صمد: تفاوت میان نسخه‌ها

الف) راغب اصفهانی(متوفی 502ق) در کتاب مفردات الفاظ القرآن خویش می‌نویسد: صمد به معناى آقا و بزرگى است که براى انجام کارها به سوى او می‌روند و بعضى گفته‏‌اند: صمد به معناى چیزى است که تو خالى نیست، بلکه پر است.<ref>راغب اصفهانی،حسين بن محمد بن مفضل، مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۴۹۲، واژه "صمد"؛</ref>

ب) امام حسین(ع) در حدیثى براى صمد پنج معنا بیان فرموده است:

۱. صمد، کسى است که در منتهاى سیادت و آقایى است.

 

۲. صمد، ذاتى است دائم، ازلى و جاودانى.

 

۳. صمد، وجودى است که جوف ندارد. به معناى هر چیز تو پرى است که درونش خالى نباشد.

 

۴. صمد، کسى است که نمى‏‌خورد و نمى‌آشامد.

 

۵. صمد، کسى است که نمی‌خوابد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۳، ص۲۲۳، مؤسسة‌الوفاء، بیروت، ۱۴۰۹ق.</ref>