صمد: تفاوت میان نسخه‌ها

صمد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۱

۱٬۹۶۹ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ اوت ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Mafkalam

۳۱۰

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پایان سوال}}
-پاسخ :
-با سلام و احترام خدمت شما پرسشگر گرامي. از اينکه با مرکز مطالعات و پاسخگويي به شبهات حوزه علميه قم مکاتبه نموده ايد صميمانه تشکر مي کنيم.
-پاسخ اجمالی:
+صفت صمد در لغت و روایات و تفاسیر دارای معانی مختلفی است که در واقع برگشت همه آنها به یک حقیقت است و آن بزرگ و آقایی است که بی نیاز از هر چیز می باشد، و همه نیازمند به او هستند.
-صفت صمد در لغت و روایات و تفاسیر دارای معانی مختلفی است که در واقع برگشت همه آنها به یک حقیقت است و آن بزرگ و آقایی است که بی نیاز از هر چیز می باشد، و همه نیازمند به او هستند. و صفت احد نیز به معنای بسیط بودن خداوند و عدم ترکیب در او است.
-پاسخ تفصیلی:
+== معانی صمد ==
 براى واژه "صمد" در لغت و روایات و تفاسیر معانى زیادى ذکر شده است که عبارت است از:
@@ خط ۴۷: / خط ۴۳: @@
 لازم به ذکر است؛ با توجه به معناهایی که در روایات برای "صمد" بیان شد، در واقع همه آنها به یک حقیقت بازگشت می کند، و آن بزرگ و آقایی است که بی نیاز از هر چیز می باشد، و همه نیازمند به او هستند.
-احد:
+=== جهت مطالعه بیشتر مراجعه شود به: ===
-احد به معنای نفی ترکیب از خداوند می آید. ذات خداوند مجرد و بسيط بوده و دور از هر نوع اجزاء، جسميت و تركيب و اجزاي خارجي و عقلي است. يعني خداوند، نه داراي مادّه و صورت ، و نه داراي جنس و فصل است. او موجودي است كه ذات او عين وجودش است و از اجزاي عقلي پيراسته است.
-بسيط بودن خداوند يكي از صفات سلبي خداوند اين است كه ذات او پيراسته از هر نوع تركيب و اجزاي خارجي و ذهني است. دلائل مختلفي را فلاسفه و متكلّمين براي نفي تركيب از ذات باري تعالي آورده اند. به جهت اختصار به يكي از آن استدلال مي كنيم.
-«خداوند واجب الوجود است و واجب الوجود اقتضا دارد كه تركيب در وجود او راه نداشته باشد. زيرا هر چيزي كه مركب است، نياز به اجزا دارد و هر جزء از اجزاء مركب، غير از خود آن است، و هر نيازمند به غير، ممكن است و اگر خداوند تعالي مركب باشد، ممكن خواهد شد و اين خلاف فرض ما است. زيرا ذات خداوند واجب است نه ممكن، وقتي واجب شد تركيب در او راه ندارد.<ref>طوسي، نصير الدين، شرح تجريد، جامعه مدرسين، ص۲۹۲.</ref>
-جهت مطالعه بیشتر مراجعه شود به:
 ۱. حسن زاده آملی، حسن، دروس معرفت نفس، متن، ص: ۴۵۱؛