میرزا محمد اخباری و شیخ عبدالله سماهیجی از دیگر عالمان اخباری هستند که جزو عالمان سرشناس این مکتب شناخته می‌شوند. عالمان بزرگی مانند علامه مجلسی، فیض کاشانی، نعمت‌الله جزایری، حر عاملی، یوسف بحرانی و… از رجال معتدل مکتب اخباری هستند که برخی افکار اخباریان را ندارند.

اخباری‌گری به معنای حدیث‌گرایی در قرون چهارم و پنجم عالمانی مانند شیخ صدوق، کلینی و ابن قولیه را داشت که هرچند جزو مکتب اخباری مصطلح نیستند اما گرایش شدید آنها به حدیث، آنان را به اهل نقل و اهل حدیث شهره کرده بود و برخی آنان را اخباریان متقدم می‌نامند.

محمد امین استرابادی

محمد امین استرابادی (متوفای ۱۰۳۳) از علمای عصر صفویه را بنیانگذار اخباری‌گری می‌دانند. او تحت تأثیر استادش میرزا محمد استرابادی بود و اجتهاد را کنار نهاد و به تأسیس این مکتب پرداخت. مهمترین اثر مکتوب او کتاب الفوائد المدنیة، است که اندیشه‌های کلامی و فقهی خود را در آنها بیان کرده است.

استرابادی معتقد بود استنباط احکام نظری از آیات قرآنی که محتمل وجوه متعدد است، جز برای معصومان اهل بیت(ع) که مخاطبان واقعی قرآن هستند، امکان‌پذیر نیست. وی به صحت جمیع احادیث کتب اربعه و اصولاً صحت غالب احادیث امامی قائل بود و معتقد بود که منابع کتب اربعه، اصولی است که اصحاب ائمه(ع) آن را مدون ساخته، به مضامین آن عمل می‌کردند. وی بخش مهمی از کتاب الفوائد المدنیة خود را به بررسی ماهیت اجتهاد اختصاص داده، استنباطات ظنی اصولیان را به نقد گرفته است.

استرابادی عقل را در امور مربوط به شریعت و اموری که از دسترس حواس انسان خارج است ناتوان و نامعتبر توصیف می‌کند.

ملا خلیل قزوینی

خلیل بن غازی قزوینی (متوفای ۱۰۸۹) از عالمان اخباری قرن یازدهم در عصر اوج‌گیری گرایش اخباریگری، در اصفهان و قزوین می‌زیست. از اساتید او می‌توان به میرداماد و شیخ بهایی اشاره کرد.

ملا خلیل قزوینی از اخباریان سرسخت بود که علم اصول و اجتهاد را رد می‌کرد. او معتقد بود تمام روایات اصول کافی صحیح هستند و عمل به آن واجب است. کتاب صافی در شرح کافی به زبان فارسی اثر اوست.

میرزا محمد اخباری

میرزا محمد اخباری متولد هند و اصالتا نیشابوری در سال ۱۱۷۸، از علمای مشهور و از رهبران تندرو مکتب اخباری است. او در کنار علوم متداول دینی، در علوم غریبه از قبیل طلسمات و جفر و اعداد مطالعاتی کرد و در بحث و جدل نیز مهارت یافت. میرزا محمد هرگز از ابراز مخالفت آشکار با علمای اصول، چه در گفتار و چه در نوشتار، خودداری نمی‌کرد و همین امر سبب شد تا حکم قتل او توسط علما و مجتهدان به‌نام آن زمان امضا گردد. در پی صدور حکم قتل میرزا محمد، گروهی به خانه او هجوم بردند و او را به همراه فرزندش احمد و یکی از شاگردانش به قتل رساندند. کتاب البرهان فی التکلیف و البیان او در بیان تکلیف و اسباب مسلک اخباری و رد مجتهدان است.

میرزا محمد در مقابل مجتهدان چنان هتاکی می‌کرد که کاشف الغطاء خطاب به او می‌گوید: «به پنج خصلت شهرت یافته‏‌اى که پست‏‌ترین صفات آدمى است: کم عقلى، سستى در دین، بی‌‏وفایى، بی‌حیایى، حسد بی‌حد و مرز. و هر یک از این خصلت‌ها در وجود تو مظاهرى دارد که بر هیچ فردى پوشیده نیست.»

