طول عمر امام زمان(ع)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۱ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه |شاخه ف...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

آيا طول عمر امام عصر(عج) معقول است؟

مسئله طول عمر از مسائلي است كه در اختيار انسان نمي‌باشد مثل ايجاد حيات و ممانعت از مرگ انسان، از اين رو ادامه حيات انسان در اختيار آفريننده اوست؛ و در نهايت اين‌كه انسان اموري را مي‌تواند نزد عقل خويش بررسي نمايد، كه در اختيار او باشد؛ و تنها حدس، گمان، تخمين و تجربه است كه اين امور را براي انسان روشن و واضح مي‌سازد. مسايلي مانند كيفيت كرات آسماني؛ تعدّد آسمان‌ها و زمين، علت استقرار زمين در حركت كروي، ابتدا و غايت دنيا و موجودات آن و بسياري از مسايل ديگر براي انسان معلوم نمي‌باشد و اين ناشي از نقصان علم انسان مي‌باشد.

در مورد علت طول عمر بشر هنوز دليلي واضح در اختيار نمي‌باشد و تنها براساس تجربه و گمان به دست آمده است كه، تا آن زمان كه مقتضاي عمر و حيات انسان موجود بوده و مانعي از ادامه حيات نباشد، انسان بايد حيات داشته باشد. با تمام اين فرضيات ممكن است اسبابي باعث ازدياد و كاهش طول عمر گردد. اين خصوصيّت در ديگر موجودات نيز به چشم مي‌خورد، به طوري كه بعضي از گياهان مانند درختي دركاليفرنيا كه حدود پنج هزار سال عمر دارد[۱] و بسيار موجودات كوچك و بزرگ كه به اذن خداوند طول عمري بلند پيدا كرده‌اند.

اكنون با اين توضيحات به ذكر چند دليل عقلي و نقلي درباره طول عمر امام عصر(عج) مي‌پردازيم:

مسئله طول عمر امام عصر(عج) بعيدتر و غريب‌تر از مسئله خلقت انسان و سير تكويني او نمي‌باشد، چرا كه او از عالم اصلاب به عالم ارحام و سپس از آنجا به عالم دنيا منتقل مي‌گردد و پس از آن عالمي ديگر به نام برزخ و سپس جهان آخرت در انتظار اوست؛ و اين مهم از آيات قرآن نيز فهميده مي‌شود: }}و ان كنتم في ريب من البعث فانا خلقناكم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم من مضغه مخلّقه و غير مخلّقه لنبيّن لكم[۲]﴿يعني: اگر در روز رستاخيز شك داريد (بدانيد كه)، شما را از خاك آفريديم. سپس از نطفه، بعد از خون بسته شده، سپس از گوشت له شده، كه بعضي داراي شكل خلقت است بعضي بدون شكل تا براي شما روشن كنيم كه بر همه چيز قادريم. خداوندی كه انسان را اين‌گونه منقلب مي‌گرداند و جسم او را متغير مي‌سازد، مي‌تواند مخلوق خويش را در مدّت زماني بيشتر در اين دنيا و هر كدام از مراحل خلقت يا تكوين نگاه دارد.ان الله علي كل شيء قدير.﴿۲ـ مسئله طول عمر دوازدهمين امام شيعيان موضوعي جديد نمي‌باشد و آن در اديان و دوران گذشته نيز سابقه دارد، به طوري كه برخي از انبياء مثل خضر(ع)، نوح(ع) عيسي(ع) ادريس(ع) ، و ديگران طول عمر بلندي داشته[۳] و برخي دارند؛ كه قرآن نيز به آن اشاره دارد:و لقد ارسلنا نوحاً الي قومه، فلبث فيهم الف سنه الاّ خمسين عاماً[۴]{{قرآن| و يا اين‌كه بعضي از روايات صراحت داردکه، حضرت عيسي(ع) تا هنگام ظهور زنده مي‌باشد و از ياران حضرت حجه بن الحسن(عج) مي‌باشد و پشت سر آن به نماز مي‌ايستد و هيچ يهودي و مسيحي در روي زمين باقي نمي‌ماند مگر اين‌كه به امام عصر(عج) ايمان مي‌آورد.[۵] و از جمله دانشمندان اهل سنّت كه بر طول عمر امام زمان(عج)استدلال نموده است سبط بن جوزي است كه مي‌گويد اوّلا:ً جماعتي هستند مثل الياس و خضر كه عمري طولاني دارند و كسي سنّ آن‌ها را نمي‌داند و ثانياً: در تورات آمده است كه ذوالقرنين سه هزار سال زندگي كرد، و اين در حالي است كه مسلمين مي‌گويند امام زمان آن‌ها زنده است و حدود هزاروپانصد سال عمر كرده است و اين بعيد به نظر نمي‌رسد.[۶]

۳ـ ابليس نيز از كساني است كه به اذن خداوند عمري طولاني دارد و احدي از مسلمين آن را انكار نكرده است.

۴ـ در كتاب تورات اسامي عدّه‌اي كه عمر طولاني داشته‌اند آمده است، از آن جمله: «آدم ۹۳۰ سال، شيث ۹۲۰ سال، انوش ۹۵۰ سال، قينان ۹۱۰ سال، ارياد ۹۶۲ سال و نوح ۹۵۰ سال و ...»[۷] نتيجه اين‌كه، از آيات و روايات و شواهد تاريخي معلوم مي‌گردد، طول عمر انسان و يا هر موجود ديگر تحت اشراف و اراده صانع اوست. خداوند نيز اراده فرموده است وليّ خويش را از سال ۲۵۵ هـ . ق تاكنون از ديده افراد عادّي پنهان دارد؛ هم‌چنان‌كه آيه ۶۸ سوره يس «و من نعمّره ننكسه في الخلق افلا يعقلون» امكان اطاله عمر را مي‌رساند.

بنابراين طول عمر امام زمان(ع) هم معقول است وهم اشباه ونظائر فراوانی دارد.


مطالعه بیشتر

 ۱- دادگستر جهان،ابراهیم امینی.


منابع

  1. - دائره المعارف بريتانيايي، ج۱۴، ص۳۷۶، ابراهيم اميني، دادگستر جهان، چ چهارم، انتشارات دارالفكرقم، ص۲۹۲.
  2. - سوره حج، آيه ۵.
  3. - شافعي، البيان، باب ۲۵.
  4. - سوره عنكبوت، آيه ۱۴.
  5. - شيخ سليمان قندوزي، ينابيع الموده، ص۴۲۲.
  6. - سبط ا بن جوزي، تذكره الخواص، ص۳۷۷.
  7. - آيت الله لطف الله صافي گلپايگاني، منتخب الاثر، ص۳۴۱.