صداقت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

صدق، وصفی است که تمامی فضائل علم و عمل را در بر می‌گیرد، ممکن نیست کسی دارای صدق باشد و عفت و شجاعت و حکمت و عدالت، چهار ریشه اخلاق فاضله را نداشته باشد، چون آدمی به غیر از اعتقاد و قول و عمل، چیز دیگری ندارد و وقتی بنا بگذارد که جز راست نگوید، ناچار می‌شود این سه چیز را با هم مطابق سازد، یعنی نکند مگر آنچه را که می‌گوید و نگوید مگر آنچه را که معتقد است و گرنه دچار دروغ می‌شود.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۶۵.</ref>

صداقت در قرآن تنها به معنای راستگویی نیست بلکه از این معنا فراتر می‌رود و... به نظر می رسد معنای صدق ... و صدقین تنها راستگویان صرف نیستند بلکه معنای بزرگتری را دربردارد.

در آیه ۲۴ سوره احزاب صادقین در مقابل با منافقین آمده است.

قرآن توضیح می‌دهد که راستگویان چه کسانی هستند: در آیه ۱۷۷ [[سوره بقره]] اوصافی را نام می‌برد که آن را ویژگی متقین و صادقین می‌داند. از قبیل: ایمان به خدا و آخرت، انفاق به یتیمان و نیازمندان و خویشاوندان، برپا داشتن نماز، پرداخت زکات، وفای به عهد، صبر در سختی و جنگ. در همین آیه کسانی که صدق می‌ورزند را همان متقین می‌داند. طبق این آیه تقوا و صداقت هم‌پوشانی دارد. و در آیه دیگر (سوره حجرات آیه ۱۵) راستگویان و مؤمنین را یکی می‌داند و آنان را کسانی می‌داند که در راه خدا جهاد کرده‌اند و به خدا و پیامبرش ایمان دارند و شک نکرده‌اند.