۱٬۴۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
اين كتاب در منابع روايي به نام «مصحف فاطمه(س) » مشهور است. مصحف فاطمه(س) به بيان امام صادق(ع) مشتمل بر تمامي حوادث و رويدادها مرتبط با پيامبر(ص) و فرزندان او است و نيز اسامي همه بزرگان اسلام تا روز قيامت در آن آمده است.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، تهران، چاپ اسلاميه، ۱۳۷۶ق، ج۲۶، ص۱۸.</ref> در روايتي از امام صادق(ع) چگونگي جمع آوري مصحف فاطمه(س) اين گونه بيان شده است: | اين كتاب در منابع روايي به نام «مصحف فاطمه(س)» مشهور است. مصحف فاطمه(س) به بيان امام صادق(ع) مشتمل بر تمامي حوادث و رويدادها مرتبط با پيامبر(ص) و فرزندان او است و نيز اسامي همه بزرگان اسلام تا روز قيامت در آن آمده است.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالانوار، تهران، چاپ اسلاميه، ۱۳۷۶ق، ج۲۶، ص۱۸.</ref> در روايتي از امام صادق(ع) چگونگي جمع آوري مصحف فاطمه(س) اين گونه بيان شده است: | ||
حضرت صادق(ع) در جواب سؤال از این مصحف بعد از سكوتي طولاني فرمودند: شما از آنچه ميخواهيد و نميخواهيد كاوش ميكنيد. همانا فاطمه بعد از رسول خدا هفتاد و پنج روز ماند و (در اين مدت) به خاطر از دست دادن پدرش اندوه بسياري بر او وارد شد. جبرئيل (در اين مدت) ميآمد و او را نيكو تسليت مي داد و شادمانش مي کرد و از پدرش و محلّ او در بهشت اطلاع مي داد و از آنچه بعد از او براي فرزندانش پيش خواهد آمد، آگاه مينمود و علي(ع) آن را مينوشت. پس اين مصحف فاطمه است.<ref>همان، ص۴۲. اهل بيت در قرآن و حديث ، محمدي ري شهري ، ترجمه حميد رضا شيخي و حميد رضا آژير ، قم، دار الحديث ، ج۱ ص۳۲۳ ح ۵۰۳ .</ref> | حضرت صادق(ع) در جواب سؤال از این مصحف بعد از سكوتي طولاني فرمودند: شما از آنچه ميخواهيد و نميخواهيد كاوش ميكنيد. همانا فاطمه بعد از رسول خدا هفتاد و پنج روز ماند و (در اين مدت) به خاطر از دست دادن پدرش اندوه بسياري بر او وارد شد. جبرئيل (در اين مدت) ميآمد و او را نيكو تسليت مي داد و شادمانش مي کرد و از پدرش و محلّ او در بهشت اطلاع مي داد و از آنچه بعد از او براي فرزندانش پيش خواهد آمد، آگاه مينمود و علي(ع) آن را مينوشت. پس اين مصحف فاطمه است.<ref>همان، ص۴۲. اهل بيت در قرآن و حديث ، محمدي ري شهري ، ترجمه حميد رضا شيخي و حميد رضا آژير ، قم، دار الحديث ، ج۱ ص۳۲۳ ح ۵۰۳ .</ref> | ||