شیخ یوسف بحرانی

یوسف بحرانی مشهور به صاحب حدائق، فقیه و محدّث اخباری معتدل و متتبّع پر اثرِ قرن دوازدهم است. بحرانی یکی از برجسته‌ترین عالمان و مدافعان نحله فقهی و حدیثی اخباری و نیز آخرین شخصیت در خورِ ذکرِ این مکتب است که با وحید بهبهانی، مجتهد ضد اخباری معاصر خود، در کربلا مناظرات طولانی داشته و گفته شده است که این مناظرات در تغییر دیدگاه او و احتمالاً از رونق افتادن مسلک اخباری و رواج مکتب اصولی (با توجه به موقعیت علمی بحرانی نزد اخباریون) سخت مؤثر افتاده است. اعتدال و انصاف صاحب حدائق را در پایان رسیدن عصر اخباری گری مؤثر می‌دانند. مشهورترین اثر او الحدائق الناضرة است که در ۲۵ جلد انتشار یافته است.

فیض کاشانی

ملا محسن فیض کاشانی (درگذشت ۱۰۹۱ق) یکی از پایه‌های اصلی اخباریان معتدل در نظام فکری اخباریگری است. او در بسیاری از نوشته‌های خویش، تمسک به اخبار و دوری گزیدن از اجتهاد غیرمأثور را مطرح و از آن دفاع کرده است. فیض قطعیت صحیح بودن روایات کتب اربعه را بر خلاف اخباریان نمی‌پذیرد. و ظاهر قرآن را حجت می‌شمارد. فیض کاشانی احکام عقلی تأیید شده شرع را می‌پذیرد و عقل را به عنوان نور الهی معرفی می‌کند. تفسیر الصافی، الوافی، المحجة البیضاء و مفاتیح الشرایع از آثار اوست. او داماد ملاصدرا بود.

برخی گفته‌اند فیض کاشانی برخلاف برخی گزارش‌ها اخباری نبوده است. در واقع فیض کاشانی به گونه خلاقانه‌ای در آثارش موفق شده دیدگاه‌های حکمی و اخباری استادان خود را تلفیق کند.

سایرین

• شیخ صدوق محدث و فقیه بزرگ شیعه امامیه، متولد سال ۳۰۵ قمری است. برخی شیخ صدوق را آغازگر مکتب اخباری می‌دانند. کتاب مَن لا یَحضُرُه الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست.
• سید نعمت‌الله جزایری مصلح دینی ـ اجتماعی و از رجال خوزستانی اثرگذار در فقه و اندیشهٔ امامی در دورهٔ صفویه، از اخباریان میانه‌رو، (درگذشت ۱۱۱۲) است که گفته شده، با اینکه اخباری بوده، در تأیید و نصرت مجتهدان و هواداران ایشان و ارج نهادن به اقوال آنان اهتمام تمام داشته است.
• شیخ حرعاملی صاحب کتاب مشهور وسائل الشیعة و از پیروان غیرافراطی طریقه اخباری و از مخالفان روش اجتهادی است.
• علامه مجلسی مسلک و رویکرد علمیِ علّامه مجلسی و نسبتش با اخباری‌گری، محل بحث و اختلاف است. به قول برخی، مشرب معتدل اخباری‌گری دارد؛ و برخی نیز معتقدند که مجلسی، نه اخباریِ صرف است و نه مجتهد خالص؛ بلکه خود، مسلکی جداگانه دارد، که از دید شاگردش شیخ‌ یوسف بحرانی، «حدّ وسط بین قول اخباریان و مجتهدان» است. مجلسی دوم خود می‌گوید که روش او حد وسطی میان اخباریان و اصولیان است. مهمترین و مشهورترین کتاب او بحار الانوار است که پیش از آن چنین کاری انجام نشده بود.
• محمد تقی مجلسی کتاب معروف او روضة المتقین و پدر علامه مجلسی، از پیروان میانه‌رو و متعادل مکتب اخباری بوده است.
• شیخ سلیمان بحرانی فقیه و محدّثِ قرون یازدهم و دوازدهم از عالمان اخباری شناخته می‌شود. از بحرانی بیش از پنجاه رساله و کتاب در موضوعات مختلف فقهی و اصولی و حدیثی و اعتقادی برجای مانده است.
• شیخ عبدالله سماهیجی از عالمان بزرگ اخباری، در سال ۱۰۷۶ ه‍.ق در بحرین به دنیا آمد. او را از اخباریان تندرو می‌دانندکه به کثرت طعن بر مجتهدان شهره بود و به مجتهان ناسزا می‌گفت.
• ملا عبدالله شوشتری از شاگردان مقدس اردبیلی و استاد محمد تقی مجلسی، در اوایل قرن یازدهم سهم مهمی در احیای علم حدیث داشت.

از دیگر عالمان اخباری می‌توان محمد طاهر قمی، آقا رضی قزوینی، شیخ حسین کرکی، ملا عبدالله تونی، را نام برد.

جستارهای وابسته

• دوره‌های اخباری‌گری
• عقاید اخباری‌گری