ضمیر جمع برای تثنیه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خداوند [[مومنان]] و [[کافران]] را دو گروهی می‌داند که درباره [[خدا|پروردگار]] با همدیگر اختلاف دارند: {{قرآن|هَذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ|ترجمه=اینان دو گروهند که در باره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند.|سوره= حج|آیه=۱۹}}

کلمه '''«هَذَانِ»''' و '''«خَصْمَانِ»''' تثنیه هستند و تثنیه بر عدد دو دلالت دارد نه بیشتر<ref></ref> یعنی این دو با همدیگر جدال دارند و سه یا بیشتر از آن نیستند. طبق دستور زبان عربی در ادامه باید '''«اختصما»''' و '''«ربهما»''' می‌آمد نه '''«اخْتَصَمُوا»''' و '''«رَبِّهِمْ»''' که جمع هستند و بیشتر از دو را نیز شامل می‌شوند.

پاسخ این است که اگر '''«هَذَانِ»''' و '''«خَصْمَانِ»''' به دو نفر اشاره داشت، کلمات بعدی هم باید تثنیه آورده می‌شد و اشکال وارد بود. اما این دو کلمه به دو گروه اشاره دارند و گروه، هم به دو نفر گفته می‌شود و هم به بیشتر از دو نفر و از این نگاه طبق قاعده زبان عربی، کلمات بعدی جمع آورده می‌شود.<ref>طبرسى، فضل بن حسن، ترجمه جوامع الجامع، مترجم: گروهی از مترجمان، مشهد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى، چاپ اول، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۹۸.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز با دو گروه دانست این افراد می‌نویسد: این دو گروه مؤمن و کافر در باره پروردگار با هم اختلاف دارند که مؤمنان خدا را قبول می‌کنند و کافران انکار و این آیه می‌گوید اینها دو گروهند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند، پس محل نزاع خداست که گروهی او را یکتا می‌دانند و اطاعت می‌کنند و گروهی به او کفر می‌ورزند و اطاعت نمی‌کنند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۹۲. </ref>  

{{پانویس}}